~ Ναι υπάρχουν ΑΓΙΟΙ δίπλα μας!

Επιστρέφω στην Εφημερία του Αγίου Σάββα  για νέα έκτακτη εισαγωγή.

Με στέλνουν για ακτινογραφίες, 
η ψυχολογία μου στο ναδίρ...
Προσεύχομαι και σιγοκλαίω...
Η αναμονή στις ακτίνες μεγάλη και τα λίγα καθίσματα στο διάδρομο πιασμένα. 
Στηρίζομαι στον τοίχο και ξαφνικά ένα απίστευτα χαμογελαστό κορίτσι με μια σπάνια ευγένεια στα μάτια, θα 'ναι δε θα 'ναι 20 ετών, σηκώνεται και μου λέει 
"καθίστε...". 
Κλασικά, αντιδρώ...λέω 
"σας παρακαλώ...αντέχω μη σηκώνεστε". 
Το κορίτσι επιμένει και η Πίστη -ορθά- με μαλώνει λέγοντάς μου ότι δεν είναι σωστό να προσβάλω έτσι μια τόσο ευγενική κίνηση...
Κάθομαι ευχαριστώντας αδέξια, η ώρα περνά, κάνω την ακτινογραφία, παίρνουμε το δρόμο για το ασανσέρ. 
Το κορίτσι τρέχει συνεσταλμένα αλλά αποφασιστικά πίσω μου...μου βάζει στο χέρι δυο φυλαχτά κι ένα κομποσκοίνι...
"Δημήτρη, για να σε φυλάνε, 
από τη Μυτιλήνη..."
Δεν έχω λόγια... 
Τολμώ δειλά να τη ρωτήσω πως τη λένε και πώς βρίσκεται σε ένα τέτοιο Νοσοκομείο... 
"Ελένη" μου λέει, τίποτα άλλο και με κοιτάζει με τα απίστευτα ευγενικά της μάτια... 
Της φιλώ το χέρι... 
Στα μάτια της καθρεφτίζεται ο Ταξιάρχης του Μανταμάδου και οι Άγιοι θεοφόροι Ραφαήλ, Νικόλαος και η Παρθένος Ειρήνη. 
ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ....
Μπαίνω στο ασανσέρ 
ανακουφισμένος, ήρεμος.
Είμαι ξαπλωμένος 
στο δωμάτιο στον 4ο, 
φορώ το κομποσκοίνι, 
σφίγγω στο χέρι μου 
τα φυλαχτά...

Περιμένω να μου φέρουν το αίμα.
Είμαι ήρεμος...
Ναι υπάρχουν ΑΓΙΟΙ δίπλα μας!
ΟΛΑ ΘΑ ΠΑΝΕ ΚΑΛΑ....

Ο  Win Cancer ευλογημένος στην τοποθεσία Agios Savas.