Η μεγαλύτερη ίσως πονηριά του διαβόλου είναι να κρατάει τον άνθρωπο ζωντανό - νεκρό... Πως το καταφέρνει;

Η μεγαλύτερη ίσως πονηριά του διαβόλου είναι, το ότι έχει κάνει τους ανθρώπους, να μην έχουν την ανάγκη να τραφούν από το Σώμα και το Αίμα του Χριστού. 
Μου έλεγε κάποιος:
- Κοινωνώ 3 φορές το χρόνο Μεγάλο Αγιασμό. 
Και του είπα:
- Βρε, όλο τον Ιορδάνη να πιείς θα πας στην κόλαση! 
Κοινώνησε των Αχράντων Μυστηρίων για να πας στον Παράδεισο! 
Ο αγιασμός αγιάζει, ενώ η Θεία Κοινωνία σώζει.
Υπάρχει διαφορά...

...Ο άνθρωπος οποιοδήποτε αξίωμα και αν έχει στον κόσμο, αν δεν κοινωνεί το Σώμα και το Αίμα του Χριστού είναι ζωντανός - νεκρός. 

Είναι ένας κόρακας μέσα σε ένα χρυσό κλουβί, τίποτα παραπάνω. 

Δεν είναι κατάλληλος για τον Παράδεισο και ζει τη φυσική ζωή, τη ζωή δηλαδή που κάνουν οι γάτες και τα σκυλιά.
Εκείνοι όμως που μετέχουν της Θείας Κοινωνίας, έχουν ζωή αιώνια.
Λέει ο Χριστός: 

«Ο τρώγων μου την σάρκα και πίνων μου το αίμα, έχει Ζωήν Αιώνιον» (Κατά Ιωάννη 6,54).
Δεν λέει:«θα έχει Ζωή Αιώνια», αλλά λέει: «έχει Ζωή Αιώνια».
Από τώρα δηλαδή, από τούτον τον κόσμο, βρίσκεται στον παράδεισο και έχει μια πρόγευση του παραδείσου. 

Απλά το μόνο που απομένει είναι ένα μικρό επεισόδιο, που λέγεται θάνατος, για να πετάξει στον ουρανό.
Ο Χριστός τη φράση «Ζωή Αιώνια», μόνο για το Μυστήριο της Θείας Μεταλήψεως την χρησιμοποίησε, πουθενά αλλού...

Δημήτριος Παναγόπουλος Ιεροκήρυκας †

Ρηματα Ζωής & Πνευματικό Ανθολόγιο Ορθοδοξίας

(για την συρραφή και μόνο, "αμφοτεροδέξιος & οι συν αυτώ...")