Δελφίνια άνοιγαν το δρόμο στον άγιο Πορφύριο !

 

Ο χειμαρρώδης π. Ευάγγελος αφηγείται ένα άγνωστο σε πολλούς περιστατικό:
την τελευταία είσοδο του αγίου στο Αγιονόρος.

Είχε έλθει με ένα φέρι μποτ ...

Τον συνόδευε ο π. Φὠτιος.

Με το ίδιο καραβάκι ταξίδευα κι εγώ που το είχε ο κ. Ιορδάνης

Έφτανε μέχρι τη Λαύρα.

Σε κακοκαιρία έφτανε μέχρι την αγία Άννα
 

Τότε δεν υπήρχαν κινητά!

Δεν υπερίσχυαν του ανθρώπου οι μηχανές ...

Υπήρχε ένα κουβούκλιο μέσα στην βάρκα ...

Μπαίνοντας είδα έναν … μπόγο και δεν κατάλαβα ότι ήταν ο π. Πορφὐριος!

Ήταν φθινόπωρο.

Νοτιάς … Ήταν άσχημη η θάλασσα .

Τα σύννεφα κάλυπταν τον ουρανό και άφηναν κενά από όπου έμπαινε το φως του ήλιου ...

Ο Ιορδάνης είπε «Μέχρι την αγία Άννα μπορώ να πάω … Πες στο Γέροντα δεν πάει Καυσοκαλύβια»

Τον ανέβασαν πάνω και τον ακούμπησαν ...

Το πρώτο μοναστήρι ήταν η Σιμωνόπετρα.

Το δεύτερο η Γρηγορίου.

Ήξεραν ότι θα έλθει ο άγιος Πορφύριος ...

«Έχω τον Πορφύρη μέσα» είχε πει ο Ιορδάνης ...

Άρχισε να χτυπά το καμπανάκι ότι έφτασε η βάρκα με τον άγιο στον αρσανά ...

Αμέσως άρχισαν πολλοί μοναχοί να τρέχουν για να συναντήσουν τον άγιο ...

Μετά ήταν η Διονυσίου ...

Έτρεξαν οι πατέρες να χαιρετήσουν τον άγιο ...

Όταν ερχόταν κανέναν παπάς βλέπαμε τον έναν να φιλά το χέρι του άλλου ...

Τρέχαν όλοι να πάρουν την ευχή ...

Το ίδιο και στην αγίου Παύλου.

Είχαν ειδοποιηθεί και μοναχοί και κοσμικοί.

Όσο προχωρούσαμε ο καιρός χειροτέρευε ...

Περνάμε το «Κολωνάκι» του Αγίου Όρους ...

Η Νέα Σκήτη …

Προχωράμε για την αγία Άννα ...

Είχαμε μείνει 4-5 κοσμικοί, ο γερο Πορφύριος και ο π. Φώτιος.

«Μπρος κατεβείτε» λέει ο Ιορδάνης ...

Ρωτάω τον Γέροντα «Να κατέβω;»

«Εμείς θα πάμε!» είπε εκείνος.

Τότε δεν καταλαβαίναμε πολλά ... 

Μετά από χρόνια θα λέμε «Αχ … δεν ξέραμε ότι είχαμε γνωρίσει έναν άγιο»

Ο Ιορδάνης τον πήρε σηκωτό και τον έβγαλε ...

Η ώρα είχε πάει 5.

Την ίδια ώρα κατέβαιναν οι πατέρες από την αγία Άννα.

Έκλεισε το καράβι ...

2,5 ώρες μακριά ήταν ο προορισμός.

«Εμείς πάντως θα πάμε» είπε ο άγιος.

Πες στον γέροντα Εφραίμ «Ο Πορφύρης μπήκε στο Άγιο Όρος και δεν θα βγει ξανά»

Εγώ βγήκα και ανέβηκα πάρα πολλά σκαλιά … 250 … ίσως 300 ...

Όταν έφτασα πάνω, βλέπω αυτό το θέαμα που με κατέπληξε ...

Το βαρκάκι του Ιορδάνη …

Πίσω από το βαρκάκι ...

Μπροστά ...

Ο Γέροντας είχε το χέρι του στο νερό και ...

Ήταν τέτοιο το θέαμα που και αν είχα φωτογραφική μηχανή θα ξεχνιόμουν να το απαθανατίσω.

Το καραβάκι πήγε σιγά σιγά στον επόμενο προορισμό και μετά με μουλάρια πήγε στο κελλάκι.

Ρώτησα μετά τον Ιορδάνη τι έγινε 

[...]

Ο π Φώτιος εκοιμήθη ...

Ο Ιορδάνης εκοιμήθη  ...

Τώρα μόνο τα δελφίνια κι εγώ μείναμε να σας το μαρτυρήσουμε ...

[...]

Και τώρα θα σας αφηγηθώ ένα περιστατικό που τον έφερε σε μεγάλη δυσκολία ...

Του ζήτησε ένας διάκος της καθολικής εκκλησίας ...