"Ενώ βρισκόμουν δεμένη μέσα στο χειρουργείο για όγκο στο στήθος και οι νοσοκόμες με ετοίμαζαν, είδα έναν άνδρα μέσα σε ασημένια πανοπλία που άστραφτε, με σπαθί στο χέρι..."

Με το γράμμα αυτό, θέλω να σας πω για την προσωπική μου δοκιμασία που πέρασα τον χειμώνα και ξεπεράστηκε με την Χάρη Του Ταξιάρχη Μιχαήλ:

Είχα ένα πρόβλημα στο στήθος εδώ και πολύ καιρό. Είχε παρουσιαστεί ένα υγρό μπαλάκι που με πονούσε τρομερά αλλά δεν έλεγα σε κανέναν τίποτα. Κάποια στιγμή που δεν άντεχα άλλο τον πόνο πήγα στο γιατρό, ο οποίος μετά από εξετάσεις μου είπε, ότι κατά πάσα πιθανότητα ήταν καρκίνος. Με τούτο το δεδομένο, έπρεπε να γίνει επείγουσα εισαγωγή στο Νοσοκομείο και να αφαιρεθεί το συντομότερο όλο το στήθος.

Έχασα τη γη κάτω από τα πόδια μου. Έκλαιγα και δεν ήξερα τι να κάνω. Δεν είχα κάποιον να με στηρίξει και βίωνα τούτο το πρόβλημα υγείας μου εντελώς μόνη. Τότε η βαφτιστήρα μου, μου υπέδειξε τον Πανορμίτη και με προέτρεψε να προσευχηθώ σε Εκείνος για να με βοηθήσει. Πραγματικά από την ίδια ώρα άρχισα να τον παρακαλώ και να εκλιπαρώ για βοήθεια.

Τελικά μπήκα στο Νοσοκομείο στις 4 Ιανουαρίου του 2008, με πολύ άγχος, στενοχώρια και φόβο, για την εξέλιξη της κατάστασης. Απ' την στιγμή που με πήραν από το δωμάτιο για το χειρουργείο, άρχισα να επικαλούμαι τον Αρχάγγελο και να ζητώ απ' τα βάθη της καρδιάς μου την βοήθειά Του. Υποσχέθηκα ότι θα πήγαινα στο Μοναστήρι Του στην Σύμη, για να προσκυνήσω και την Θαυματουργή Εικόνα Του.

Ενώ βρισκόμουν δεμένη μέσα στο χειρουργείο και οι νοσοκόμες με ετοίμαζαν, είδα έναν άνδρα μέσα σε ασημένια πανοπλία που άστραφτε με σπαθί στο χέρι, που με κοιτούσε και ερχόταν προς το μέρος μου. Μου έκαναν εντύπωση οι αστραφτερές μπότες του. Αμέσως σκέφτηκα: Ταξιάρχη μου είσαι κοντά μου, μη μ'αφήσεις.

Όταν ξύπνησα, βρισκόμουν στο δωμάτιό μου και γύρω μου υπήρχαν οι δικοί μου άνθρωποι. Εγώ επειδή ήμουν χάλια δεν ήθελα κανένα. Το βράδυ κατάφερα να σηκωθώ για την τουαλέτα και εκεί βρήκα το κουράγιο να κοιτάξω το στήθος μου, Με απερίγραπτη χαρά διαπίστωσα ότι τελικά ο γιατρός δεν έκανε ολική μαστεκτομή, αλλά μόνο αφαίρεση του όγκου!

Αυτό για μένα ήταν ένα μεγάλο θαύμα του Ταξιάρχη, που πλέον είναι ο προστάτης Άγιός μου και Τον ευχαριστώ πολύ. Λίγο καιρό μετά με αξίωσε και επισκέφθηκα την Μονή Του, τον προσκύνησα και τον ευχαρίστησα για την μεγάλη ευεργεσία του. Στην Σύμη θα πηγαίνω όσο ζω, για να τον προσκυνώ πάντοτε και να τον δοξάζω για το καλό που μου έκανε.

Πηγή: ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΚΑΙ ΘΑΥΜΑΤΑ ΤΟΥ ΠΑΝΟΡΜΙΤΗ 

http://thavmatapanormiti.blogspot.gr/2014/06/blog-post_10.html