Η παλιά μου κούκλα και ο... κορονοϊός

Αναρωτιέμαι αν θα γνωρίζαμε τόσες λεπτομέρειες για τον κορονοϊό, αν δεν υπήρχε το πρόβλημα των λαθρομεταναστών και των ταραχών στα ακριτικά νησιά μας......
Επίσης αναρωτιέμαι αν θα υπήρχε αυτός ο τρελός ζήλος για τα μέτρα κατά του ιού και των...θυμάτων αν οι νησιώτες δεν είχαν αντισταθεί, αν δεν είχαν φάει το ξύλο της... άρκτου (κοινώς αρκούδας), αν οι άνδρες των ΜΑΤ δεν τα είχαν κάνει όλα όπα στη Χίο, αν γενικώς η "νόμιμη" εξουσία δεν είχε βγάλει "παράνομο" τον ίδιο τον λαό!Όλο αυτό μου θυμίζει το "θα σε φάει ο μούτος" των παιδικών μου χρόνων και το "θα σε κλείσω στο υπόγειο" της μάνας μου, όταν σερνόμουν στα πατώματα ζητώντας ντε και καλά να μου αγοράσει κούκλα με μαλλιά και όχι την φτηνή φαλακρή (όπως συνηθίζονταν εκείνη την εποχή).

Όμως πέρασε πολύς χρόνος από τότε, ο κόσμος προόδευσε (υποτίθεται) και οι δράκοι έπαψαν να υπάρχουν. Επιπλέον δε, έχουμε περάσει... γρίππες διαφόρων ζώων και πτηνών (βλέπε χοίρων, παλαβών αγελάδων κ.τ.λ.) και επιζήσαμε -με την δύναμη του Θεού, πάντα-. 

Ως εκ τούτου αδυνατώ να κατανοήσω την ευκολία με την οποία, τόσα χρόνια μετά την "παιδαγωγική τρόμου" της χωρικής μητέρας μου, κάποιος άλλος -και συγκεκριμένα μια πολιτική εξουσία που βρίθει διδακτορικών και masters- απειλεί να με κλείσει και πάλι σε "υπόγειο" εκφοβισμού, άγνοιας, σκοταδισμού προκειμένου να μου απαγορεύσει την σκέψη και την κρίση για τα συμβαίνοντα.
Βλέπετε σε μια εποχή που ο εκσυγχρονισμός φοριέται πολύ, ακόμη και οι δικτατορίες εκσυγχρονίζονται δίκην του λύκου που ενδύεται το μαλλινάκι σύνολο του προβάτου....
Όχι βέβαια πως ιός δεν υπάρχει, όχι ότι δεν πρέπει να προσέχουμε αλλά είναι απλά ένας ιός (εντοπισμένος μάλιστα σε όσους έκαναν come back από Ιταλία και Κίνα). 

Γι αυτούς που καθοδηγούν όλη τούτη την ιστορία, το ζήτημα δεν είναι ο κορονοϊός αλλά το πως θα γίνει να τρομοκρατηθούμε σε βαθμό αποβλάκωσης ώστε να πάψουμε να ασχολούμαστε με τα έργα και τις ημέρες των ηγετών μας (αυτών των ιδίων που μας νοιάζονται μην πεθάνουμε από την αρρώστια, πριν μας πεθάνουν από την ντροπή και το όνειδος που αισθάνεται όποιος είναι ακόμη Έλληνας....).

 ΕΛΕΝΑ