~ "...Τόση χάριν δικαιούται εις εαυτόν να έχει ο άνθρωπος, όσο πειρασμό ευχαρίστως υπομένει... |Άγιος Ιωσήφ ο Ησυχαστής

Πρόσεχε να μην κατακρίνεις,

διότι από αυτό παραχωρεί ο Θεός

και φεύγει η χάρις και σε αφήνει ο Κύριος

να πέφτεις,

να ταπεινώνεσαι,

να βλέπεις τα δικά σου σφάλματα.

Δέξου τον πειρασμό

και μη αιτιάσαι τον ένα και τον άλλο…

Κάμε υπομονή,

δια να δει ο Θεός την προαίρεση,

να ελαφρώσει τον κόπο σου.

Όσον ολίγη είναι η υπομονή,

τόσο μεγάλοι φαίνονται οι πειρασμοί,

και όσον συνηθίζει ο άνθρωπος να τους υπομένει,

τόσο μικραίνουν και τους περνά χωρίς κόπο,

και γίνεται στερεός σαν βράχος.

Τόση χάριν δικαιούται εις εαυτόν να έχει ο άνθρωπος,

όσο πειρασμό ευχαρίστως υπομένει,

όσο βάρος του αγογγύστως βαστάζει.

Θέλει υπομονή να έχει εκείνος που ζητεί να σωθεί.

Ει δε και ζητούμεν ημείς να τα κάμνει ο Θεός,

όπως αρέσουν εις την δική μας διάκριση,

τότε αλλοίμονο εις τα χάλι μας.

Μόνο η χάρις του Θεού όταν έλθει,

τότε στέκει στα πόδια ο άνθρωπος.

Αλλιώς, χωρίς χάριν,

πάντοτε περιτρέπεται και πάντοτε πίπτει…

Είδες άνθρωπο με δίχως υπομονή;

Είναι λύχνος με χωρίς έλαιο,

όπου συντόμως θα σβήσει το φως του…

Η νίκη είναι η υπομονή,

η νίκη είναι η ταπείνωση,

η νίκη είναι υπακοή.

Ταπείνωση είναι να σφάλλει ο άλλος και,

πριν να προλάβει αυτός να ζητήσει συγχώρεση,

εμείς να του βάλουμε μετάνοια λέγοντας:

Συγχώρησον, αδελφέ μου, ευλόγησον!

|Άγιος Ιωσήφ ο Ησυχαστής

|"κλεμμένο" από τον Αναστάσιο Βαλάση