† Μικρασία 1922. Μιά γενοκτονία ζητά δικαίωση...

Σήμερα το βράδυ, ξημερώνοντας του Τιμίου Σταυρού...
Μέχρι αύριο το πρωί.
Όλα τα εξωτερικά φώτα των σπιτιών μας αναμμένα.
Έτσι, για τις ψυχές των παππούδων μας...

Την 14η Σεπτεμβριου κάθε χρόνου,

ημέρα Μνήμης της Μικρασιατικής Γενοκτονίας,

κάθε Μικρασιατική οικογένεια να αφήνει αναμμένα τα εξωτερικά φώτα του σπιτιού της 

όλη νύχτα, ως ένδειξη Τιμής και Μνήμης στις ψυχές των αδικοχαμένων Μικρασιατών προγόνων μας!!!

Η φωτιά στη Σμύρνη,

με το παλιό ημερολόγιο που ίσχυε τότε, 

εκδηλώθηκε στις 31 Αυγούστου και η μεγάλη καταστροφή έγινε τη νύχτα προς το ξημέρωμα της 1ης Σεπτεμβρίου. 

Η Βουλή όμως των Ελλήνων όρισε την ημέρα μνήμης της Γενοκτονίας με το νέο ημερολόγιο, δηλαδή 13 ημέρες αργότερα.

Μιά γενοκτονία ζητά δικαίωση!

Ξεριζωμός, αίμα, πόνος, δάκρυα. 

Οι σφαγές κατά Ελλήνων και Αρμενίων από τους Τούρκους, τον Σεμπτέβρη του ΄22, έκαναν τον Αμερικανό Πρόξενο στην Σμύρνη George Horton να γράψει: «ντρεπόμουν διότι ανήκα στο ανθρώπινο γένος».

Το έθιμο τείνει να καθιερωθεί μετά από πρόταση του Συλλόγου ΡΙΖΕΣ Μικρασιατών Χαλανδρίου και η Ενωση Βουρλιωτών Μ.Ασίας το προτείνει και το στηρίζει ανεπιφύλακτα!

Ελπίζουμε πως θα ακολουθήσει και άλλος κόσμος σε όλη τη χώρα...

 "συν αυτώ" ΥΓ:

Έχουμε σκοπό να μην πάψουμε να το αναρτούμε.

Ξανά και ξανά.

Κάθε χρόνο.

Τέτοια μέρα...

Για τον παππού τον Σταύρο 

και τη γιαγιά τη Βασιλεία.

Για τον παππού τον Στέφανο 

και τη γιαγιά τη Στάσα.

Για το θείο τον Στάθη.

Για όλους τους προηγούμενους 

και όλους τους υπόλοιπους.

Για τους δικούς μας 

και τους δικούς σας... 

                 ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ.-

πηγή