– Πως τον έκανες τον άθλο Ναύαρχε; – Να, ξύπνησα εκείνο το πρωί και είπα: Απόψε Κωσταντή, θα πεθάνεις για την Ελλάδα...

 

«Μια δύναμις με άρπαξε από την λιτανεία, 

πριν φύγουμε από τα Ψαρά για την Χίο. 

Μια δύναμις θεϊκή με γιγάντωσε… 

Αυτή η θεία δύναμις μου έδωσε θάρρος 

δια να φθάσω με το πυρπολικό μου στην Τουρκική Ναυαρχίδα…

– Πως τον έκανες τον άθλο Ναύαρχε;

Κι αυτός απάντησε:

– Να, ξύπνησα εκείνο το πρωί και είπα: 

Απόψε Κωσταντή, θα πεθάνεις για την Ελλάδα...»

Η ζωή μου ‘δωσε μεγάλες δόξες 

κι άλλες τόσες πίκρες, 

καθώς έζησα για να δω 

5 από τα παιδιά μου να πεθαίνουν. 

Πικράθηκα κι όταν είδα αγωνιστές της επανάστασης 

πάμφτωχοι να ζητιανεύουν, 

να ξεχνιούνται ολότελα 

ή ακόμα χειρότερα να καταδιώκονται. 

Τρανό παράδειγμα ο γκαρδιακός μου φίλος, 

ο Θόδωρος Κολοκοτρώνης...

.

.

Κωνσταντίνος Κανάρης

α(μ)φιέρωμα | 25η Μαρτίου 1821

   ~ από την εκ των «συν αυτώ», Νίκη Μακρή

 

 

ΥΓ:

Πρέπει να είναι ο μοναδικός ήρωας του 1821, 

που έχουμε κανονική φωτογραφία του!

Ο παππούς που βλέπετε 

είναι ο γνωστός μπουρλοτιέρης Κωνσταντίνος Κανάρης 

με τα παράσημα της τότε εποχής (γύρω στα 1877).

Αν και γέρος στη φωτογραφία, 

δείτε το ύφος του και την κορμοστασιά του.

Μόνο το βλέμμα του να έβλεπαν οι απέναντι...

          ~ πηγή: Ρωμανία ηΦιλόχριστος Βασιλεία