"Βλέπετε κάτι ελπιδοφόρο στον ορίζοντα; - Τον Ιησού Χριστό. Αναστηθέντα!Που είναι πάντα κοντά μας...Λίγο πιο ψηλά τα βλέμματα, Έλληνες..."

1) Πώς αισθάνεστε για τη συναυλιακή αυτή επιστροφή σας;

Όπως πάντα πριν κάνω μια συναυλία. Άγχος, αμφιβολίες, επαφή με περισσότερους απο όσο συνηθίζω ανθρώπους, παρτιτούρες, πρόβες και τα τοιαύτα. Όλα αυτά για μια «στιγμή που περνάει και χάνεται». Αυτό είναι για μένα η συναυλία. Κι’ όμως, αξίζει αυτη η «ταλαιπωρία» και άλλη τόση, για αυτό που βλέπω στα μάτια των ανθρώπων. Δικαιώνει και την μουσική μου και τον τροπο ζωής και κυρίως τα πιστεύω μου. Και μου δίνει δύναμη για παρακάτω. Γι’ «άλλες πολιτείες» μουσικές, αλλιώτικες, ανεξερεύνητες και γεμάτες εκπλήξεις. Για «άλλες απεργίες, προσωπικές»

2) Τι υποδηλώνει ο τίτλος «Τη ζωή μου ξετυλίγω»;

Ακριβώς αυτό. Την ζωή μου, που είναι κρυμμένη μέσα σε ήχους και στίχους που κάπως μου «ξέφυγαν» και αγαπήθηκαν. Ακούγοντας η παίζοντας αυτή τη μουσική, θυμάμαι και θυμίζω, στιγμές της ζωής μου που για κάποιον λόγο, άντεξαν στον χρόνο. Ένα πάρε δώσε αγάπης με το κοινό, που μου αποδεικνύει πως « Μονάχα όσα έδωσες, για πάντα είναι δικά σου».

3) Τι θα παρουσιάσετε στο κοινό;

Ότι αγαπήθηκε, ότι αγάπησα, ότι με η μάς σημάδεψε, μουσικά η ανθρώπινα.
Και βέβαια κάποια καινούργια κομμάτια, απο τον δίσκο που θάθελα νάναι έτοιμος γι’ αυτές τις συναυλίες κι’ όμως δεν είναι. «Ζωή ειναι αυτό που συμβαίνει όταν κάνεις άλλα πλάνα», είχε πεί ο Λένον, νομίζω.

4) Ποια θα είναι η συντροφιά σας επί σκηνής;

Αυστηρά «μουσική» και προσωπική, θάναι αυτη τη φορά η συντροφιά μου.
Σύνολο μονάδων που ξέρουν να υποτάσσονται στο ανώτερο.
Στον ήχο και την ενορχήστρωση. Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης, Βιολί, Δημήτρης Κοτταρίδης, Τσέλο, Γιώργος Κοντοβάς, Πιάνο. Μαρίνος Τριανταφυλίδης, Πλήκτρα, Νίκος Χατζόπουλος, Κοντραμπάσσο, Πάνος Κατσικιώτης, Κρουστά.
Ορχήστρα εγχόρδων "Τάμαλο"
Μικτή χορωδία Μελωδοί (Μαέστρος Γιώργος Ζιάκας)

5) Ποια είναι τα συναισθήματά σας για τη σημερινή Ελλάδα;

Ανάμεικτα. Ελπίδας αλλά και απογοήτευσης,
Ελπίδας για όσα και εγώ αλλά και πολλοί άλλοι, δόξα τώ Θεώ, πιστεύουμε, καρτερούμε και ελπίζουμε και απογοήτευσης για όσα βλέπω να συμβαίνουν εξωτερικά, αλλα κυρίως εσωτερικά, σε μεγάλη μερίδα Ελλήνων.
Να δουμε τι τελικά θα μείνει και ποιός θάναι, ο αυριανός Έλληνας.
«Άλλο να σ’ ανεβάσουνε κι’ άλλο ν’ ανέβεις μόνος.
Η θέα ειν’ ολόιδια, μ’ αλλοιώτικος ο πόνος»

6) Τι χρειαζόμαστε πραγματικά σε αυτήν τη δύσκολη φάση.

Πίστη, ελπίδα και αγάπη. Μεγαλύτερο και πιο αναγκαίο απο ποτέ, για τους Έλληνες, η αγάπη.
Και πιό δύσκολο.
Όμως, «Δεν υπάρχει αγάπη, δίχως πόνο»

7) Βλέπετε κάτι ελπιδοφόρο στον ορίζοντα;

Τον Ιησού Χριστό. Αναστηθέντα. Που είναι πάντα κοντά μας.
Λίγο πιο ψηλά τα βλέμματα, Έλληνες.

(Συνέντευξη στην Ναυτεμπορική.)

Stamatis Spanoudakis Σταμάτης Σπανουδάκης (OFFICIAL)