Αγία Περπέτουα, πρέσβευε απαύστως υπέρ των προσιόντων τη προστασία σου

Ώρες στέκομαι μπροστά στην οθόνη του υπολογιστή.
Διαβάζω και ξαναδιαβάζω το συναξάρι σου,
μα δε βαστώ να το κάνω εικόνα.

Είκοσι χρονών κοριτσάκι
με το βυζασταρούδι αγκαλιά !
Να σε θωρεί και ρομφαία να σου σκίζει την καρδιά ...

Κι εμένα που, καμία δάμαλις
δεν περιμένει στην αρένα,
κανένα δίλημμα
δε μου τυραννάει την καρδιά,
γιατί η αγάπη μου είναι πιο μεγάλη από την Αγάπη;  

Λυπήσου με αγία,
καθώς πορεύομαι στα μονοπάτια της αγωνίας μου

και πρέσβευε στο θρόνο Του ἀπαύστως,
ὑπέρ τῶν προσιόντων τῇ προστασίᾳ σου.

Υπ.