Ας μην παίξουμε άλλο το παιχνίδι του. Έως εδώ...

Από έναν Ιερέα του 2020.

Αφού όλοι το αισθανόμαστε,όλοι το βιώνουμε ότι γίνεται ένας κρυφός πόλεμος στα έγκατα του είναι μας,στα σωθικά της καρδιάς μας με όλα αυτά που αναρτώνται καθημερινά.
Εν μέρει το έχει καταφέρει ο αντικείμενος να έχουμε συνεχώς αμφιβολίες για το στρατόπεδο που ανήκει ο καθείς από εμάς τοποθετώντας ανάλογες ταμπέλες που έχει καταφέρει να αποδώσει σύμφωνα πάντα με τα γραφόμενα του καθενός και δυστυχώς όχι με τον προορισμό του κάθε ανθρώπου.
Και ο προορισμός είναι το καθ'ομοίωση με τον Χριστό,να ομοιάσουμε με το αιώνιο πρωτότυπο και Αρχέτυπον του ανθρώπου.
Και τι δεν θα έδινε να μας κάνει χίλια κομμάτια.Ας μην κάνουμε τη χάρη στον διάβολο και ας μην παίξουμε το παιχνίδι του.
Δεν υπάρχουν ταμπέλες και στρατόπεδα αδερφοί μου.Ένα είναι το στρατόπεδο σε δύο χωροχρόνους ,η Θριαμβεύουσα και η Στρατευομένη Εκκλησία , σκοπός και θέλημα του Θεού ΙΝΑ ΩΣΙ ΕΝ.
Ενας από τους μεγαλύτερους Αγίους ασκητές του αιώνα μας ο Άγιος Ιωσήφ ο ησυχαστής που όντως είδε όραμα να πολεμάει στην πρώτη γραμμή με την Στρατευομένη Εκκλησία και τώρα λόγω της βιοτής του κατατάχθηκε στο Αγιολόγιο της θριαμβεύουσας Εκκλησίας, τελικά τα κατάφερε. Εμείς;;;
 Όταν του ζητούσαν τη γνώμη και την απόκριση για σοβαρά ζητήματα εκείνος έλεγε θα προσευχηθώ και θα νηστέψω 3 ή 5 ή 7 ή 40 μέρες για να σας απαντήσω . Εμείς για όλα πατάμε ένα κουμπί και τι θα ακολουθήσει ούτε καν μας ενδιαφέρει.
Μπορεί να κατακρίνουμε να αμαρτάνουμε να αργολογούμε εκείνη την ώρα και παράλληλα να πατάμε το πλήκτρο για να προωθήσουμε κάποια αναγγελία σε πολύ σοβαρά θέματα που Άγιοι πατέρες μπορεί να έλιωναν το κορμί τους για να μιλήσουν• ποιοί νομίζουμε ότι είμαστε άραγε;;;

 παπά-Σταμάτης (Λαλλάς)