"Πλέον ο κόσμος πρέπει να τρομάξει βαθιά για να διορθωθεί..."

Πλέον ο κόσμος πρέπει να τρομάξει βαθιά για να διορθωθεί. 

Δεν θα πεισθεί αυτός που δεν θέλει με λογικά επιχειρήματα, επειδή ο άνθρωπος, αν τον στείψεις, θα δεις ότι είναι θέληση και όχι λογική. 
Η λογική και η διάνοια, όπως και το σώμα, υποτάσσονται στη θέλησή του.

Αυτό φαίνεται ξεκάθαρα σε δύο περιστατικά στην Καινή Διαθήκη.

Το πρώτο είναι μια συνομιλία του Χριστού με τους Εβραίους στο ευαγγέλιο του Ιωάννου στο 8ο κεφάλαιο, στίχος 12 και κατωτέρω. 
Εκεί ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός, ο Θεός ο Ίδιος, προσπάθησε με λογική και αποδείξεις να πείσει τον λαό Του, τον μόνο επί γης που πίστευε σ' Αυτόν, ότι κρίνουν εσφαλμένα και ότι πρέπει να μετανοήσουν. Δεν τα δέχονταν. Ούτε καν τα θαύματα που έκανε.

Είναι φοβερό μάλιστα ότι τους είπε επί λέξει: "ὑμεῖς ἐκ τοῦ πατρὸς τοῦ διαβόλου ἐστε καὶ τὰς ἐπιθυμίας τοῦ πατρὸς ὑμῶν θέλετε ποιεῖν". 
Δηλαδή, τους λέει ξεκάθαρα ότι δεν σας αναγνωρίζω ως παιδιά μου. 
Εγώ σας έπλασα αλλά με τη θέλησή σας γίνατε τέκνα άλλου και δεν έχετε σχέση μαζί μου. 
(Για όσους παπαγαλίζουν και λένε ότι όλοι είναι παιδιά του Θεού, ο ίδιος ο Θεός το έχει αναιρέσει αυτό.)

Και η δεύτερη παρόμοια περίπτωση είναι η απολογία του Πρωτομάρτυρος Στεφάνου, όπου πάλι με λογικά και ατράνταχτα επιχειρήματα τούς αναλύει πώς έχει η υπόθεση του Χριστού, αλλά δεν τα δέχονται.
Και τους τα έκανε λιανά, φραγκοδίφραγκα· όχι απλώς μια κουβέντα και πάμε παρακάτω.

Αν λοιπόν η διάθεση και η θέληση του ανθρώπου έχει διαστραφεί, ο φόβος και ο τρόμος δύνανται να τον συνετίσουν εσχάτως.

Και λέει ο Σοφός Σολομών: "οὐθὲν γάρ ἐστιν φόβος εἰ μὴ προδοσία τῶν ἀπὸ λογισμοῦ βοηθημάτων".

Πρέπει τα βοηθήματα των λογισμών τους, όλες αυτές οι θεωρίες, οι σοφιστείες και τα νοητικά κατασκευάσματα που έχουν κατακλύσει όλα τα μέσα εκπαίδευσης και ενημέρωσης και τις ζωές πολλών να πάνε περιπάτο.
Και θα πάνε περίπατο, πολύ σύντομα όπως όλα δείχνουν.

Θα ξεγυμνωθούν οι διαλογισμοί τους τότε και βλέποντας πόσο ανήμποροι είναι αυτοί και οι θεωρίες τους μπρος στη δίκαιη οργή του Θεού, θα τρομάξουν όπως δεν τρόμαξαν ποτέ και ίσως μετανοήσουν. Έπειτα θα δουν διαφορετικά τα πράγματα και ίσως λογικευτούν.

Είναι ευεργετική αυτή η τρομοκρατία και ψυχοσωτήριος. 
Κι αφήστε όλους όσους πλανούν κόσμο με τις αγαπολογίες έχοντας έγνοια μόνο τη δική τους σωτηρία δια της αγάπης (γιατί κατά βάση αυτό σκέφτονται).

Αν ο άλλος έχει καρκίνο και τον τρομάξεις να κάνει μια εγχείρηση/εξέταση και σωθεί, θα σ' ευγνωμονεί μια ζωή κι ας προς στιγμή σε βρίζει που τον γεμίζεις δυστυχία παρουσιάζοντας του τα όλα μαύρα και του μιλάς για θάνατο.

Αυτός που αγαπά φοβερίζει και απειλεί, εφαρμόζοντας ο ίδιος και αγωνιζόμενος αυτά που λέει και στερούμενος, τότε είναι όντως τέκνο Θεού και όχι τέκνο διαβόλου...

Stefanos Panagopoulos