"Τι δεν προλαβαίνεις, βρε παιδί;"

Ήρθε ένα παλικάρι στην Ιερά Μονή μας.

Του λέω: 

"Γιατί ήρθες να με βρεις. Θέλεις να εξομολογηθείς;"

 "Δεν είμαι έτοιμος!", μου απαντάει.

"Καλά! Προσευχή κάνεις;"

 "Δεν προλαβαίνω", μου λέει.

"Τι δεν προλαβαίνεις, βρε παιδί;

Το πρωί, την ώρα που σηκώνεσαι από το κρεβάτι σου. 

Λέγε την ευχή.

Την ώρα που πας να νιφτείς.

Την ώρα που βάζεις το παντελόνι σου.

Εκεί που δένεις τα κορδόνια σου...

Δεν μπορείς να λες 

"Κύριε Ιησού Χριστέ, Ελέησόν με";

Δεν μπορώ να σας εκφράσω με λόγια πως είναι η ζωή κοντά στον Χριστό. 

Και πως είναι να την αφιερώνεις ολόκληρη σε Εκείνον...

Εμείς οι μοναχοί δίνουμε κάθε μέρα 8 ώρες από την ζωή μας στον Θεό για να βρισκόμαστε μέσα στην Εκκλησία και σεις δεν μπορείτε να βρείτε μέσα στη μέρα σας 8 λεπτά να δώσετε στον Θεό;

Πως περιμένουμε μετά να έχουμε την προστασία του Θεού στη ζωή μας;"

Γέροντας Εφραίμ ο Βατοπεδινός

(όσα προλάβαμε από μια ομιλία του, που ακούστηκε προχθές στον σταθμό της "Πειραϊκής Εκκλησίας")

~ εκ των "συν αυτώ"...