"Γιαγιά, τους μισείς τους Γερμανούς;"

 

«Μισώ, παιδί μου, αυτούς που έδιναν τις εντολές να σκοτώνουν κόσμο, όχι τους άλλους. 

Μα πιο πολύ μισώ τους δικούς μας που πηγαίνανε μαζί τους». 

Αυτά ήταν τα λόγια της κυρά Λένης από την Κοκκινιά που φυγάδευε και έκρυβε Έλληνες αγωνιστές της αντίστασης κατά τη διάρκεια του αγώνα κατά της Γερμανικής κατοχής στην Ελλάδα.

 Το βράδυ, λοιπόν, της 17ης Αυγούστου 1944 

οι Γερμανοί κάλεσαν στη γειτονιά της 

τους άντρες άνω των 14 να βγουν στην πλατεία, 

η ίδια είχε 4 παλικάρια, 

τα 3 από αυτά κρύφτηκαν στο κελάρι 

και το πιο μικρό εξαφανίστηκε στα σκοτάδια. 

Η πόρτα κτυπά, 

ο καταδότης με την κουκούλα μπαίνει στο σπίτι 

και αναφέρει στους κατακτητές για το κελάρι,

 συλλαμβάνονται και τα 3 της παιδιά 

και εκτελούνται την ίδια νύχτα 

μαζί με άλλες είκοσι χιλιάδες σε όλη την Ελλάδα.

Τους μοιρολόγησε, 

τους έθαψε 

και όταν επέστρεψε ο πιο μικρός, 

τους έκλαψε. 

Η ίδια δεν ησύχασε ποτέ, 

έζησε στερνικά μέχρι την απελευθέρωση 

και καρτερούσε. 

Ήξερε ποιος ήταν ο καταδότης, 

ήταν ο άνθρωπος που του έπλενε τα πουκάμισα 

και του τα σιδέρωνε πριν την κατοχή. 

Ήξερε ο καταδότης την ιστορία της κυρά Λένης,

 γνώριζε πως μόνη της μεγάλωσε 4 παιδιά 

και ήταν αυτός που τα κατέδωσε, 

ήταν αυτός που τα έφερε στο απόσπασμα 

τη νύχτα της 17ης Αυγούστου. 

Η κυρά Λένη δεν ησύχασε ποτέ, 

μετά την απελευθέρωση κάθε νύχτα 

πήγαινε έξω από το σπίτι του καταδότη 

άπλωνε το καλάμι της, 

ύψωνε τα χέρια στον ουρανό 

και τραγουδούσε τα νανουρίσματα 

που έλεγε στα παλικάρια της όταν τα κοίμιζε, 

όταν τα έπλενε νεκρά 

και όταν τα έθαβε. 

Πέντε σπίτια άλλαξε ο καταδότης 

και η κυρά Λένη τα βρήκε όλα, 

τι να έκανε άλλωστε! 

Να τη σκοτώσει; 

Να την καταγγείλει; 

Θα φανερωνόταν ο ρόλος του με την κουκούλα στην κατοχή. 

Στο έκτο σπίτι, μια νύχτα 

που δεν άντεξε το κλάμα της κυρά Λένης, 

βγήκε στο παράθυρο με το πιστόλι που του άφησαν οι Γερμανοί, 

τη σημάδεψε στα μάτια 

και μετά συμπεριφερόμενος για πρώτη φορά σαν άνθρωπος, 

["αμφ." διαφωνία: Πειράζει που σ΄αυτό το σημείο δεν συμφωνούμε με την γράφουσα; Κι εσείς ξέρετε το γιατί...]

το έβαλε στον κρόταφό του και το πάτησε. 

Ησύχασε η κυρά Λένη, 

επέστρεψε στο σπίτι της, 

πάντρεψε τον γιο της 

και έμαθε στα εγγόνια της να μην μισούν τους λαούς,

αλλά τον κατακτητή, 

να μισούν και να ζητούν δικαιοσύνη για αυτούς που κατέδωσαν 

και πήραν χρήματα από τον κατακτητή 

για να παραδώσουν πατρίδες και παλικάρια.

Ποια λύση άλλωστε θα μπορούσε να έχει μια κατοχή; 

Μια δολοφονία είκοσι χιλιάδων σε μια νύχτα;

Τριών παλικαριών σε φέρετρα; 

Ποιο νανούρισμα μπορούσε να ξεχαστεί πάνω από τα μνήματα; 

Ποιοι τύμβοι στη Μακεδονίτισσα; 

Ποιοι αγνοούμενοι; 

Και ποιοι νεκροί; 

Ποια προσφυγιά; 

Ποια εγγόνια θα πάψουν να ρωτούν; 

Ποιοι καταδότες και πληρωμένοι 

που θεωρούν τις ζωές γραφικές 

θα σταματήσουν την κυρά Λένη; 

Κύκλος και διδαχή η ιστορία…

~ Πωλίνα Άνιφτου

https://www.philenews.com/

|εμείς από τον εκ των "συν αυτώ", Σπύρο Κοντογούρη