* Η ... δικτατορία Καποδίστρια (!)

Η Επιτροπή Γιάννας
ξεκίνησε τον εορτασμό των 200 χρόνων
καταγγέλλοντας την... δικτατορία Καποδίστρια.
Η λέξη ντροπή είναι απλώς φιλοφρόνηση.

Αρχική ανάρτηση (οι υπογραμμίσεις δικές μας)

«Για τον Ιωάννη Καποδίστρια, τα πρώτα δημοκρατικά και φιλελεύθερα συντάγματα αποτελούν «ξυράφι στα χέρια μικρού παιδιού». Ο Καποδίστριας φτάνει τον Ιανουάριο του 1828 στην Αίγινα ενώ έχει αποδεχτεί ήδη από τον Αύγουστο του 1827 τη θέση του Κυβερνήτη.

Καθώς λοιπόν θεωρεί ιδιαίτερα επικίνδυνο ξυράφι το Σύνταγμα της Τροιζήνας, το αναστέλλει και κηρύσσει ουσιαστικά δικτατορία καθώς συγκεντρώνει όλη την εξουσία στα χέρια του. Αυτό είναι το τέλος της Πρώτης Ελληνικής Δημοκρατίας. Όμως οι δημοκρατικοί και φιλελεύθεροι Έλληνες δεν το έβαλαν κάτω.

Συνέχισαν να αγωνίζονται για δημοκρατία και δικαιώματα. Ούτε η εκσυγχρονιστική δικτατορία Καποδίστρια, ούτε οι Βαυαροί, ούτε οι ξένες δυνάμεις μπόρεσαν να τους αναγκάσουν να ανεχθούν ένα αυταρχικό καθεστώς. Με αγώνες και αίμα κατόρθωσαν το 1844 να κάνουν την Ελλάδα το πρώτο κράτος στον κόσμο που καθιερώνει την καθολική ψηφοφορία των ανδρών και το 1864 μία από τις πρώτες φιλελεύθερες κοινοβουλευτικές δημοκρατίες της Ευρώπης».

(Απόσπασμα από άρθρο του Αριστείδη Χατζή (Aristides Hatzis),
μέλους της Επιτροπής «Ελλάδα 2021» στο Andro. #Greece2021)

Εμείς από εδώ

Ακολουθεί θύελλα αντιδράσεων στο διαδίκτυο και όχι μόνο ...

 «Είναι ιστορικός αναχρονισμός και άστοχο, τον θεωρώ ότι πραγματικά εγκαθιδρύει στην πρώιμη Ελλάδα της εποχής εκείνης την πρώτη Δημοκρατία η οποία ξεφεύγει από τα όρια της φεουδαρχίας ή της Βασιλείας ή της Δυναστείας που έχουμε στην Ευρώπη» δηλώνει στο Star o Δημήτρης Σταθακόπουλος,  διδάκτωρ του Παντείου Πανεπιστημίου, στο θεματικό αντικείμενο της Ιστορίας και του Πολιτισμού της Οθωμανικής περιόδου και απόγονος αγωνιστών του 1821.    

Η Γιάννα Αγγελοπούλου (!) επιχείρησε να δώσει τη δική της εξήγηση:  Οι μεγάλοι ηγήτορες της επανάστασης του 1821, αυτής που εν πολλοίς  προσδιόρισε αυτό που είμαστε σήμερα, έχουν πολλές πτυχές. 

Ο καθηγητής Αριστείδης Χατζής, συντάκτης του κειμένου για τον Καποδίστρια, διευκρίνισε ότι πρόκειται για απόσπασμα συνολικότερου άρθρου του , ωστόσο κατέληξε μιλώντας στην ΕΡΤ ότι στο τέλος κυβερνούσε δικτατορικά. 

«Να τον χαρακτηρίζουμε δικτάτορα, είναι βιαστική ερμηνεία και δεν φωτίζει σωστά» δήλωσε από την πλευρά του ο ιστορικός Μιχάλης Βαρλάς. 

Ακολουθεί νέα δήλωση της επιτροπής Ελλάδα 2021, η οποία μεταξύ άλλων αναφέρει: 

Αλίμονο, αν 200 χρόνια μετά, δεν μπορούμε να συζητάμε με ψυχραιμία για την περίοδο της Επανάστασης. (Πηγή)

Η "απάντηση" του Προκόπη Παυλόπουλου

 Το 2015 ο τότε Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Προκόπης Παυλόπουλος, κατά την τελετή εγκαινίων του «μουσείου Καποδίστρια» στην Κέρκυρα δεν είχε αποφύγει το συγκεκριμένο, «δύσκολο» και για τους ιστορικούς θέμα, δίνοντας τη δική του ερμηνεία, βασισμένη, όμως, στα ιστορικά ντοκουμέντα και σε αναλύσεις διαπρεπών ιστορικών. 

