|γράφει η εκ των "συν αυτώ" καλλιτέχνιδα, Ελένη Ζεάκη
Δε βρήκες Φωτεινότερο αστέρι να μιλήσεις,
παρά μιας Σαμαρείτιδας το νέο να μηνύσεις.
Είχες παρέα δώδεκα πιστούς κοντά σου φίλους,
μα μια γυναίκα τίμησες καλύτερα από ‘κείνους.
Φύγαν μακρυά οι φίλοι σου, το ‘χες σχεδιασμένο,
την ώρα του μεσημεριού θα ερχόταν το γραμμένο.
Προφταίνει η Σαμαρείτιδα κρυφά νερό να πάρει,
μα Ο φίλος που δε γνώριζε καθόταν στο πατάρι.
«Καλώς την!
Σε παρακαλώ, δώσ'μου να ξεδιψάσω»!
«Δεν είμαι Εβραία ...δεν μπορώ κουβέντα να σου πιάσω»!
«Αν ήξερες με Ποιον μιλάς, εσύ θα μου ζητούσες και το νερό απου ‘χω Εγώ θα το δοξολογούσες»!
«Που όποιος το πιεί ποτέ ξανά δίψα δε θα γνωρίσει…»
«Ξένε που ‘ν το λαήνι σου που λες θα με ποτίσει»;
«Να πας να πεις στον άντρα σου, πως βρήκες Τον Μεσία και εκεί, όσοι το ακούσουνε θα δώσουν σημασία»!
«Δεν έχω άντρα…Ψέματα!
Τα λόγια να προσέχεις»!
Μα Εκείνος αποκρίθηκε
«Αλήθεια, πέντε έχεις»!
«Ποιός είσαι;
…Είναι αδύνατον να με γνωρίζεις ξένε! Μόνο προφήτες ξέρω εγώ, τέτοια μπορούν και λένε»!
Τρέχει γοργά και διαλαλεί παντού:
«Τρέξτε να δείτε! Εκείνος που περίμεναν όλοι οι Εβραίοι, ήρθε»!
«Τις αμαρτίες που έκανα μες στη ζωή γνωρίζει».
Πως είναι ο Χριστός Αυτός…
Δειλά να πει αρχίζει…
Το διαπιστώσαν μόνοι τους με έκπληξη διότι ήρθε σε μια αμαρτωλή κι όχι σ’ ένα δεσπότη!
Ακούσαν και πιστέψανε και Τον ακολουθήσαν και έκανε ο Κύριος ότι πολλοί αγνοήσαν!
Στο πέρας Της Πεντηκοστής στην κολυμβήθρα μπήκε
κι οι δύο γιοι κι οι αδερφές όλες που πέντε είχε!
Το όνομα της Φωτεινή, Φωνή και Πνεύμα ένα
κάναν μεγάλη διαδρομή και κήρυξαν στα ξένα.
Μέχρι Ινδίες έφτασαν και τελικά στη Ρώμη
σαν αποστόλοι που οι δώδεκα δεν πρόφτασαν ακόμη!
Η Ανατολή και η Φωτώ, Παρασκευή Φωτίδα και Κυριακή οι αδερφές που όμοιες δεν είδα.
Ήταν κι οι γιοι της, Φωτεινός και Ιωσής παρέα.
Όλοι τους στο μαρτύριο βρεθήκανε μοιραία.
Ο Νερωνας τους έκανε μαρτύρια μεγάλα.
Όση ήταν κι η αξία τους και τα πολλά τους ζάλα!
Τρεις μέρες μέσα σε φωτιά τους άφησαν να λιώσουν.
Τίποτα δεν κατάφεραν χωρίς να μετανιώσουν.
Ποτίσαν δηλητήριο, τίποτα δε συνέβη.
Προσπάθησαν τα νεύρα τους να κόψουν με μαχαίρι.
Έκοψαν τα γεννητικά όργανα στα αγόρια
και τους μαστούς στις αδερφές κι εκείνη βάλαν χώρια.
Γδάραν κι αποκεφάλισαν όλους μαζί παρέα
κι η Φωτεινή στη φυλακή τα έμαθε τα νέα.
Τότε πολύ λυπήθηκε που δεν ήταν κι εκείνη...
Τον Κύριο παρακαλεί αζωντανή μη μείνει!
Μπροστά της βγαίνει ο Κύριος και τις πληγές τις
γιαίνει.
Της λέει…
Εντάξει κόρη μου, κείνο που θες θα γένει.
Μέρες περάσανε πολλές με προσευχή στα χείλια :
(περίμενε συνάντηση μ’ όλη της τη φαμίλια).
«Άκουσα είδα γεύτηκα
Το νόστιμο νερό Σου.
Γλυκανθισμένη η στάλα Σου
τς’ αυγής
Το Πρόσωπο Σου.
Πάρε με στον ωκεανό Χριστέ μου
Του ουρανού Σου.
Να γίνω δροσερή πηγή
του κάθε πλάσματός Σου…»
|Ιερός Ναός Αγίας Φωτεινής Κουμπέ Ρεθύμνου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου