- Γυναίκα είμαι και γω. Και φοβάμαι όπως και συ. Άσ΄το όμως να γεννηθεί...

-Γυναίκα είμαι και γω.

-Φοβάσαι.

-Φοβισμένη υπήρξα και γω!

Γυναίκα.

Μόνο εσυ να ορίζεις το σώμα σου,

όπως λαχταράς...

Την ίδια λαχτάρα εχω και γω.

Μα θα μου πεις...

Πεθυμιές και ευθύνες,

αξεχώριστα πορεύονται.

Από πάντα!

-Ετσι πλάστηκες.

Ον και λογικόν!

Πάει να πει!

Δώρισε το σώμα σου, αγαπώντας το.

Πολύ!

Τόλμησε, αγαπώντας σε.

Πολύ!

Η απαλλαγή πάντως, αγάπη δεν μετριέται.

Άπλωσε το χέρι σου,

στη νέα ζωή που έρχεται να σε συμπληρώσει.

Ή και να σε αναστατώσει προσωρινά.

Γίνε η φωνή αυτού που δεν έχει.

Γίνε μια αγκαλιά καλοσώρισμα.

Το μωρό σου, σε καταδέχεται με την τιμή της δημιουργού!

Άστο να σ' αγκαλιάσει.

Να σε φιλήσει.

Να ζεσταθεί από τη θέρμη του κορμιού σου.

Να σε κάνει να πονέσεις.

Να ξενυχτήσεις.

Να καταρρευσεις.

Να ξέρεις, πα΄ να πει, πως είσαι ακόμα ζωντανή.

Εσένα κανείς δε σου 'κλεψε το δικαίωμα αυτό.

Να γεννηθεί!

Γυναίκα είσαι και φοβάσαι.

Και γω φοβόμουν.

Παίξε έντιμα. Με όρους.

Το άνευ όρων, εφ όρου ζωής,

θα σε κατατρέχει!

Θα πυροβολεί τα όνειρα σου.

Θα ματαιώνει τις επιλογές σου.

Κράτησε αγκαλιά τη ζωή.

Το παιδί σου.

Όπως κι αν ήρθε.

Ξέρω φοβάσαι!

Και γω... ακομα φοβάμαι!

Πολύ!

Φωτεινη

Nina Ninani