Μιλώντας, λοιπόν, στην Κέρκυρα στις 15 Οκτωβρίου 2015, ο Προκόπης Παυλόπουλος είχε θίξει το «πολιτειακό» ζήτημα, αναδεικνύοντας όλες τις πλευρές διακυβέρνησης της χώρας από τον Ιωάννη Καποδίστρια. 

«Από τα πολλά και άκρως σημαντικά, που έλαβαν χώρα κατά την διάρκεια της σύντομης διακυβέρνησης της Χώρας από τον Καποδίστρια, αξίζει να σημειωθούν, μεταξύ άλλων, τα εξής: Mε εισήγηση του Καποδίστρια, η Γ’ Εθνική Συνέλευση, η οποία, μετά το πέρας των εργασιών της, είχε συγκροτηθεί σε σώμα ως (απλή) Βουλή, ανέστειλε την εφαρμογή του Συντάγματος της Τροιζήνας και αυτοκαταργήθηκε. 

Η Βουλή υιοθέτησε ψήφισμα στις 18 Ιανουαρίου του 1828, με το οποίο ίδρυε νέο «προσωρινό» Πολίτευμα, το οποίο ανέθετε όλες τις εξουσίες στον Κυβερνήτη. 

Δίπλα στον Καποδίστρια θα λειτουργούσε ως συμβουλευτικό όργανο το Πανελλήνιο, το οποίο, σύμφωνα με νεότερο ψήφισμα του Κυβερνήτη, θα αποτελούνταν από 27 μέλη που ο ίδιος θα επέλεγε. Κατανεμημένα σε τρία 9μελή τμήματα, τα τελευταία θα διατύπωναν γνώμη για τα οικονομικά, τα διοικητικά και τα στρατιωτικά ζητήματα, αντιστοίχως», υπογράμμιζε ο τέως Πρόεδρος Δημοκρατίας, για να προσθέσει: 

«Ταυτοχρόνως, εξαγγελλόταν η σύγκληση της Δ′ Εθνικής Συνέλευσης τον Απρίλιο του 1828. Πολλοί άσκησαν κριτική στον Καποδίστρια, ότι οι επιλογές του αυτές απηχούσαν τις πολιτικές του αντιλήψεις υπέρ της Δεσποτείας και κατά της Δημοκρατίας. 

Αλλά σύμφωνα με τον Νίκο Αλιβιζάτο: “Το βέβαιο, πάντως, είναι ότι το Σύνταγμα της Τροιζήνας δεν άρεσε ούτως ή άλλως στον Καποδίστρια, ο οποίος έχοντας πλήρη συναίσθηση των συνθηκών που επικρατούσαν τότε στην Ευρώπη, όχι μόνον δεν αντιτάχθηκε στην επιλογή του Λεοπόλδου του Βελγίου ως βασιλιά, αλλά, αντίθετα, τον παρότρυνε να δεχθεί τον ελληνικό θρόνο που του είχε προσφερθεί. 

Εύλογα, συνεπώς, μπορεί κανείς να υποθέσει ότι, με τον ρεαλισμό που τον διέκρινε, ήταν οπαδός της συνταγματικής μοναρχίας –του ίδιου τύπου με εκείνην που επρόκειτο να καθιερώσει λίγο αργότερα το Σύνταγμα του 1844- με τον εαυτό του στη θέση του πανίσχυρου πρωθυπουργού και όχι του ανεύθυνου μονάρχη”».

Παράλληλα, στην ίδια ομιλία του, ο Προκόπης Παυλόπουλος σκιαγραφούσε με πολύ θετικό τρόπο την «προίκα» που άφησε στην Ελλάδα ο πρώτος κυβερνήτης της:

«Συμπερασματικώς, ο Καποδίστριας αφιέρωσε, κυριολεκτικώς, τον εαυτό του στον ιερό σκοπό της δημιουργίας εκ του μηδενός σύγχρονου Ελληνικού Κράτους, βάζοντας τις βάσεις για μιαν Ελλάδα αντάξια του παρελθόντος της αλλά και της προοπτικής της.

Ακαταπόνητος και αποφασιστικός, εργάσθηκε «με λογισμό και μ’ όνειρο», για να θυμηθούμε τον στίχο του Διονυσίου Σολωμού στους «Ελεύθερους Πολιορκημένους». Μόλις τριάμισι χρόνια μετά την ανάληψη των καθηκόντων του, στις 27 Σεπτεμβρίου του 1831, η δολοφονία του στο Ναύπλιο, καθαρώς πολιτική δολοφονία, από τον Κωνσταντίνο και τον Γιώργο Μαυρομιχάλη –και εκείνους βεβαίως που κρύβονταν πίσω τους, ως ηθικοί αυτουργοί, εντός και εκτός Ελλάδας- έβαλε θλιβερό τέλος στο μεγαλόπνοο έργο του και βύθισε τον Ελληνικό Λαό σε βαρύ πένθος. 

Υπό τις συνθήκες αυτές, η μνήμη του Ιωάννη Καποδίστρια, ιδίως κατά την σημερινή πολλαπλώς κρίσιμη συγκυρία, δεν ανήκει μόνο στην Ιστορία. Αποτελεί, για όλους μας, δείκτη πορείας, προκειμένου ν’ αντιληφθούμε, καθένας στο μέτρο που του αναλογεί, για την Ελλάδα μας αυτό που συμπυκνώνει καιρίως ένας στίχος του Ιωάννη Πολέμη: “Τι έχασε, τι έχει, τι της πρέπει”».

Άλλωστε, η θετική αποτίμηση της παρουσίας Καποδίστρια στην ελληνική Ιστορία φαίνεται και από τον γλαφυρό τρόπο με τον οποίο ο τέως Πρόεδρος της Δημοκρατίας επιλέγει να περιγράψει την άφιξή του στην Αίγινα: 

«Αφήνοντας πίσω μια τόσο λαμπρή, διπλωματική, σταδιοδρομία στην ρωσική τσαρική αυτή, ο Ιωάννης Καποδίστριας, εκλεγμένος από την Γ΄ Εθνοσυνέλευση της Τροιζήνας, αποβιβάζεται στις 11 Ιανουαρίου του 1828 στην Αίγινα και αντικρίζει μια εικόνα αποκαρδιωτική. Η οποία, όμως, τον οπλίζει και με την αναγκαία σ’ εκείνες τις περιστάσεις αποφασιστικότητα, προκειμένου να προσφέρει τα πάντα υπέρ του Ελληνικού Λαού, ο οποίος εμπιστεύθηκε την τύχη του στα χέριά του».

Μάλιστα, επικαλείται τα «Απόλογα» για τον Καποδίστρια του Γ. Τερτσέτη, που αναφέρονταν στα συναισθήματα του Καποδίστρια όταν αφίχθη στην Αίγινα: «Είδα πολλά εις την ζωή μου, αλλά σαν το θέαμα όταν έφθασα εδώ εις την Αίγινα δεν είδα παρόμοιο ποτέ, και άλλος να μην το ιδεί…Δεν λυπούμαι, δεν απελπίζομαι• προτιμώ αυτό το σκήπτρο του πόνου και των δακρύων παρά άλλο• ο Θεός μου τόδωσε, το παίρνω, θέλει να με δοκιμάσει• είμαι από τη φυλή σας• εις ένα μνήμα μαζί σας θα θαφτώ•… Μη μου ζητείτε ζωγραφιές πολύτιμες εις οικοδόμημα ακόμη ατελείωτο. Μέτρο μας και άστρο εις δεινά ελληνικά, θεραπεία ελληνική. Με το στόμα μας, όχι ως οι χειρούργοι της Ευρώπης κόφτοντες, αλλά με το στόμα μας να βυζαίνομε το έμπυο της πατρίδας μας διά να την γιάνομε». 

«Έτσι, στις 26 Ιανουαρίου 1828, ορκίσθηκε Πρώτος Κυβερνήτης της Ελλάδας, ανταποκρινόμενος στο κάλεσμα της ελεύθερης, μα μικρής και ρημαγμένης Πατρίδας, για την ανόρθωση και ανασύνταξή της», είχε καταλήξει στην, ομολογουμένως, γλαφυρή περιγραφή του ο Προκόπης Παυλόπουλος.

Ο Πρ. Παυλόπουλος στο σπίτι και τον τάφο του Καποδίστρια στην Κέρκυρα

Αντί επιλόγου

Δείτε και θυμηθείτε ποιος είναι ο "άγιος της πολιτικής", πρώτος Κυβερνήτης της Ελλάδας.

Ιωάννης Καποδίστριας -Σειρά Ντοκιμαντέρ Ενωμένης Ρωμηοσύνης - ΑΧΕΛΩΟΣ TV

Ο Άγιος Πορφύριος και ο Άγιος Παΐσιος δείχνουν τον Άγιο της πολιτικής Ιωάννη Καποδίστρια

Μεγάλοι Έλληνες: Ιωάννης Καποδίστριας 

***

ΥΓ. (Μερικά ακόμα στοιχεία για το ρόλο του Αρ. Χατζή,
εν μέσω πανδημίας)

Η κατάντια της Επιτροπής για το 21: Ο Χατζής, η Αγγελοπούλου… και ο δικτάτορας Καποδίστριας