☆ "...Η μνημόνευση του δεν ήταν σαν τη δική μας, εγώ νόμιζα πως είχε κάποια άμεση, ζωντανή επαφή, ότι κάποιος τον έβλεπε και συνομιλούσε και έλεγε αυτά που μνημόνευε. Όταν σήκωνε το βλέμμα του, έβλεπε, τι έβλεπε δεν ξέρω...

 

Διηγείται ο πρεσβύτερος Χρήστος Αθανασιάδης για τον Άγιο Γεώργιο Καρσλίδη.

Όταν κάναμε το πρώτο Συλλείτουργο, 

δεν θα το ξεχάσω ποτέ, 

γιατί έζησα ορισμενες στιγμές συγκλονιστικές. 

Φόβου να πω; 

Ναι, 

θυμάμαι πως έτρεμα 

και ειδικά, 

όταν κάναμε τη Μεγάλη Είσοδο. 

Πήρα εγώ το δισκάριο 

και ο άγιος το δισκοπότηρο, 

τότε ήμουν 27 ετών. 

Δεν τον είδα να περπατάει, 

ένας αέρας θαρρείς τον προωθούσε 

και κάναμε την Είσοδο. 

Εγώ μπήκα στο Ιερό 

και γύρισα να δω πως μνημονεύει. 

Τότε τον είδα να κλαίει. 

Η μνημόνευση του δεν ήταν σαν τη δική μας,

εγώ νόμιζα πως είχε κάποια άμεση, 

ζωντανή επαφή, 

ότι κάποιος τον έβλεπε και συνομιλούσε 

και έλεγε αυτά που μνημόνευε. 

Όταν σήκωνε το βλέμμα του, 

έβλεπε, 

τι έβλεπε δεν ξέρω...                                                          

Ήταν εν ζωή άγιος, 

αυτός ο άνθρωπος...

  |εμείς από τη Μαίρη ΖαΦείρη