Μόλις γύρισα από ένα τέτοιο "σεμινάριο"...Σου έχει τύχει;

Έχεις πάει να επισκεφτείς κάποιον 
"δικό σου" άρρωστο στο νοσοκομείο.
Είναι σίγουρο!

Σου έχει τύχει όμως ποτέ η συμπεριφορά 
του ασθενούς και των πιο "δικών του" 
να σε κάνει να "ζηλέψεις";
Να σε κάνει να ντραπείς, αφού ολοφάνερα η δική σου αντιμετώπιση σε αντίστοιχες περιπτώσεις,
δεν είχε την παραμικρή ομοιότητα;
Εν τέλει να σε κάνει να παραδειγματιστείς, 
σα να πήγες σε σεμινάριο και να συγκινηθείς,
σα να βγήκες μόλις από κάποιο προσκύνημα 
ή από κάποια αγρυπνία;
Μόλις γύρισα από ένα τέτοιο "σεμινάριο"...
Σου έχει τύχει;
ΥΓ:
Το ασυνήθιστο της υπόθεσης είναι 
πως ο δικός μου ο "άρρωστος" είναι ένα...
4χρονο πανέμορφο κορίτσι, που μπαινοβγαίνει στα νοσοκομεία από 6 μηνών!
Μία ύπαρξη, για χάρη της οποίας τολμάω να σε παρακαλέσω να...παρακαλέσεις Τον Άγιο Θεό να της δίνει δύναμη & υπομονή...
Σ΄εκείνη, που μου αρέσει να την αποκαλώ 
"παιδί μου" και στους γονείς της, 
που τολμάω να τους αποκαλώ,όχι κουμπάρους,αλλά ..."αδέλφια μου"...
Δεν χρειάζεται να σου πω τ΄όνομά της.
Μη σταματάς να παρακαλάς για το "παιδί" 
του μπάρμπα-αμφοτεροδέξιου...
Εκείνος ξέρει!
(Σε έπεισα;Θα το "αναλάβεις";)