Τον Δεκέμβριο του 1839 το οθωνικό κράτος φυλάκισε τον Νικηταρά με την κατηγορία της συνωμοσίας κατά του θρόνου. Οι άθλιες συνθήκες κράτησης προκάλεσαν ανεπανόρθωτες βλάβες στην υγεία του.
Η υπερβολική υγρασία στο κελί, η απαγόρευση κάθε επικοινωνίας, οι καθημερινοί ξυλοδαρμοί από τους δεσμοφύλακες και η πεισματώδης άρνηση του Βαυαρού γιατρού να δώσει άδεια μεταφοράς του σε νοσοκομείο, «κατάφεραν» να τον κλονίσουν όσο καμιά μάχη εναντίον των Τούρκων.
Η δίκη του έλαβε χώρα τον Ιούλιο του 1840. Το δικαστήριο τον αθώωσε, αλλά ο Όθωνας διέταξε τον εγκλεισμό του στις φυλακές της Αίγινας. Τελικά έπειτα από 14 μήνες του απένειμε χάρη.
Στις 18 Σεπτεμβρίου 1841 ο Νικηταράς επέστρεψε στο φτωχικό του σπίτι στον Πειραιά. Ωστόσο, το δράμα του δεν είχε κορυφωθεί ακόμα. Η επιστροφή του προκάλεσε τέτοια συναισθηματική φόρτιση στη μικρότερή του κόρη, ώστε αυτή έχασε τα λογικά της. Η νέα δυστυχία του έδωσε τη «χαριστική βολή».
Η κακή του ψυχολογική κατάσταση επιδείνωσε ακόμη περισσότερο την υγεία του. Σιγά-σιγά άρχισε να χάνει την όρασή του και λίγο πριν πεθάνει τυφλώθηκε τελείως.
Τα ξημερώματα της 25ης Σεπτεμβρίου 1849 ο «Τουρκοφάγος» απεβίωσε. Αρχικά ετάφη δίπλα στον Θεόδωρο Κολοκοτρώνη στο Α΄ Νεκροταφείο Αθηνών. Ωστόσο, φαίνεται πως ο θάνατος της γυναίκας και των παιδιών του και η έλλειψη στενών συγγενών και άμεσων απογόνων στάθηκε αφορμή να μην ενδιαφερθεί κανένας και έκτοτε αγνοείται ο τάφος.
Τη στιγμή που χώρες με σαφώς μικρότερη στρατιωτική ιστορία απ’ αυτή της Ελλάδας «χτενίζουν» τα πέρατα της οικουμένης για να ανακαλύψουν οστά στρατιωτών τους, να τα επαναφέρουν στην πατρίδα και να τα ενταφιάσουν με τις πρέπουσες τιμές, η χώρα μας αγνοεί την τύχη των οστών των πολεμιστών εκείνων που χάρη στην προσωπική του θυσία της επέτρεψαν να συνεχίσει την ιστορική της πορεία.
ιστορικός
***
Όταν τον ρώτησε ο Τερτσέτης γιατί έμεινε φτωχός
και δεν πήρε ποτέ του λάφυρα από τις μάχες, ο Νικηταράς απάντησε: «Πραματευτής δεν ήμουνα.
Όταν τον ρώτησε ο Τερτσέτης γιατί έμεινε φτωχός
και δεν πήρε ποτέ του λάφυρα από τις μάχες, ο Νικηταράς απάντησε: «Πραματευτής δεν ήμουνα.
Η μοίρα μου το θέλησε να γίνω καπετάνιος.
Μα δε θα ήτανε σωστό να κάμω πραμάτεια το καπετανιλίκι μου για να καζαντίσω!»...
***
Όταν τελείωσε η μάχη στα Δερβενάκια
οι πολεμιστές άρχισαν να μοιράζουν τα λάφυρα.
οι πολεμιστές άρχισαν να μοιράζουν τα λάφυρα.
Αναζήτησαν τον στρατηγό
τους, τον Νικηταρά.
Αυτός είχε αποτραβηχτεί να ξεκουραστεί.
Τον ρώτησαν
τι θέλει κι αυτός τους είπε:
«Δεν θέλω τίποτα. Θέλω να δω την πατρίδα
μου λεύτερη».
Με το ζόρι του χάρισαν ένα άλογο μεγαλόσωμο και ένα
σπαθί.
Το σπαθί του Νικηταρά
(Εθνικό Ιστορικό Μουσείο)
(Εθνικό Ιστορικό Μουσείο)
Όταν τον ρώτησε ο
Τερτσέτης γιατί έμεινε φτωχός και δεν πήρε ποτέ του λάφυρα από τις
μάχες, ο Νικηταράς απάντησε: «Πραματευτής δεν ήμουνα. Η μοίρα μου το
θέλησε να γίνω καπετάνιος. Μα δε θα ήτανε σωστό να κάμω πραμάτεια το
καπετανιλίκι μου για να καζαντίσω!»...
Διαβάστε όλο το άρθρο: http://www.mixanitouxronou.gr/nikitaraso-tourkofagos-filakisthike-apo-tous-vavarous-vasanisthike-echase-tin-orasi-tou-ke-katelixe-zitianos-sta-skalia-tis-ekklisias-vinteo/
Διαβάστε όλο το άρθρο: http://www.mixanitouxronou.gr/nikitaraso-tourkofagos-filakisthike-apo-tous-vavarous-vasanisthike-echase-tin-orasi-tou-ke-katelixe-zitianos-sta-skalia-tis-ekklisias-vinteo/
Όταν τον ρώτησε ο
Τερτσέτης γιατί έμεινε φτωχός και δεν πήρε ποτέ του λάφυρα από τις
μάχες, ο Νικηταράς απάντησε: «Πραματευτής δεν ήμουνα. Η μοίρα μου το
θέλησε να γίνω καπετάνιος. Μα δε θα ήτανε σωστό να κάμω πραμάτεια το
καπετανιλίκι μου για να καζαντίσω!»...
Διαβάστε όλο το άρθρο: http://www.mixanitouxronou.gr/nikitaraso-tourkofagos-filakisthike-apo-tous-vavarous-vasanisthike-echase-tin-orasi-tou-ke-katelixe-zitianos-sta-skalia-tis-ekklisias-vinteo/
Διαβάστε όλο το άρθρο: http://www.mixanitouxronou.gr/nikitaraso-tourkofagos-filakisthike-apo-tous-vavarous-vasanisthike-echase-tin-orasi-tou-ke-katelixe-zitianos-sta-skalia-tis-ekklisias-vinteo/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου