"...και έσεσθε μισούμενοι υπό πάντων δια το όνομά μου..."(Λουκ. 21,18)
Υπάρχουν δυστυχώς άνθρωποι που ενώ πιστεύουν (έτσι υποστηρίζουν) στον Χριστό, εάν συναντήσουν κάποιον άνθρωπο, ο οποίος αγωνίζεται βαθιά και γνήσια, ο οποίος προσπαθεί να ζει κάθε στιγμή του χριστιανικά και όχι κάποιες στιγμές της ζωής του, προσπαθούν να τον πείσουν ότι δεν χρειάζεται τόσο αγώνας, τόση προσπάθεια.
Είναι αυτό που λέγεται συχνά:
"Να είσαι της Εκκλησίας αλλά όχι και τόσο πολύ...".
Τι πάει να πει όμως αυτό;
Μπορείς να είσαι της Εκκλησίας λίγο;
Ή θα είσαι ή δεν θα είσαι.
Ή θα είσαι του Χριστού ή δεν θα είσαι.
Είναι σαν να λέμε "είμαι λίγο έγκυος...".
Γίνεται;
Ή θα είσαι ή δεν θα είσαι!
Έτσι λοιπόν και εδώ.
Ή θα είμαστε αδελφοί μου του Χριστού ή δεν θα είμαστε.
Ή θα αγωνιζόμαστε ή θα είμαστε μαλθακοί.
Ή θα είμαστε γνήσια τέκνα του Θεού ή νόθα.
Υπάρχει δυστυχώς αυτή η πλάνη
-διότι περί πλάνης πρόκειται-
ότι δεν χρειάζεται να πηγαίνεις κάθε Κυριακή στην Εκκλησία,
ή δεν χρειάζεται συχνή εξομολόγηση,
ή δεν χρειάζεται καθημερινή μελέτη του Θείου Λόγου
(Αγία Γραφή ή κάποιο άλλο ψυχοφέλιμο βιβλίο),
ή δεν χρειάζεται καθημερινή προσευχή
(Χαιρετισμοί της Παναγίας, Απόδειπνο κ.α.)...
[......]
~ Συνέχισε εδώ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου