Τους τελευταίους μήνες έχει γίνει μια ολική και θεαματική ανατροπή. Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή:
* οι νηφάλιοι και ψύχραιμοι ρεαλιστές μας εξηγούν ότι πρέπει να δούμε αντικειμενικά και τις δυο όψεις του "ονοματολογικού" ζητήματος χωρίς φανατισμό
* η κυβέρνηση μας διαβεβαιώνει ότι δε θα παραμείνει όμηρος των ελάχιστων ακραίων και εθνικιστών, και θα προχωρήσει
* μας ανακοινώνουν ότι κατέληξαν σε μια ιστορική συμφωνία, που θα αποτελέσει μοντέλο για την επίλυση διαφορών στην ιστορία του μέλλοντος
* μας εξηγούν ότι η αντίδραση των ακραίων ξεφουσκώνει 10% τη βδομάδα και σε λίγο δε θα είναι τίποτα
* μας εξηγούν ότι τα εκατοντάδες, ειρηνικά συλλαλητήρια, τα μεγαλύτερα των οποίων σε Θεσσαλονίκη και Αθήνα προσέγγιζαν το μισό και ένα εκατομμύριο αντίστοιχα είναι "fake news" και πως "η πολιτική δε γίνεται στο πεζοδρόμιο"...
* η ασφάλεια ασχολείται συστηματικά με μοναστήρια και χριστιανικές αδελφότητες που αντιδρούν ως ταραχοποιούς - πράκτορες των ρώσων
* μας εξηγούν πανηγυρικά ότι μας έχουν δέσει χειροπόδαρα σε ΝΑΤΟ, ΕΕ, ΟΗΕ κλπ και δεν έχουμε δικαίωμα πολιτικής έκφρασης στο ζήτημα (επειδή...έτσι)!
* όλα οι μπράβοι της νέας τάξης πραγμάτων, "ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο" παρελαύνουν από τα Σκόπια τάζοντας λαγούς με πετραχήλια για την αναμενόμενη επικύρωση, και κουνώντας το δάχτυλο στους "πράκτορες των ρώσων",
κοντολογίς...
Μας εξηγούν, με όλους τους τρόπους και τους τόνους,
ότι "τετέλεσται",
το "μακεδονικό" "έκλεισε",
χάσαμε,
είμαστε απαίσιοι φανατικοί οπισθοδρομικοί εθνικιστές
που η ιστορία τους προσπέρασε,
και η ζωή συνεχίζεται στην χαρούμενη, αναπτυγμένη, ευτυχισμένη, πολιτισμένη νεοταξιτική ευρώπη
με "μακεδόνες" και "πολυπολιτισμικούς έλληνες" να πίνουν ούζα,
ανακουφισμένοι από την άδικη και μισερή καταδίωξη που τους υποβάλαμε.
Πλην όμως... τι έγινε στο δια ταύτα, οεο;
Κάπως μαγικά βρεθήκαμε στην κατάσταση όπου:
* έχει αποκρυσταλλωθεί ότι το 70% του λαού και στην Ελλάδα και στα Σκόπια απορρίπτει μετά βδελυγμίας τη "συμφωνία"
* τα Σκόπια είναι υπό διάλυση, καθώς
-- οι Σλάβοι θεωρούν τον Ζάεφ προδότη,
-- οι Αλβανοί θεωρούν ότι οι Σλάβοι τους στερούν το "Κόσοβο νο. 2" που προσβλέπουν με την είσοδο στο ΝΑΤΟ (με τρομοκρατία και πλιάτσικο σε Ελλάδα και Σκόπια),
-- αυτοί που τα παίρνουν από τους Αμερικανούς και Γερμανούς προσπαθούν να ξεκοιλιάσουν αυτούς που τα παίρνουν απ'τους Ρώσους και αντίστροφα (γιατί ο "μακεδονισμός" τους έχει ρωσική ανάμειξη από πριν την Οκτωβριανή επανάσταση, και η επαφή κρατήθηκε και με τη Σοβιετική Ένωση, και καμία "συμπάθεια" για την Ρωσία δεν πρέπει να μας τυφλώνει)
Ευρύτερα, όλα τα "ακατανίκητα" σχέδια των "κυρίαρχων του σύμπαντος" έχουν γίνει μαλλιά κουβάρια σε όλα τα μέτωπα ταυτόχρονα, από το Ιράν και την Υεμένη, τη Συρία, την Κύπρο, το Αιγαίο, τη Μακεδονία, το Nord Stream 2, την Κίνα κλπ κλπ.
Λοιπόν, κύριοι. Υπάρχει αλήθεια και ψέμα. Και το ψέμα έχει κοντά ποδάρια. Ναι πράγματι, αν συμφωνήσουμε όλοι σ'ένα δωμάτιο να λέμε το άσπρο μαύρο, μεταξύ μας θα κάνουμε ότι το πιστεύουμε.
Κάποιοι πιστεύουν ότι αυτό είναι όλο, ότι "η ιστορία γράφεται από τους νικητές", δηλ. είναι το ψέμα ή το συμφέρον του ενός επιβεβλημένο πάνω στο ψέμα ή το συμφέρον του άλλο.
Ιδού η Ρόδος ιδού και το πήδημα κύριοι.
Έχετε την κυβέρνηση, τα ΜΑΤ, το δήμαρχο, τη διανόηση και την κουλτούρα, την ΕΕ, το ΝΑΤΟ, τον Τράμπ, τον Ερντογάν, τη Μέρκελ, το facebook, το instagram και το twitter με το μέρος σας. Είστε οι νικητές. Γιατί δεν γράφετε την Ιστορία που θέλετε;
Ποιός σας νίκησε κύριοι, και δεν καταφέρνετε να επιβάλετε τη δική σας Ιστορία;
Οι "γραφικοί"; Οι "εθνικιστές"; Οι "οπισθοδρομικοί"; Οι καλόγριες σας νίκησαν;
Πάρτε την ευκαιρία και σκεφτείτε. Στην επιστήμη αυτό λέγεται πείραμα. Αν πιστεύεις ότι ξέρεις πως δουλεύει κάτι, είσαι σίγουρος, κάνεις πείραμα, και τελικά δε δουλεύει όπως νόμιζες, η θεωρία σου είναι λάθος, με επιστημονική ακρίβεια. Προβληματιστείτε.
Πάμε σε κάτι άλλο τώρα, σε κάτι πιο κοντά σε μας. Πάμε στον κλασσικό νεο-ελλαδίτικο χοντροκομμένο (και λίγο αλαζονικό, και λίγο κοσμικό-αντικληρικαλιστικό) "πατριωτισμό". Όχι, δεν ήταν η "μαγκιά μας" που τα έκανε τα παραπάνω.
[Τα συλλαλητήρια ήταν πολύ σημαντικά και θα έρθω σε αυτά μετά, αλλά δεν ήταν θέμα "μαγκιάς".]
Η μαγκιά μας, εντός ή εκτός εισαγωγικών, είναι αυτή που μας έκανε πρόσφυγες στη χώρα μας, υπό κατάληψη από τον Καρανίκα και το Γαβρόγλου.
Δεν ήταν ούτε ο "Θεός της Ελλάδας".
Δεν υπάρχει "Θεός της Ελλάδας".
Ο Χριστός σταυρώθηκε για τους Σκοπιανούς, τους Τούρκους και τους Έλληνες εξίσου. Υπέφερε και ενδιαφέρεται ακριβώς το ίδιο για την Παναγία και τους Αγίους, τους Έλληνες, τους Σκοπιανούς, τον Άννα και τον Καϊάφα και τους σατανιστές.
Ο Άννας και ο Καϊάφας όμως ήταν που ήθελαν μόνο τον "Θεό του έθνους τους μόνο"... και δεν άλλαξαν γνώμη ούτε μετά την Ανάσταση -- παρά μόνο πήγαν να επιβάλλουν το ψέμα τους.
Ο Θεός μας προστατεύει όχι επειδή "είμαστε Έλληνες" αλλά επειδή, και στο βαθμό όπου, του το ζητάμε με τη ζωή μας.
Δηλαδή προσπαθούμε να ζήσουμε σύμφωνα με τις εντολές του και μετανοούμε.
