Παρασκευή 14 Ιουνίου 2024

* |2 χρόνια πίσω από σήμερα...|"Στην Αγιοκατάταξη του Οσίου Βησσαρίωνος του Αγαθωνίτου προχώρησε πριν από λίγο η Αγία και Ιερά Σύνοδος του Οικουμενικού Πατριαρχείου...



Στην Αγιοκατάταξη του Οσίου Βησσαρίωνος του Αγαθωνίτου προχώρησε πριν από λίγο η Αγία και Ιερά Σύνοδος του Οικουμενικού Πατριαρχείου.
Ο Γέρων Βησσαρίων Κορκολιάκος, ο Αγαθωνίτης, γεννήθηκε στο Πεταλίδι Μεσσηνίας το έτος 1908, όπου έμαθε τα πρώτα του γράμματα.
Το κοσμικό του όνομα ήταν Ανδρέας.
Στα 18 του χρόνια πήγε στην Καλαμάτα, όπου συνδέθηκε με πνευματικούς ανθρώπους και αποφάσισε να εισέλθει στον ιερό κλήρο.
Έγινε Μοναχός και πήρε το όνομα Βησσαρίων. Έπειτα χειροτονήθηκε Διάκονος, Ιερέας και έλαβε το οφφίκιο του Αρχιμανδρίτου.
Ανώτερες σπουδές του ήταν το Σχολαρχείο.
Ωστόσο η συνεχής μελέτη των ιερών βιβλίων, των κειμένων της Εκκλησίας μας, των βιβλίων του αναλογίου, είχαν κάνει τον π. Βησσαρίωνα άνθρωπο ευρύτατα και βαθύτατα μορφωμένο θεολογικά.
Γεμάτος πνευματικά εφόδια το έτος 1935, ύστερα από πρόσκληση του επίσης Μεσσήνιου Μητροπολίτη Καρδίτσας Ιεζεκιήλ, ο π. Βησσαρίων πήγε στην Καρδίτσα, όπου αφοσιώθηκε στο έργο της διακονίας του Κυρίου μας.
Ανέλαβε πολλές και δύσκολες αποστολές.
Μεταξύ αυτών έπαιξε σημαντικό ρόλο στη γερμανική κατοχή, κατά την οποία αναφέρεται ότι βοήθησε πολλούς πατριώτες και έσωσε με προσωπικές παρεμβάσεις του παιδιά που είχαν συλλάβει οι Γερμανοί.
Μετά την Απελευθέρωση και τον Εμφύλιο ο π. Βησσαρίων έφυγε από την Καρδίτσα.
Ήδη Αρχιμανδρίτης με πολύχρονο ασκητικό βίο και πλούσιο πνευματικό και κοινωνικό έργο, ήρθε στην Ιερά Μονή Αγάθωνος μετά το 1955, επηρεασμένος από τον επίσης Πελοποννήσιο π. Γερμανό Δημάκο.
Εκεί ανέλαβε να διακονεί τον πνευματικό τομέα του Μοναστηριού.
Είχε εσωτερικό διακόνημα μέσα στο Μοναστήρι, αλλά είχε και εξωτερική υπηρεσία στον κόσμο.
Κάθε Δευτέρα και Τρίτη πήγαινε στα Νοσοκομεία της Λαμίας, έβλεπε τους ασθενείς, τους παρηγορούσε και τους εξομολογούσε.
Κάθε Σαρακοστή έφευγε από το Μοναστήρι με την ευχή του Γέροντα Γερμανού και έφτανε από τη μια άκρη του Νομού Φθιώτιδος στην άλλη.
Πήγαινε σε όλα τα σπίτια και βοηθούσε.
Πολλές φορές κοιμόταν και εκεί.
Η περιοδεία του περιλάμβανε κατ΄ αρχήν την εξομολόγηση, για την οποία τον ανέμεναν με αδημονία σε όλα τα χωριά.
Ο π. Βησσαρίων εξομολογούσε και τα παιδιά στο Εκκλησιαστικό Λύκειο της Λαμίας και ήταν ο πνευματικός τους.
Εξομολογούσε τα παιδιά και στο τέλος πάντοτε τους έβαζε «κάτι» στο χέρι, για να τα ενισχύσει.
Όταν λειτουργούσε ο π. Βησσαρίων, έλαμπε ολόκληρος, καθώς τελούσε τη Θεία Λειτουργία με όλο το σεβασμό και την ιεροπρέπεια που αρμόζει.
Παρά το γεγονός ότι δεν μπορούσε να μιλήσει καλά, καθώς η φωνή του ήταν φθίνουσα, εξαιτίας ενός περιστατικού με τους Γερμανούς, δεν παραιτήθηκε από το Άγιο Θυσιαστήριο.
Έλεγε πως: «ο δε έχω, Κύριε, τούτο σοι δίδωμι»(Πρ. γ΄, 6).
Με συμβουλές που η Θεία Χάρις παραχωρούσε στην προσευχή του, με εμπνευσμένη κατήχηση, με μυστική εξομολόγηση, φιλοτεχνούσε το έργο του ο λειτουργός του Θεού.
Ήταν Μέγας Εξομολόγος.
Τον έβλεπαν οι άνθρωποι ευπροσήγορο, απλό, ταπεινό, με την αδύναμη φωνούλα του και έλκονταν.
Ο π. Βησσαρίων ήταν και ο «κουβαλητής» του Μοναστηριού.
Έβγαινε με την εικόνα της Παναγία στα χωριά, όπου με λαχτάρα τον περίμεναν στους δρόμους οι πιστοί.
Ο π. Βησσαρίων όσα μάζευε τα μοίραζε σε δύο «σακιά».
Ένα σακί έφερνε στο Μοναστήρι για τις ανάγκες του, καθώς τότε λειτουργούσε εδώ η Γεωργοτεχνική Σχολή και η Ιερά Μονή φιλοξενούσε 82 άπορα παιδιά.
Όσα περιείχε το άλλο σακί τα μοίραζε κατευθείαν στους φτωχούς.
Γνώριζε ποιες ήταν οι ανάγκες κάθε οικογένειας και ανάλογα έκανε τη διανομή.
Ο π. Βησσαρίων ήταν καλά στην υγεία του σε γενικές γραμμές.
Δεν είχε μεγάλα προβλήματα.
Προς το τέλος της ζωής του ήρθαν η κόπωση και τα γεράματα.
Λόγω της σοβαρότητας της κατάστασης μεταφέρθηκε στο Νοσοκομείο «Σωτηρία» στην Αθήνα, όπου κοιμήθηκε από πνευμονικό οίδημα την 22 Ιανουαρίου 1991.

===
ΑΓΙΕ ΒΗΣΣΑΡΙΩΝΑ ΑΓΑΘΩΝΙΤΗ ΤΗΝ ΕΥΧΗ ΣΑΣ!
ΕΥΛΟΓΕΙΤΕ!..

|το κείμενο από τον Ηλια Καλλιωρα



~ σχόλιο από την Ιωαννα Κυπριώτη: Όταν, τότε, άνοιξαν τον τάφο για την ανακομιδή, τον βρήκαν άφθορο...   Είμαστε από τους πρώτους που καταφύγαμε στην Μονή προς προσκύνηση του λειψάνου του... Θυμάμαι τις ώρες που σταθήκαμε στην ουρά, αναμένοντας την σειρά μας.. Άξιος και μόνο! Πολύς κόσμος τον κατηγόρησε μαζί με την Εκκλησία πως ήταν όλα ψεύδη ... Πως ήταν στημένα προς όφελος της Μονής. Τελικά, δικαιώθηκε από τον Θεό... Την ευχή του να έχουμε.. 

(η παραπάνω φωτογραφία από την Anastasia Liapi )

(και στην τελευταία φτογραφία ο όσιος Γέροντας Βησσαρίων με τον Τάσο Παπακώστα σε μια εκδρομή του κατηχητικού τους...)

|πρώτη δημοσίευση η μέρα της αγιοκατάταξή του, στις 14/6/2022...



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου