Χτυπώντας η καμπάνα του Προφήτη Ηλία για την παράκληση με βρήκε στο δρόμο να απαντάω: "ποιανού είσαι εσύ;".
Κατάμεστο βλέπεις το χωριό από κατοίκους τούτες τις μέρες...
Η εικόνα που αντίκρισα εντός του ναού εκ διαμέτρου αντίθετη...
Στην εκκλησία μέσα 2 ψυχές όλες κι όλες...
Κι όμως...
Από όλα τα σπίτια του χωριού, με τα ανοιχτά παράθυρα και φώτα, που γεμίζουν τον αέρα με φωνές, γέλια και μικρά παιδιά...
Τούτη η άδεια εκκλησιά "έσφιζε περισσότερο από ζωή".
Από καθετί ασφυκτικά
πολυάριθμο και θορυβώδες...
Τούτη η άδεια η εκκλησιά
ό,τι πιο ζωντανό
σε ένα χωριό ερημωμένο....
Καλό στάδιο...
Λαμπρινή Παπαποστόλου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου