"Το 1976 μου τηλεφωνεί ο Χατζιδάκις:
«Πάρε ένα λαούτο και φύγε για Χάγη στη Γιουροβίζιον.
Μέχρι το πρωί θέλω να μου 'χεις ένα τραγούδι για την τουρκική εισβολή στην Κύπρο».
Αυτό έγινε στις 10 το βράδυ κι ήθελε το κομμάτι μέχρι τις 10 το άλλο πρωί.
Όλη νύχτα απ' το τηλέφωνο με τον Μιχάλη Φωτιάδη στη Θεσσαλονίκη γράψαμε τους στίχους στο «Παναγιά μου - Παναγιά μου».
Βγήκε μοιρολόι, όπως το ήθελε ο Χατζιδάκις, ενορχηστρωμένο από τον Μάικ Ροζάκη.
Στη Χάγη ξεκίνησαν πορείες διαμαρτυρίας από τους Τούρκους σε όλες τις γειτονικές χώρες της Ευρώπης κατά της ελληνικής συμμετοχής.
Όταν παίχτηκε το κομμάτι μας, η τουρκική τηλεόραση έριξε χορό της κοιλιάς.
Προηγουμένως με έπιασαν οι διοργανωτές και μου είπαν να μη βγω, γιατί σύμφωνα με πληροφορίες υπήρχε ελεύθερος σκοπευτής μέσα στην αίθουσα και κινδύνευε η ζωή μου.
Βγήκα με υπογραφή, δηλαδή ότι τραγουδώ με δική μου ευθύνη.
Δεν γινόταν να κάνω πίσω, το μήνυμα έπρεπε να το πάρει ολόκληρη η Ευρώπη.
Θυμάμαι ότι η Αγγλία μας έδωσε μηδέν, ενώ η Γαλλία δεκάρι, εν ολίγοις οι χώρες πήραν ξεκάθαρη πολιτική θέση."
(πηγή)
~ ΥΓ "αμφ.":
Μην δεις καλύτερα την φετινή συμμετοχή της Κύπρου στην Eurovision.
Δεν σου δίνω ούτε link, ούτε τίποτα.
Άφησέ το καλύτερα.
Για να μην στενοχωρηθείς κι άλλο.
Και να μπορέσεις να κοιμηθείς το βράδυ...
Μετά που ξέσπασε ο σάλος για το εν λόγω τραγούδι και μετά τις απαντήσεις του Ραδιοφωνικού Ιδρύματος Κύπρου πως πρόκειται για στίχους μεταφορικούς, έψαξα να τους βρω.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚύριοι του ρικ, ούτε μεταφορικοί, ούτε δυσνόητοι, ούτε συμβολικοί με τη δικαιολογία πως παραπέμπουν σε βαθιά νοήματα που η παιδεία του απλού πολίτη δεν μπορεί να ερμηνεύσει. Στίχοι ξεκάθαρα.. σκοτεινοί!
Στίχοι που εξυμνούν το Κακό, το Μίσος, το Σκότος, τη Λύπη, την Πτώση του ανθρώπου, τη Διαστροφή, το Έγκλημα, το Ξεπούλημα της Ψυχής στον διάβολο.
Γιατί, όταν τραγουδάς σε μια Ελληνική Γλώσσα, που στο πέρασμα των αιώνων τραγούδησε με τα πιο όμορφα εκφραστικά μέσα τις αξίες του Καλού, της Πίστης, της Πατρίδας και της Οικογένειας και που χιλιάδες λέξεις της, χάρισε στην Ευρώπη, ακόμα και το ίδιο το όνομά της Ευρώπης, οφείλεις να τη σέβεσαι. Και τις οποιεσδήποτε προσωπικές σου.. διαβολικές προτιμήσεις και πεποιθήσεις, που πάνε κόντρα σε ένα τέτοιο πολιτισμό, οφείλεις να τις κρατάς μόνο για την πάρτη σου.
Ποια Κύπρος και ποιας αγάπης και ποιου ονείρου;
Ποιο χρυσοπράσινο φύλλο που πάτε να το κάνετε ποζαύλιν ενώ εμείς πασκίζουμε, έστω και διαδικτυακά, να θυμίσουμε την Αγάπη, τη φιλική, τη συζυγική, την αδελφική, την πατρική, τη μητρική, την αγάπη για τα ζώα, για τη φύση, για τον ίδιο τον Θεό;
Μη μου πείτε πως αν οι νέοι μας ψάξουν καλά τους στίχους σας.. θα τη βρούνε εκεί..
.. άστα να πάνε..
Τα είπατε ούλα!
ΔιαγραφήΟ Θεός να μας ελεήσει...