* Παναγιώτης Κουτσουρίδης, 72 ετών... Αριστούχος μαθητής της β' λυκείου στα θρανία του 1ου Εσπερινού Γενικού Λυκείου στην Ικτίνου! Οι συμμαθητές του τον εξέλεξαν πρόεδρο της τάξης...

"Μεγάλη μου τιμή που έχω για φίλο μία τέτοια προσωπικότητα, με μία εκκωφαντική φωνή προς όλους, που λέει ότι με τη βοήθεια του Θεού όλα γίνονται!!!

Τον Παναγιώτη Κουτσουρίδη τον γνώρισα ως αυτοδημιούργητο εργοστασιάρχη στην Ιταλία όπου έκανα τη διερμηνέα του και έπαιρνα χαρτζιλίκι ως φοιτήτρια.

Αγόραζε την πρώτη ύλη από τα εργοστάσια της Ιταλίας και όλοι οι Ιταλοί εργοστασιάρχες υποκλίνονταν στο πέρασμα του.

Μεγάλος καλλιτέχνης στο γυαλί με μεγάλη φαντασία και μεγάλη επιτυχία.

Μπορεί να έχουμε όλοι γυαλικά του στο σπίτι μας. Με την κρίση τα μεγάλα εργοστάσια στην πατρίδα μας έκλεισαν, διότι οι εισαγωγές από την Κίνα χτύπησαν τις τιμές.

Ο Παναγιώτης αρρώστησε μόνο για κάποιον που συνειδητοποιεί ότι δεν έχει φωνή σήμερα, όμως σας ενημερώνω ότι ο Παναγιώτης "θεραπεύει" με πολλούς τρόπους τον ανθρώπινο πόνο.

Έχει σταθεί δίπλα σε χιλιάδες ανθρώπους.

Αποφάσισε να πάει στο σχολείο στα 71 χρόνια του.

Έχει διαπρέψει με επαίνους,

έχει όνειρα,

έχει γίνει για όσους τον ξέρουν παράδειγμα ζωής,

για αυτό και πρέπει να γνωρίζετε την ιστορία του...

|Fotini Daliani

 [...Είναι 72 ετών και είναι αριστούχος στο νυχτερινό της Ικτίνου. 

Είχε εγκαταλείψει μικρός το σχολείο για να δουλέψει και τώρα κάθεται στα θρανία για να γίνει παράδειγμα στα εγγόνια του...

Η δίψα για τη γνώση και τη ζωή οδήγησαν τον κύριο Παναγιώτη Κουτσουρίδη, 72 ετών, στα θρανία του 1ου Εσπερινού Γενικού Λυκείου στην Ικτίνου.  

Είναι αριστούχος μαθητής της β' λυκείου, οι συμμαθητές του τον εξέλεξαν πρόεδρο της τάξης, κάνει ελάχιστες απουσίες, θυμώνει όταν χτυπάει το κουδούνι για διάλειμμα, έχει πάρει ήδη δύο επαίνους. 

Το σχολείο του δίνει ενθουσιασμό για να ανταπεξέλθει στις δυσκολίες που αντιμετωπίζει στη ζωή του.  

Πώς έφτασε ένας συνταξιούχος βιοτέχνης, με δύο παιδιά και τρία εγγόνια στην απόφαση να μάθει γράμματα στο νυχτερινό;  

"Τρεις είναι οι λόγοι που με οδήγησαν να αρχίσω το σχολείο", λέει μιλώντας στην "Parallaxi". 

Πρώτον "έπρεπε να τελειώσω κάτι που άφησα στη μέση όταν ήμουν μικρός και πήγαινα στη β' γυμνασίου γιατί έπρεπε να βγω στη δουλειά.  

Δεύτερον, "αρρώστησα σοβαρά και έπρεπε να βρω έναν άλλο τρόπο ζωής, με νέα ενδιαφέροντα" 

Και τρίτον, "στην προσπάθεια μου κάποια στιγμή να γράψω μια ιστορία στα εγγόνια μου κατάλαβα ότι αυτό που ένοιωθα και ήθελα να πω δεν μπορούσα να το μεταφέρω στο χαρτί. 

Μου έλειπαν γνώσεις". 

Άρχισε το νυχτερινό πριν από τρία χρόνια, στη γ' γυμνασίου. 

Στην αρχή ντρεπόταν, δεν μπορούσε να μιλήσει εξαιτίας του προβλήματος υγείας που είχε. 

"Αλλά η αγάπη των καθηγητών και η συμπεριφορά τους με έκανε να το ξεπεράσω".  

Τώρα, δηλώνει ότι αισθάνεται ένας άλλος άνθρωπος, έχει όνειρα και θέλει να προχωρήσει όσο περισσότερο μπορεί. 

"Παίρνω δύναμη και κάθε μέρα είναι μια καινούργια μέρα. 

Έμαθα να ακούω, να μαθαίνω, να σέβομαι, να συμμετέχω στο μάθημα μαζί με άλλους ανθρώπους στην τάξη, γνώρισα σπουδαίους καθηγητές, έκανα φίλους.

 Η ζωή μου έχει αλλάξει το ενδιαφέρον μου είναι πλέον αυτός ο κόσμος, ο κόσμος της γνώσης. 

Μέχρι και την αρρώστια μου ξέχασα και ξέχασε κι αυτή εμένα".  

Επέλεξε το τμήμα ανθρωπιστικών σπουδών, του αρέσει η έκθεση η ιστορία η λογοτεχνία και τα αρχαία κείμενα. 

"Όλοι οι καθηγητές είναι σπουδαίοι άνθρωποι.

 Πολλές φορές στην παράδοση του μαθήματος θυμώνω που χτυπάει το κουδούνι. 

Είναι υπέροχο να ακούς τον φιλόλογο τον κ. Κώστα Κουτρουμπάκη, την επίσης φιλόλογο την κ. Μόσχου, την μαθηματικό την κ. Εύα Μιμιλίδου, τον διευθυντή του σχολείου τον κ. Αζέπη που πάντα "έχει έναν καλό λόγο να μου πει".  

Στη γ' γυμνασίου έβγαλε γενικό βαθμό 19,4 και θα πάρει μια μικρή χρηματική υποτροφία από το κληροδότημα Καραγιάννη του δήμου Θεσσαλονίκης μαζί με άλλους μαθητές, σε τελετή βράβευσης που προγραμματίζεται να γίνει στα μέσα Νοεμβρίου.

 Ποιο μήνυμα θέλει να στείλει στους νέους; 

"Θα ήθελα να δώσω έμπνευση στους νέους ανθρώπους, να τους πω να προσπαθούν να κυνηγούν τα όνειρα τους. θέλω να είμαι παράδειγμα για τα εγγόνια μου για  να διαβάζουν, όπως ο παππούς τους"!  

πηγή