Τρίτη 3 Δεκεμβρίου 2019

Κι αν όχι εμείς, τότε ποιος;...


Κι αν όχι εμείς, τότε ποιος;...

"Όσοι είναι υψηλά ιστάμενοι και έχουν μεγάλη θέση λέει, μπορούν να επηρεάσουν από την θέση που έχουν, εμείς τι να κάνουμε;"

Ως μαμά προσπαθώ στο σχολείο των παιδιών για το μάθημα των θρησκευτικών, αλλά δυστυχώς οι δάσκαλοι το παίζουν αναρμόδιοι.

Δεν μπορούν να πάρουν θέση λέει. Είναι θέμα του Υπουργείου.

Κι όμως τούς έχει δοθεί η θέση, η θέση των υπεύθυνων παιδαγωγών, αλλά δεν την αξιοποιούν για να υπερασπιστούν την ελληνορθόδοξη παιδεία των μαθητών τους ενώπιον οποιουδήποτε υπουργείου.

"Όσοι είναι υψηλά ιστάμενοι και έχουν μεγάλη θέση λέει, μπορούν να επηρεάσουν από την θέση που έχουν, εμείς τι να κάνουμε;"

Δεν είναι η θέ-ση. Είναι η θέ(λη)ση, η προαίρεσή μας. Να ασχοληθούμε με ό,τι μας αφορά ουσιαστικά.

Είτε αυτό είναι η παιδεία των παιδιών μας, και αφορά το μέλλον τους. Είτε αυτό είναι η προάσπιση της ιστορίας μας και της εθνικής μας ανεξαρτησίας, που βάλλεται πανταχόθεν και αφορά το μέλλον του έθνους μας.

Είτε αυτό είναι η διαφύλαξη της ορθοδόξου πίστεως, όπως μας την παρέδωσαν οι Πατέρες, και αφορά την σωτηρία των ψυχών μας.

«Ο άγιος Θεόδωρος Στουδίτης λέει: «Εντολή γάρ Κυρίου μή σιωπάν εν καιρώ κινδυνευούσης Πίστεως. Ώστε ότε περί Πίστεως ο λόγος, ουκ έστιν ειπείν, εγώ τις ειμί;

Ιερεύς; αλλ' ουδαμού. Άρχων; και ου δ’ ούτως. Στρατιώτης; καί που; Γεωργός; και ου δ' αυτό τούτο. Πένης, μόνον την εφήμερον τροφήν ποριζόμενος, ουδείς μοι λόγος και φροντίς περί του προκειμένου.

Ουά, οι λίθοι κράξουσι, και συ σιωπηλός καί άφροντις;» (PG. 99,1321B)

Κατά τον άγιο κανένας δεν δικαιούται να σιωπά εν καιρώ κινδυνευούσης πίστεως, όπως συμβαίνει στην εποχή μας, που η αίρεση του Οικουμενισμού έχει σαρώσει τα πάντα, έστω και αν είναι ο πιο άσημος λαϊκός π.χ. Γεωργός.

Οι πάντες λοιπόν, κληρικοί και λαϊκοί, (αυτό σημαίνει το «Πας ουν όστις…»), καλούνται να τηρήσουν την παρά πάνω εντολή του Κυρίου, είτε είναι άγιοι, είτε δεν είναι, αλλά αγωνίζονται να φθάσουν την αγιότητα.

Είτε έχουν πολλή αυτομεμψία, είτε δεν έχουν, όσο θα έπρεπε να έχουν. Είτε εβίωσαν τα δόγματα της πίστεως, είτε δεν τα εβίωσαν ακόμη, όσο θα έπρεπε να τα βιώσουν».

Όλοι είμαστε σε θέση που μπορούμε λίγο έως πολύ να επηρεάσουμε τους γύρω μας. Το εργασιακό μας περιβάλλον, την οικογένειά μας, την ενορία μας...

Μικρό ή μεγάλο είναι το κοινωνικό σύνολο στο οποίο βρισκόμαστε μπορούμε με την χάρη του Θεού και με την ευλογία από τον πνευματικό μας να πάρουμε θέση σε ό,τι άδικο ή στραβό βλέπουμε...

Αλλά και ο όσιος μοναχός Ιωσήφ ο Καλόθετος, ο άξιος συνεργάτης του αγίου Γρηγορίου του Παλαμά επέλεξε να υπεραμυνθεί της σώζουσας αλήθειας της Εκκλησίας και να κακοπάθει, να λοιδορηθεί, να βρεθεί σε κάθε είδος κινδύνου, να πέσει στη δυσμένεια ισχυρών προσώπων, όπως του Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως Ιωάννου Καλέκα, ακόμα και να αφορισθεί το 1344.

Πίστευε όμως πως καμιά θυσία μας δεν είναι αντάξια της αγάπης του Χριστού.

Όπως γράφει στους Αντιρρητικούς του Λόγους: «Όταν η ευσέβεια κινδυνεύει από την αίρεση, οι μοναχοί πρέπει να εγκαταλείπουν την αγαπητή σ’ αυτούς σιωπή και ησυχία και να αγωνίζονται με όσες δυνάμεις διαθέτουν για να υπερασπισθούν την Ορθόδοξη πίστη».

Και μην ξεχνάμε το κυριότερο έργο για όσους θέλουν να είναι ενεργά μέλη της εκκλησίας: Την διόρθωση του εαυτού μας.

Διορθώνοντας τον εαυτό μας, διορθώνεται αμέσως κι ένα κομμάτι της κοινωνίας, της Εκκλησίας, του Έθνους, της ανθρωπότητας...

(...έτσι έλεγε κάποτε ένας ταπεινός και ηγιασμένος μοναχός, που του τα "έψελναν" κι αυτουνού, γιατί "δεν ήταν η θέση του" να μιλάει κι όμως μίλαγε και προσευχόταν και επηρέαζε τους γύρω του με το φιλότιμό του και με την χάρη του Θεού που τον συνόδευε.

Κι έβγαινε κι από το κελί κι άφηνε την άσκησή του και την προσευχή κι έτρεχε σε διαδηλώσεις κι έγραφε κι επιστολές, γιατί αγαπούσε και πονούσε και συνέπασχε για την σωτηρία των ψυχών και της πατρίδας του και όλης της ανθρωπότητας ...)

Αν οι μοναχοί βγαίνουν από την ησυχία στον κόσμο για να βοηθήσουν την πίστη, την Εκκλησία, το Έθνος τότε εμείς που ζούμε μέσα στον κόσμο (κοινωνία ψυχών), πονάμε ή ενδιαφερόμαστε λιγότερο γι' αυτόν;...

Κι αν όχι εμείς, τότε ποιος;...

https://logosfotos.blogspot.com/?m=1


1 σχόλιο:

  1. Ακτιβιστής δεν είναι αυτός που λέει ότι το ποτάμι είναι βρώμικο. Ακτιβιστής είναι αυτός που καθαρίζει το ποτάμι. Ross perot. Καιρός λοιπόν για δράση και όχι για λόγια

    ΑπάντησηΔιαγραφή