Να φύγει, έστω για λίγο,
η μπόχα και η απέραντη δυσωδία
(των αμαρτιών μας...)
... Οί ιερείς καί ό κόσμος μαζεύουν τό μύρο μέ βαμβάκι...
Πηγή : άπαντα ορθοδοξίας
|εμείς από τον "συν αυτώ", Κωνσταντίνο Σύμπουρα
* "αμφ." ΥΓ:
Μας επισημάνθηκε από κάποιους φίλους και πιθανόν δικαίως, πως οι 2 φωτογραφίες που αναρτήσαμε δεν είναι χθεσινές, αλλά παλιότερες.
Ακόμα κι έτσι να είναι, δεν θελήσαμε να κατεβάσουμε την ανάρτηση.
Την επόμενη εβδομάδα που γιορτάζει, θεωρούμε γνωρίζοντας "από πρώτο χέρι" τις "συνήθειες" του Αγίου πως (1α ο Θεός πάντα) θα μυροβλήσει, όπως το κάνει σχεδόν πάντα τέτοιες μέρες.
Γιατί αυτό είναι το μήνυμα του Αγίου προς εμάς κάθε τέτοια εποχή (και όχι μόνο) πως:
"Είμαι εδώ! Είμαστε συγγενείς! Δεν σας ξεχνάω..."
Ας ευλογήσει λοιπόν ο Άγιός μας κι ας γεμίσει από το μύρο του ολόκληρη την αδικημένη Μακεδονία!
Και να φυσήξει κι ένα αεράκι που θα φέρει και στην αμαρτωλή Αθήνα, έστω λίγη-ελάχιστη από την ευωδία του.
Έτσι, για να μοσχοβολήσει (και να ξεβρωμίσει, συγχωρέστε μας) αυτός ο ταλαιπωρημένος τόπος και οι ψυχές που παλεύουν μέσα σε αυτόν...
Η "αμαρτωλη" Αθήνα αδερφε, εχει αγιους, σαν τον αγιο Πορφύριο, σαν τον αγιο Εφραίμ, σαν τον αγιο Διονύσιο, σαν τον αγιο Νικηφορο το λεπρο και σαν τον αγιο Ευμενιο τον Σαριδακη και αλλους πολλους. Οχι οτι δεν θέλουμε το μυρο του αη Δημήτρη. Το επιθυμούμε και προσκυνουμε. Μα και στην Αθήνα υπαρχουν αγια φανερά και μυστικά ανθη.
ΑπάντησηΔιαγραφή