Υπάρχουν άνθρωποι που καταλαβαίνουν τη σιωπή σου, πιο πολύ από τα λόγια σου.

Άνθρωποι, που στη προσευχή τους λένε το όνομά σου, πριν από το δικό τους.

Υπάρχουν άνθρωποι που προτιμάνε να αρρωστήσουν οι ίδιοι καταπίνοντας τα όσα είχαν να σου πουν, παρά να σε στεναχωρήσουν.

Υπάρχουν άνθρωποι, που στύβουνε το λίγο τους και βγάζουνε πολύ. 

Άνθρωποι, που πατάνε κάτω την κούρασή τους, για να μπορείς να δεις στο τέλος της ημέρας, ένα χαμόγελό τους.

Υπάρχουν άνθρωποι, που είναι πάντοτε εκεί. 

Μπορεί όχι με τυμπανοκρουσίες και φωνές. 

Αλλά είναι εκεί… 

Παρόντες. 

Πάντοτε. 

Εκεί στο πόνο. 

Εκεί και στη χαρά.

Υπάρχουν άνθρωποι, που παλεύουνε καθημερινά για να είσαι εσύ καλά…

Βαρέθηκα να σου λέω, ξανά και ξανά, ότι πρέπει να τους εκτιμάς.

Προσπάθησε τουλάχιστον να είσαι καλά για χάρη τους.

Αυτό θέλουν αυτοί οι άνθρωποι. 

Να είσαι καλά…

Προσπάθησε να μαζέψεις λίγο τα μούτρα σου και να πεις ένα ‘’δόξα τω Θεώ’’ για ό,τι έχεις…

Αυτά για απόψε. Καλό βράδυ.


Ελευθεριάδης Γ. Ελευθέριος

Ψυχολόγος M.Sc.


πηγή