Του Αγίου Πνεύματος,
Ομιλία Γέροντος Γαβριήλ - 21/06/2021
《..... Το Νοέμβριο του 1991 , ο Άγιος Ιάκωβος, λίγο πριν την Οσιακή κοίμησή του, είπε στον μετέπειτα διάδοχό του και πρώτο τη τάξει, τον άγιο Γέροντα Κύριλλο, υποτακτικό του τότε και σε όλους εμάς τους υπολοίπους , που ήμασταν:
«Προσέξτε, η οικογένεια του κ. Δημήτρη και της κ. Ελένης Σούρα, από την Ιστιαία, μου άφησαν αυτά τα χρηματάκια για να ανεγείρετε Ναό προς τιμήν της Αγίας Τριάδος, ένα εξωκκλήσι».
Κι έτσι η ευχή του και η ευλογία του έγινε πράξη από τον διάδοχό του, τον άγιο Γέροντα Κύριλλο και τη συνοδεία του και από τότε μας αξιώνει ο Θεός κι ερχόμαστε και τελούμε τη Θεία Λειτουργία αυτή την ημέρα που τιμάται, εξαιρέτως, το Άγιο Πνεύμα.
Ένα άλλο Πάσχα είναι αυτή η γιορτή της Πεντηκοστής, λένε οι Πατέρες, αλλά θεώρησαν καλόν και άγιον να τιμάται και ξεχωριστά το Άγιο Πνεύμα σήμερα.
Όλη η Αγία Τριάδα τιμάται , διότι είναι μία η Θεότης.
Όπως στον ήλιο βλέπομε τρεις ιδιότητες, είναι ο δίσκος του ηλίου, είναι το φως που βγάζει ο ήλιος και η θερμότητα που παράγει ο ήλιος, αλλά είναι όλα σε ένα, έτσι και στην Τριαδική Θεότητα είναι ο Πατήρ, ο Υιός και το Άγιο Πνεύμα, σε μία Ουσία, τρία Πρόσωπα, τρεις Υποστάσεις αλλά μία η Ουσία, ένας Θεός.
Όταν ο Θεός μας, ο Κύριός μας, Ιησούς Χριστός αναλήφθηκε στους Ουρανούς, λίγο πριν είπε στους Αποστόλους :
«Εγώ θα φύγω αλλά θα σας στείλω άλλον Παράκλητο» -Παράκλητος σημαίνει παρηγορητής, παραμυθητής- «δεν θα σας αφήσω ορφανούς».
Κι έτσι την ημέρα της Πεντηκοστής εκπληρώθηκε αυτή η υπόσχεση του Κυρίου μας και κατέπεμψε η Αγία Τριάδα, ο Θεός, κατέπεμψε το Πανάγιο Πνεύμα στους μαθητάς και έτσι ιδρύθηκε η Εκκλησία του Θεού επί της Γης, την οποία κυβερνά και διοικεί το Πανάγιο Πνεύμα.
Αυτό το πλοίο της Εκκλησίας έχει καπετάνιο τον ίδιο το Θεό, το κυβερνάει το Πανάγιο Πνεύμα και περνάει μέσα από κύματα και υφάλους και σκοπέλους και βγαίνει σε εύδιο λιμένα παρά τα λάθη και τις αδυναμίες, πολλές φορές, των εκπροσώπων της Εκκλησίας αλλά και κλήρου και λαού, διότι η Εκκλησία δεν είναι μόνο ο κλήρος είναι κι ο λαός.
Αυτό το Άγιο Πνεύμα, μέσα από τα Άγια Μυστήρια της Αγίας μας Εκκλησίας, όλους μας , μας αναγεννά, μας ανακαινίζει, μας αναγεννά, αν θέλετε, από την τέφρα μας, μας χαρίζει Φως.
Αυτός είναι ο σκοπός της Εκκλησίας, η φωταγωγία του κόσμου, αλλά πολλοί από μας τους ανθρώπους , αγαπήσαμε, όπως λέει ο Θεός, το σκότος παρά το φως.
Κι έτσι με το σκοτάδι αυτό των αδυναμιών μας και των παθών μας οδηγούμαστε σε διάφορες ταλαιπωρίες και γινόμαστε αιχμάλωτοι στα πάθη μας, στα μίση, στις κακίες, ανταγωνισμούς, ζήλιες, με συγχωρείτε, πορνείες, μοιχείες, κάθε αμαρτία....
Για την οποίαν , όλοι είμαστε ικανοί να την κάνομε, αν δεν μας φυλάξει η Χάρις του Θεού.
Κανείς να μην πει ποτέ ότι «εγώ δεν έπεσα ή δεν θα πέσω σ' αυτή την αμαρτία». Αν δεν μας φυλάξει η Χάρις του Θεού δεν κάνουμε τίποτα.
Κι αυτή η Χάρις του Αγίου Πνεύματος είναι που δοξάζει και τιμά τους Αγίους της Εκκλησίας μας , οι οποίοι Άγιοι προσπάθησαν σ’ όλη τη ζωή τους, εβίασαν τον εαυτό τους κι έκαναν υπέρβαση, υπερέβησαν τις αδυναμίες τους, τα πάθη τους, παρά τις πτώσεις τους.
Αυτή είναι η πνευματική ζωή, πέφτω σηκώνομαι...
Αλλά , στο τέλος , εστέφθησαν με το στεφάνι της νίκης από το Θεό είτε με το μαρτύριό τους, είτε με την οσιακή τους βιοτή, είτε με τη ομολογία τους, είτε με τη αγία Ποιμαντορία τους- αν ήταν Αρχιερείς ή Ιερείς- ο καθένας με τον τρόπο του, γιατί ο Θεός δεν έχει καλούπια.
Είναι ένα καλούπι και με βάση αυτό ο άνθρωπος σώνεται και αγιάζεται.
Ο κάθε άνθρωπος έχει τη δική του ευλογία απ’ το Θεό, τη δική του Χάρη και εφόσον αφήσει την καρδιά του ανοιχτή έρχεται και κατοικεί ο Παράκλητος, το Πνεύμα το Άγιο.
Και σήμερα χρειαζόμαστε όσο ποτέ άλλοτε την Επιφοίτηση και τη Χάρη του Παρακλήτου, μέσα στις τόσες ταλαιπωρίες και δυσκολίες.
Αλλά να σας πω κάτι:
και τόσα που ακούγονται και τόσα που γίνονται, η Χάρις του Θεού, η Χάρις του Αγίου Πνεύματος, παρά και τις δικές μας αγωνίες και τα άγχη -άγχος βέβαια σημαίνει έλλειψη εμπιστοσύνης στον Θεό- παρόλα αυτά ,λοιπόν , η Χάρις του Θεού , καλά μας κρατάει.
Και καθημερινώς βλέπεις τη Χάρη του Θεού να ενεργεί μέσα από τις πρεσβείες των Αγίων.
Εχτές ήρθε ο Χρήστος και η Χριστίνα, Χρήστος Παπαποστόλου και η Χριστίνα, η γυναίκα του, από τη Δάφνη, από την Αθήνα, το Μπραχάμι που λένε παλιά. Όγκος κακοήθης ο Χρήστος, κάπου χαμηλά, όπως έλεγε ο Άγιος Ιάκωβος, σε ευαίσθητη περιοχή.
Οι άνθρωποι νιόπαντροι ήταν, όνειρα έκαναν, να αποκτήσουν, έστω, ένα παιδί, να τους χαρίσει ο Θεός τη Χάρη της τεκνογονίας.
Βέβαια, η τεκνογονία δεν είναι ο κύριος σκοπός του γάμου.
Ο κύριος σκοπός του γάμου είναι η κοινή συμπόρευσις των δύο συζύγων με την αλληλοβοήθεια, ο ένας να βοηθάει τον άλλον για την κοινή Σωτηρία της ψυχής τους. Η τεκνογονία είναι παρεπόμενος σκοπός τον οποίον, βέβαια , ο Κύριος πολύ αγαπάει, πολύ αγαπάει την τεκνογονία.
Αλλά όπου θέλει πνει το Άγιο Πνεύμα..
Με τα όνειρά τους λοιπόν αλλά με το πρόβλημα αυτό οι γιατροί δεν έδιναν καμιά ελπίδα τεκνογονίας. Ήρθαν στο μοναστήρι του Αγίου Δαυίδ, τους σταυρώσαμε με τα Άγια λείψανα του Αγίου, τους είπαμε «Να 'ρθείτε να ευχαριστήσετε τον Άγιο, γιατί όλα θα πάνε καλά». Και χθες ήρθαν και ήταν πέντε μηνών έγκυος η Χριστίνα.
Ανάμεσα μας είναι εδώ οικογένεια από την Κατερίνη, ο Παύλος κι η Ανθή, αν δεν κάνω λάθος, με τη μικρή τους Σμαραγδή. Εχτές μας έλεγαν ότι, κατά τους γιατρούς, το κοριτσάκι δεν θα μπορούσε να περπατήσει.
Όταν τους σταυρώσαμε ,όμως, με τα Άγια λείψανα -βλέπετε φωτίζει και η Χάρις του Θεού, εμείς δεν θυμόμαστε, κανένας μας τι λέμε- αλλά εκείνοι μας είπαν ότι τους είπαμε ότι «Η Σμαραγδή θα τρέχει και δεν θα τη προφθαίνετε , να τη φθάσετε». Κι έτσι και έγινε, λένε.
Βλέπετε πώς η Χάρις του Θεού είναι ολοζώντανη!
Να, όπου να κοιτάξω μπροστά μου βλέπω πρόσωπα που έχουν ευεργετηθεί απ' τον Άγιο Δαυίδ, απ' τον Άγιο Ιάκωβο από τον άγιο Γέροντα Κύριλλο.
Τους παρακαλούμε τους Αγίους μας, εξαιρέτως την κυρία Θεοτόκο, να παραβλέψουν τα ανομήματά μας.
Βλέπετε δεν είμαστε μόνοι μας σ' αυτό τον αγώνα, έχομε κι έναν αιώνιο εχθρό που μας πολεμάει μέρα-νύχτα, 25 ώρες το 24ωρο. Και μάλιστα, όπως λέγαμε με μια αγαπητή αδελφή, με συνδυασμό..
Με συνδυασμό δουλεύει αυτός ο τεχνίτης, ο μισόκαλος εχθρός. Φέρνει ένα λογισμό στο μυαλό μας. Ταυτόχρονα βάζει ένα λογισμό, ή δημιουργεί γεγονότα στη ζωή μας, βάζει κάποιον άλλον άνθρωπο, να κάνει μια αντίστοιχη κίνηση του λογισμού που μας έφερε. Είτε να μας νευριάσει, είτε να μας θυμώσει, είτε να μας δελεάσει για αμαρτία. Είναι φοβερός ο συνδυασμός.
Αν πούμε μερικά παραδείγματα θα το καταλάβετε, αλλά κι εσείς πάντοτε να το έχετε αυτό υπόψη σας. Και να ξέρουμε όλοι μας ότι ο διάβολος μας πολεμάει και με δεξιούς λογισμούς, όχι πάντα με λογισμούς αμαρτίας, πάει και με το καλό για να μας ρίξει το τέλος στην αμαρτία.
Άρα πρέπει να είμαστε σε νήψη, σε επαγρύπνηση, να παρακαλούμε τον Θεό να μας χαριτώνει με τη Χάρη του Αγίου Πνεύματός Του, με Αγάπη, με υπομονή, με εγκράτεια, με καρτερία, ούτως ώστε όταν θα 'ρθει η ώρα για τον καθένα μας- είναι το μόνο αναπόφευκτο για όλους μας- να μπορούμε να συναντήσομε μια μέρα τον Άγιο Δαυίδ, στο φιλόξενο μοναστήρι του οποίου βρισκόμαστε, τον Άγιο Ιάκωβο, τον άγιο Γέροντα Κύριλλο, τους οποίους αυτούς τους Αγίους Γέροντες, πολλοί από μας, τους γνωρίσαμε, πήραμε την ευχή τους, εξομολογηθήκαμε στο πετραχήλι τους κοινωνήσαμε από τα χέρια τους.
Αλλά και όσοι δεν τους γνώρισαν εν ζωή, απ' ό,τι φαίνεται, από πλήθος μαρτυριών, τους γνωρίζουν τώρα, με την παρουσία τη θαυμαστή στην καθημερινή τους ζωή.
Να μας συγχωρείτε από σας κουράσαμε για τα τυχόν λάθη μας, παρακαλούμε όμως το Θεό να σας γεμίζει τις καρδιές σας με πλούσια Χάρη, με Χαρά Ευφροσύνη και Ευλογία Ουράνια. Αμήν!》
ΓΕΡΩΝ ΓΑΒΡΙΗΛ
ΗΓΟΥΜΕΝΟΣ Ι.Μ.ΟΣΙΟΥ ΔΑΥΙΔ
Ι.Μ.Οσίου Δαυίδ
(παρεκκλήσι Αγίας Τριάδος)
21/6/2021, Εορτή Αγίου Πνεύματος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου