Θέλω να αφιερώσω αυτό το κομμάτι, στα “ευλογημένα παλληκάρια”.
Που ετοιμάζονται και αγωνιούν ώστε, αν χρειαστεί,
να είναι έτοιμα να πολεμήσουν για μάς.
Απο ξηράς, απο αέρος και από θάλασσας.
Αλλά και στους φωτισμένους αρχηγούς τους, με το τεράστιο βάρος της ευθύνης των ανδρών τους, στους ώμους τους.
Επίσης σε όλους, τους τόσο άδικα και κατ’εξακολούθησην συκοφαντημένους, αστυνομικούς, πυροσβέστες, λιμενικούς, ναυαγοσώστες και γενικά σε όσους εκεί έξω, στην ζούγκλα των πόλεων και στη μοναξιά της άγριας θάλασσας και του αδυσώπητου αέρα, έχουν όπως οι παληοί Έλληνες, την Ελλάδα, τον Χριστό και την οικογένεια τους, σαν σκοπό, σαν φλόγα αναστημένη, σαν θεικό καύσιμο, στην πάλλουσα καρδιά τους.
Σας ευχαριστώ όλους, εύχομαι όλα να πάνε όπως τα θέλετε και τα προγραμματίζετε.
Και επίσης εύχομαι, κάποια στιγμή, η Ελλάδα ευγνωμονούσα, να σας κρατήσει τρυφερά σαν παιδιά, ψηλά στην αγκαλιά της, για να σας δούμε και να σας ευχαριστήσουμε, όλοι οι πραγματικοί Έλληνες.
Οι "άλλοι" ας κοιτάνε αλλού.
Όπου αλλού.
Αδιάφορον...
Ο Ιησούς Χριστός, η φοβερά προστασία Μαρία, οι Άγγελοι, οι Αρχάγγελοι, οι αγαπημένοι μας Άγιοι, να είναι τώρα και για πάντα, μαζί μας και μαζί σας.
Κουράγιο αγέραστη μητέρα Ελλάδα, χώρα της ευγένειας, της παλληκαριάς, του αμετάφραστου φιλότιμου, χώρα του ανέφικτου, χώρα τών θαυμάτων.
Χώρα που ελπίζεις και πιστεύεις, όλα όσα δεν φαίνονται.
Χώρα που ξέρεις ότι τον νικημένο πια θάνατο, ακολουθεί, η εν δόξει Χριστού, ανάστασή μας.
Και του γένους μας.
Με αγάπη
Σταμάτης Σπανουδάκης
(Ανήμερα του αγαπημένου μου, Αγίου Φανουρίου)
Φανέρωσε Άγιε τα ποθούμενα, για όλους μας,
αλλά πάντα, αν είναι το θέλημα Του.
{Δες και άκου το τραγούδι αυτό,
που μας έστειλε ο Σταμάτης Σπανουδάκης...)
που μας έστειλε ο Σταμάτης Σπανουδάκης...)
Blessed soil (Χώμα ευλογημένο) -
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου