❣️ Ακόμα και η ανάσα του Θεου μυρίζει
συγχώρεση,
έλεος,
μετάνοια....
Και μεις...
Αυτοί οι τόσο "τέλειοι" εμείς...
Τους κυνηγάμε,
τους απειλούμε,
τους τρομοκρατούμε....
Για το
"καλό" τους,
για το "καλό" μας.......
Κάθησα σε πέτρα αλαργινή
και αγνάντεψα τούτο το ωραίο γαλάζιο...
Και σου φώναξα Θεέ μου:
Σώσον με
από όσους Σε "αγαπάνε"...
Μόνος και πληγωμένος σαν βρεθείς
μη διστάσεις να κλάψεις....
Μην απελπιστείς ......
Μη θαρρείς ότι έφτασε το τέλος❣️
Από το βιβλίο :
Ἱ.Μ. Ἁγ.
Τριάδος Ἀκράτας
|από την "αμφ.-διαχειρίστρια", Βάσω Καλλιανού...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου