Η Ευγενία μας είναι ένα μικρό αδύναμο σπουργιτάκι,
που έπεσε από τη φωλιά του ...
Ένα σπουργιτάκι που δεν πρόλαβε
να βγάλει φτερά και πούπουλα.
Κι ήρθε ο παγωμένος αέρας
να το μαράνει,
να το ρίξει κάτω...
Το σπουργιτάκι μας κόντρα σε όλες τις προβλέψεις, έζησε,
μα με καψαλισμένα φτερά
("ψυχική νόσος" έγραφε το επίσημο χαρτί).
Όχι μόνο έζησε,
μα τόλμησε να πετάξει,
να κάνει δυο-τρεις γύρους
δειλά και άτολμα.
Ας είναι καλά εκείνοι
-ανώνυμοι και άγνωστοι στους πολλούς-
που κάναν παιδιά τους
τα παιδιά όλου του κόσμου!
Εκείνοι που κουβάλησαν την Ευγενία
στα δικά τους φτερά.
Κι ας ήρθαν κόντρα σε στερεότυπα και προκαταλήψεις...
Την Τετάρτη το πρωί
το σπουργιτάκι μας
πρέπει να παρουσιαστεί
με τις καψαλισμένες του τις φτερούγες
(τι φόβος κι αυτός!)
μπροστά στα μέλη της επιτροπής
και να τους πείσει
πως πρέπει, πως αξίζει
να πάρει το πολυπόθητο επίδομα,
γιατί αλλιώς θα σβήσει,
κυριολεκτικά και μεταφορικά...
Ας πούμε ένα "Κύριε ελέησον"
για το σπουργιτάκι μας την Ευγενία
κι όλα τα σπουργιτάκια του κόσμου
τα δίχως φωλιά,
τα δίχως φτερά ...
Υπ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου