Τρίτη 12 Ιουνίου 2018

~ Perpetua...(en franҫais)


"Δάκρυα για σένα, θαυμασμός για σένα, αγάπη για σένα, τραγούδια για σένα, θεατρικά έργα για σένα, ανιμέισον για σένα, βίντεο κλιπ για σένα.
Μετάφραση στα γαλλικά για σένα.
Για να σε τραγουδούν τα παιδιά της Αφρικής,
τα παιδιά της Κανάνγκα,
τα παιδιά όλου του κόσμου.
Πάθος για σένα.
Για εσένα και τη Φηλικητάτη.
Και τον Σατούρο.
Και τον Ρεβοκάτο.
Και τον Σατουρνίνο.
Και τον Σεκούνδο.
Και για όλους όσους σας έμοιασαν στο φρόνημα και στο ανάστημα, θα πω το χαίρε. Και θα χαιρετήσω στρατιωτικά αποδίδοντας τιμές ανθρώπινες, γιατί αυτό μόνο μπορώ. Μένοντας έκθαμβη μπροστά σε εκείνο το φρόνημα που έχει τη δύναμη να ανεβαίνει σκάλες, να ανασταίνεται μέσα στη φθορά, να ορθώνεται επιβλητικά σαν τον Δαυίδ μπροστά στον Γολιάθ, κι όμως η νίκη να είναι δική του. Κι αν η αλήθεια είναι πιο απίστευτη από κάθε φαντασία;
Αφού η φαντασία μεταχειρίζεται εικόνες τις οποίες έχει δημιουργήσει ελεύθερα ο νους, αλλά μόνο από θεωρίες που έχουν εισέλθει σε αυτόν. Από εκείνα που είδε η ψυχή ή άκουσε. Όχι από κάτι που δεν άκουσε, δεν είδε, ή δεν γνώρισε ποτέ. Ας ανοίξουμε τα αυτιά μας, τα μάτια και την καρδιά μας. Γιατί αν δεν τα ακούσαμε ή δεν τα είδαμε εμείς, αυτό δεν σημαίνει ότι δεν είναι αλήθεια. Κάθε αποκάλυψη του Θεού σε έναν άνθρωπο μεμονωμένα είναι πολύπλευρης σημασίας και ταυτόχρονα αφορά όλους τους ανθρώπους ανεξαιρέτως, όχι μόνο εκείνον στον οποίο έγινε αντιληπτό το γεγονός.
Διότι, ένα αναπάντεχο – απίστευτο γεγονός, συνέβη ακριβώς για να ακουστεί.
Γιατί ο άνθρωπος επιζητά από τη φύση του να μοιράζεται με τους άλλους εκείνο που τον συγκίνησε, τον ενέπνευσε, τον ζωοποίησε. Σαν κοινωνικό ον που είναι θα αναζητήσει πολύ σύντομα να το μοιραστεί - πάντοτε με ενθουσιασμό - θεωρώντας χρέος του να μεταλαμπαδεύσει στον κόσμο το φως που πήρε στα χέρια του, αφού η κοιλάδα των δακρύων που κλήθηκε να γεννηθεί, να μεγαλώσει και να ανδρωθεί είναι πάντοτε σκοτεινή.
Κι αν το φως αυτό τον ζωοποιεί, ποια άλλη απόδειξη θες για να πειστείς πως είναι αληθινό;" (πέρασε ένας χρόνος...) Αναστασία Σουσώνη.


(τραγούδι: "Περπέτουα" 29/5/2017 Στίχοι: Κ. Γκίκας, Σ. Γουναρίδης, Τ. Γρηγορίου, Μουσική: Κ. Γκίκας, Βίντεο: Pavlos Tripodakis)

ΠΕΡΠΕΤΟΥΑ

Περπέτουα, όνομα, που ΄χει αέναη τη Χάρη
Perpétua, nom qui porte la grâce perpétuelle, 
και των Μαρτύρων ακολούθησες τ΄ αχνάρι,
Tu as suivi les traces des martyres,
ομολογία ζωντανή.
témoignage vivant. 
Αγία, την απειλή, την είχες αψηφήσει
Ô Sainte, tu n'as pas craint cette grande menace, 
και δε σε πτόησε η αδύναμή σου φύση.
Et ta nature fragile ne t'a pas empêchée, 
Είπες πως είσαι Χριστιανή!

Tu as clamé: "Je suis chrétienne!"
Δοξάζει, Κύριος ο Θεός
Dieu le Seigneur glorifie
όσους ακράδαντα πιστεύουνε
tous ceux qui croient du fin fond de leur cœur, 
και θέλουν γι΄ Αυτόν να μαρτυρήσουν.
Et pour Lui veulent être des martyrs. 
Δοξάζει, Κύριος ο Θεός,
Dieu le Seigneur glorifie
αυτούς που τόσο αγωνίστηκαν.
tous ceux qui ont pour Lui tant combattu
Κοντά Του αιώνια θα ζήσουν.

Éternellement ils vivront près de Lui.
Περπέτουα, Φιλικητάτη, Ρεβοκάτε, Σατουρνίνε
Perpetua, Félicité, Révocat et Saturnin
και Σεκούνδε με του Σατούρου την ευχή,
Secondule, grâce aux prières de Sature, 
κερδίσατε την αιώνια Ζωή.
Vainqueurs de la vie éternelle. 
Αγία, σε όραμά σου ανέβηκες τη σκάλα
Ô Sainte, dans une vision tu as montée les marches
και καλωσόρισμα εδέχθηκες σεμνή
Et humblement tu as reçu la bienvenue,
απ΄ του Κυρίου τη φωνή.

par la voix du Seigneur
Δεν πόνεσες, δε δάκρυσες,
As-tu eu mal? As-tu pleuré?
τα νιάτα σου δε νοιάστηκες,
As tu pensé à ta jeunesse?
την ομορφιά χαράμισες,
N'as tu gaspillé ta beauté?
το σπλάχνο σου δε θήλασες,
Ton bébé as-tu allaité?
τα γονικά σου αρνήθηκες,
Tes parents as-tu renié? 
Περπέτουα, δε λες...στη φυλακή πώς κλείστηκες;
Perpetua dis-nous!Comment étais- tu enfermée
θηρίο πώς αντίκρυσες;
La génisse as-tu affrontée?
με τραύμα πώς σηκώθηκες;
Blessée comment tu t'es levée?
μαλλιά λυμμένα, έδεσες,
Comment ta coiffe tu as noué? 
στον Πλάστη σου πώς έτρεξες;
Vers ton Seigneur tu t'es pressée!
Περπέτουα, πώς άντεξες,δε λες;

Comment as tu pu supporter? Dis-nous!
Δοξάζει, Κύριος...

Dieu le Seigneur glorifie,
Σκούρα στο δέρμα,
Sous le ciel africain,
λευκή στην ψυχή,
ton âme resplendit
Ζεις αιώνια μετά τη ζωή.
Ta vie continue, aussi après la vie. 
«Καλώς ήλθες, τέκνο μου» άκουσες εσύ,
Bienvenue mon enfant, as-tu entendu
του Κυρίου τη φωνή.

par la voix du Seigneur
Δοξάζει, Κύριος...
Dieu le Seigneur glorifie, ….


Perpétua

Perpétua, nom qui porte la grâce perpétuelle, 
Tu as suivi les traces des martyres,
témoignage vivant. 
Ô Sainte, tu n'as pas craint cette grande menace, 
Et ta nature fragile ne t'a pas empêchée, 
Tu as clamé: "Je suis chrétienne!"

Dieu le Seigneur glorifie, tous ceux qui croient du fin fond de leur cœur, 
Et pour Lui veulent être des martyrs. 
Dieu le Seigneur glorifie, tous ceux qui ont pour Lui tant combattu, 
Éternellement ils vivront près de Lui.

Perpétua, Félicité, Révocat et Saturnin
Secondule, grâce aux prières de Sature, 
Vainqueurs de la vie éternelle. 
Ô Sainte, dans une vision tu as monté les marches, 
Et humblement tu as reçu la bienvenue, par la voix du Seigneur.

As-tu eu mal? As-tu pleuré?
As tu pensé à ta jeunesse?
N'as tu gaspillé ta beauté?
Ton bébé as-tu allaité?
Tes parents as-tu renié? 
Perpetua dis-nous!
Comment étais-
tu enfermée
La génisse as-tu affrontée?
Blessée comment tu t'es levée?
Comment ta coiffe tu as noué? 
Vers ton Seigneur tu t'es pressée!
Comment as tu pu supporter? Dis-nous!

Dieu le Seigneur glorifie, ….

Sous le ciel africain, ton âme resplendit, Ta vie continue, aussi après la vie. 
Bienvenue mon enfant, as-tu entendu, par la voix du Seigneur.

Dieu le Seigneur glorifie, ….

~ Αμέτρητες ευχαριστίες στις μεταφράστριες:

Χριστίνα Τζαμαλή & Ιωάννα-Μαρία (Ζανέτ) Αποστολοπούλου...

και στην πανέμορφη μικρή Σοφία
(για την παραχώρηση των φωτογραφιών...)

~ Σχετική ανάρτηση:

~ Εμείς πάντως πήγαμε στην "Kananga"!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου