"Την πίκρα μου τη μοιραζόμουν με το Θεό, γι’ αυτό και άντεχα..."

Μια σύγχρονη απατημένη ορθόδοξη σύζυγος...

Η νίκη της καλοσύνης και της υπομονής...

Χριστιανικά πρότυπα συμπεριφοράς, όπως το παρακάτω, συνήθως δεν τα αντέχει η εγωιστική ανθρώπινη κοινωνία (όλων των εποχών) και προκαλούν οργή και σκάνδαλο. 

Τέτοιο σκάνδαλο που προκαλεί η παραβολή του ασώτου, η αγάπη προς τους αμαρτωλούς, η διδασκαλία του Χριστού για τη συγχώρεση στους εχθρούς...

Φαίνεται έτσι γιατί ο αληθινός χριστιανός (δηλ. όχι εγώ, που εν πολλοίς υποκρίνομαι πως ακολουθώ το Χριστό, και μόνο στα εύκολα) είναι "εκτός του κόσμου τούτου" και γιατί γνωρίζει το μίσος και τη θλίψη στον κόσμο, όπως προειδοποίησε ο Ιησούς.

Πάρτε βαθιά ανάσα λοιπόν, αδελφοί, και απολαύστε το παρακάτω, και μετά διαβάστε και το μαρτύριο μιας έγγαμης αγίας (Θωμαΐδας της Λέσβου), αλλά και πολλές περιπτώσεις αυτοθυσίας σε καιρό "ειρήνης"... 

Ας σημειώσω πως μια παρόμοια ιστορία ξέρω κι από τον τόπο όπου ζω, κι είμαι βέβαιος πως αν ψάξετε θα βρείτε τέτοιους αγίους της διπλανής πόρτας και στη γειτονιά σας. 

Φυσικά το να γίνεις μάρτυρας δεν μπορεί κανείς να σου επιβάλλει, αλλά χαρά σ' αυτόν που θα το επιλέξει και θα το καταφέρει, με τη βοήθεια του Θεού. 

Και εννοείται πως, αν εδώ μιλάμε για γυναίκα που αντέχει έναν άντρα, το ίδιο ισχύει και για το χριστιανό άντρα, όταν πρέπει ν' αντέξει τη γυναίκα (να ένας τέτοιος σύζυγος).

Την ιστορία την αφηγείται η οδηγός ταξί Ράνια Υδραίου, σήμερα ("αμφ.":έχει "κοιμηθεί"...) μοναχή Πορφυρία και συγγραφέας του εξαιρετικού βιβλίου Ταξιδεύοντας στα τείχη της πόλης (παρουσίαση & άλλα αποσπάσματα εδώ).

 "Μια πολύ γλυκιά κυρία, μου διηγήθηκε τα παρακάτω:

- Τον άνδρα μου τον παντρεύτηκα με προξενιό. Όμως χωρίς να το ξέρω, εκείνος αγαπούσε και είχε χρόνια δεσμό με μια κοπέλα, που οι δικοί του δεν την ήθελαν, αλλά αυτός δεν έπαψε ποτέ να την αγαπά.

Παντρευτήκαμε. Η μέρα του γάμου ήταν πολύ όμορφη.
Όμως οι όμορφες μέρες ήταν μόνο τρεις. Από την τέταρτη μέρα και επί δέκα επτά χρόνια η ζωή μου δίπλα του ήταν μια κόλαση. Όταν τον ρώτησα γιατί μου φερόταν τόσο άσχημα, μου αποκάλυψε πως αγαπούσε άλλη γυναίκα κι όχι εμένα. Έπεσα από τα σύννεφα!

- Τότε γιατί με παντρεύτηκες;
- Γιατί με πίεσαν οι γονείς μου. Εκείνη, βλέπεις, δεν την ήθελαν.
- Και εγώ τι φταίω να μου φέρεσαι έτσι;
- Σήκω και φύγε, άμα δεν σου αρέσει.- Που να πάω; Ντρέπομαι τα αδέλφια μου και τον κόσμο.
- Ε! Τότε κάτσε εδώ και βούλωστο.
Αυτή ήταν η απάντησή του. Μαζί κοιμόμασταν, όταν τσακωνόταν με την άλλη. Ωστόσο έμεινα έγκυος!
Μόλις του το είπα, έγινε θηρίο έτοιμο να με κατασπαράξει! Μου ζήτησε να το ρίξω. Εγώ όμως, δεν το κάνα. Για κανέναν και για τίποτε δεν θα σκότωνα το παιδί μου. Μ' αυτόν τον τρόπο γέννησα τρία κορίτσια.

- Εργάζεστε;

- Ναι! Έχω δικό μου κομμωτήριο. Ποτέ όμως οι πελάτισσές μου δεν με είδαν κλαμένη ή πικραμένη. Ούτε και τα παιδιά μου. Την πίκρα μου την έκρυβα βαθιά μες' στην ψυχή μου, τη μοιραζόμουν μόνο με τον Θεό. Ξέρεις τι σημαίνει να κοιμάσαι με τον άνδρα σου, όποτε τσακώνεται με τη φιλενάδα του;

................................

("αμφ.":

Σε παρακαλώ πέρα από την πραγματικά συγκλονιστική αυτή ιστορία,

ρίξε 1 ματιά και στα σχόλια που τη συνοδεύουν στο τέλος της ανάρτησης του "ολοζώντανου" φίλου, "Νεκρού στον κόσμο"...)

|Η απίστευτη συνέχεια εδώ!!!

[το είχαμε πρωτοδημοσιεύσει τέτοια εποχή το 2017.

Μας την υπενθύμισε σήμερα ο φίλος, Σπύρος Κοντογούρης...]