Όταν ο Άγιος Ιάκωβος προσευχόταν επί 8 συνεχόμενες ώρες, γονατιστός στο χαλάκι του, μπροστά στην εικόνα του Οσίου Δαυΐδ, για έναν ετοιμοθάνατο...

Οσιολ. Μοναχού Ακακίου Καυσοκαλυβίτου, υποτακτικού του Αγίου Πορφυρίου.

Αξίζει τον κόπο να σας διηγηθώ ένα περιστατικό που συνέβησαν στα Καυσοκαλύβια μαζί με τον Γέροντα Πορφύριο, που αφορά τον Γέροντα Ιάκωβο και αποτελεί κατά τη γνώμη μου μεγάλη μαρτυρία.

Ήταν Μάιος του 1991, λίγοι μήνες πριν από την οσιακή κοίμησή και των δύο Αγίων Γερόντων, του Πορφυρίου και του Ιακώβου.

Είμαστε στα Καυσοκαλύβια στο κελί, στο δωμάτιό του Γέροντα, ο ίδιος ο Γέροντας Πορφύριος, ο υποτακτικός του ιερομόναχος Φώτιος, ο πνευματικός και εγώ.
Τότε με ρωτάει ο Γέροντας:

- Τι γνώμη έχεις για τον Ιάκωβο.
Είναι Άγιος;

- Έτσι πιστεύω Γέροντα, ότι είναι Άγιος ο Ιάκωβος και για να στο αποδείξω, νομίζω είναι αρκετό να σας διηγηθώ ένα γεγονός.
- Πες μας, λέει ο Γέροντας Πορφύριος.
- Ήμουνα στο μοναστήρι και με πλησίασε κάποιος κύριος.
Ήταν ο πατέρας ενός παιδιού μου διηγήθηκε τα εξής.
Το παιδί μου, ο γιος μου, ήταν στο Νοσοκομείο ετοιμοθάνατος.
Μάλιστα κάποιος γιατρός έτσι ωμά λέει, ετοιμάστε και το φέρετρο.
Περιμέναμε ώρα την ώρα να φύγει.
Τότε με πλησίασε κάποια κυρία και μου λέει:

- Είναι στον Όσιο Δαυίδ ένας Γέροντας, ο Ιάκωβος, ο οποίος κάνει θαύματα. Δεν πας εκεί;
Αμέσως έτρεξα και ήρθα στο Μοναστήρι.
Έφτασα σχεδόν βράδυ. Πλησίασα τον Γέροντα και του είπα τον πόνο μου.
Μου λέει τότε, πάμε στον ναό παιδί μου, να προσευχηθούμε μαζί.
Ο Γέροντας γονάτισε σε ένα χαλάκι μπροστά στην εικόνα του Οσίου Δαυΐδ και άρχισε να προσεύχεται.

Η προσευχή του κράτησε οκτώ ολόκληρες ώρες.
Οκτώ ολόκληρες ώρες τα δάκρυα κυλούσαν από τα μάτια του και έβρεξαν το χαλί. 

Παρακαλούσε συνέχεια το Θεό, το Χριστό, την Παναγία, έβαζε μεσίτη τον Όσιο Δαυΐδ.
Κάποια στιγμή, τις πρωινές ώρες, σηκώθηκε και μου λέει χαρούμενος:
- Πάμε παιδί μου, ο γιος σου είναι καλά.
Εγώ μέσα μου αμφέβαλλα, αλλά ντρεπόμουν να εκφράσω την αμφιβολία μου.
Τότε γυρίζει και λέει προς εμένα ο Γέροντας :
- Τηλεφώνησε παιδί μου στο Νοσοκομείο, αφού αμφιβάλλεις, για να πειστείς. 

Τηλεφώνησα και μου είπαν το θαυμαστό εκείνο γεγονός.
Ο ετοιμοθάνατος έγινε καλά.

Ξαφνικά σηκώθηκε, έγινε τελείως καλά, σηκώθηκε και περπατούσε, σαν να μη συμβαίνει τίποτα, προς έκπληξη των γιατρών και όλων εκεί.
Και εγώ τότε ερμήνευσα το θαυμαστό αυτό γεγονός, για να δείξω, να αποδείξω την αγιότητα του αγίου.
Και λέω, βέβαια, η θαυματουργική δύναμις του Γέροντα είναι σίγουρη, αλλά εγώ θα σταθώ πρώτα στον ύψιστο όλων, την αρετή της αγάπης.
Γιατί για οκτώ ώρες όταν είναι γονατιστός και κλαίει και δακρύζει συνέχεια και παρακαλάει, σημαίνει ότι έχει μία τέλεια, μία τέλεια κατά Χριστόν αγάπη ο Γέροντας Ιάκωβος.
Η αγάπη είναι η πρύτανις όλων των αρετών, που εμπεριέχει όλες τις άλλες αρετές.

* Από το νέο βιβλίο της Ιεράς Μονής Οσίου Δαβίδ 

"Ένας σύγχρονος Άγιος Ο Όσιος Ιάκωβος (Τσαλίκης)" - Σελ. 390-391

Έκδοση των Πατέρων της Ιεράς Μονής Οσίου Δαβίδ του Γέροντος Λίμνη Ευβοίας 2018

{Πληκτρολόγηση κειμένου: Δημήτρης Προσκυνητής}