Τα συλλαλητήρια έπαιξαν τεράστιο ρόλο με τα ποσοτικά αλλά πρωτίστως τα ποιοτικά μεγέθη τους.
Εξέφρασαν ΜΕΤΑΝΟΙΑ και ΑΛΗΘΕΙΑ -- όχι φανατισμό, όχι εχθρότητα, όχι εμπάθεια.
Το ότι σέβομαι το δικαίωμα του άλλου να υπάρχει, δε σημαίνει πως αν πείσει τον εαυτό του ότι δικαιούται το σπίτι μου θα του το δώσω. Ούτε βέβαια θα κάνω σκοπό της ζωής μου να τον διαλύσω -- απλά θα του πω ότι αυτό δε γίνεται.
Το κλειδί είναι η ΜΕΤΑΝΟΙΑ.
ΦΤΑΙΜΕ για πολλά.
Συχνά όχι γι'αυτά που μας κατηγορούν, αλλά φταίμε για κάθε ψέμμα, για κάθε υπερβολή, για κάθε άνθρωπο που πληγώσαμε, για κάθε δυνατότητα προσφοράς και αλληλεγγύης που προσπεράσαμε, για κάθε κακία που δικαιολογήσαμε ("έτσι κάνουν όλοι","εγώ είμαι το κορόιδο;" κλπ), για κάθε παραστρατημένο που χλευάσαμε αντί να βοηθήσουμε...
Φταίμε κυρίως που προσπαθήσαμε πολλές φορές να φτιάξουμε έναν Χριστό και μια Εκκλησία στα μέτρα μας...
Έναν "Santa Claus" που εκπληρώνει ευχές κι ένα "φυλαχτό" που απομακρύνει κακά κι αναποδιές...
Αλλά δεν ανεχτήκαμε να ακούσουμε τι έχει να μας πει για τη ζωή και το θάνατο, για το τι είναι ο άνθρωπος, για το τι είναι η ειρήνη και η ευτυχία...
Γιατί εμείς "ξέρουμε"...
Έχουμε κοινωνιολογία και αντισυλληπτικά και δαρβινισμό και ηρεμιστικά [και εκτρώσεις], και δε μας χρειάζεται να ακούσουμε για την ψυχή...
Άρα λοιπόν το καύσιμο του διαστημόπλοιου από εδώ και πέρα είναι η μετάνοια...
Που ο Χριστός μας την στέλνει, λίγο αν ανοίξουμε μια χαραμάδα.
Το 90' ήταν τον Δεκαπενταύγουστο με την απολύτως και παντοιοτρόπως ανεξήγητη και ακατανόητη "γεωπολικά" απελευθέρωση των στρατιωτικών μας από τον Ερντογάν.
(Που δεν άλλαξε σε τίποτα, και που δεν πήρε τίποτα απ'αυτά που ήθελε σε αντάλλαγμα. Είπαμε ο καθένας πιστεύει ότι θέλει, ελεύθεροι άνθρωποι είμαστε.)
Το σφύριγμα της λήξης μετά τις καθυστρερήσεις ήταν το δημοψήφισμα στα Σκόπια.
Όποιος έχει μάτια και θέλει να δει, βλέπει.
Το θέμα είναι τι γίνεται αύριο.
Εμείς, πώς θέλουμε να είμαστε αύριο;
Χαιρετισμούς,
Αγησίλαος.
ΥΓ: Κύριε Κοτζιά, εντάξει, μας λες ότι τους έριξες στη διαπραγμάτευση από υπερβάλοντα ζήλο στα εθνικά εκ μέρους σου, και γι'αυτό ναυάγησε η συμφωνία; Οκ, άρα αφού είσαι "εθνίκι" και συ τι σε πειράζει που απέτυχε η συμφωνία;;;)
** Και φταίμε για τους ποταμούς αιμάτων των μωρών... 10 εκατομμύρια μωρά...
Οι λαοί που συνέχιζαν αμετανόητοι τις ανθρωποθυσίες τους σβήστηκαν απ'το χάρτη, είτε Αζτέκοι λέγονταν είτε Καρχηδόνιοι...
Και νεοέλληνες αν λέγονται το ίδιο θα γίνει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου