... Είναι Δίκαιος, γιατί δεν ισοκατανέμει... Εκείνος όμως θα κάνει και τον λογαριασμό για τον καθένα μας...

... είναι κοινωνική αυταπάτη της εποχής μας πως το δίκαιο είναι πάντα η ισοκατανομή! 

Ο Θεός είναι δίκαιος, γι’ αυτό δίνει κατά τη δύναμη του καθενός, ώστε ο πλούτος της Χάριτός Του να πολλαπλασιάζεται μέσα στο Σώμα Του, που είναι η Εκκλησία. 

Ο Θεός μοιράζει κατά τη δύναμη του καθενός (όπου μαζί με τη λέξη «δύναμη» άκου και τη λέξη «προαίρεση»), αλλά και την ανάγκη του καθενός. 

Γι’ αυτό είναι δίκαιος, γιατί δεν ισοκατανέμει! 

Αλλά ως παντογνώστης και ελεήμων, ενεργεί και χαρίζει όπως Εκείνος γνωρίζει. 

Και έχουμε απόλυτη τη βεβαιότητα πως όλοι θα πλουτίσουν και όλοι θα ελεηθούν κατά την προαίρεση και την ανάγκη τους, γιατί και ο πλούτος Του και το έλεός Του είναι ανεξάντλητα. 

Μην ξεχνάμε την εξής λεπτομέρεια: 

το 1 τάλαντο που έλαβε ο τρίτος δούλος ήταν μία τεράστια περιουσία που έμεινε θαμμένη στη γη, γιατί ο παραλήπτης της ήταν οκνηρός, ράθυμος, πονηρός και του έφταιγε πάντα κάποιος άλλος.

Τελικά, φαίνεται πως εκτός από τους ανθρώπους, και οι εποχές που ζει η ανθρωπότητα λαμβάνουν τάλαντα! 

Σκεφτείτε εποχές που οι άνθρωποι ζούσαν 40 χρόνια και αυτά ήταν τα βαθιά τους γεράματα. 

Σκεφτείτε εποχές που οι νέοι άνθρωποι δεν ήξεραν τι σημαίνει όνειρο και προοπτική, αλλά το μόνο που μπορούσαν να σκεφτούν ήταν η επιβίωση σε ένα πεδίο μάχης – γιορτάζουμε τα 200 χρόνια από την Επανάσταση φέτος. 

Σκεφτείτε εποχές που οι άνθρωποι θεωρούσαν ένα τρωκτικό, όχι μία βρωμερή επίσκεψη, αλλά μία διέξοδο για φαγητό της οικογένειας. 

Μην γινόμαστε αχάριστοι, μην γινόμαστε θεομάχοι! 

Να ξέρουμε πως σε κάθε εποχή ο Θεός δίνει τάλαντα, άλλοτε πολλά και άλλοτε λιγότερα. Κατά τη δύναμή της, δηλαδή. 

Όλες οι εποχές έδωσαν αγίους στην Εκκλησία, γι’ αυτό όλες οι εποχές είναι περίοδος εργασίας και ο εργαζόμενος με τον λόγο του Θεού «εισέρχεται στην χαρά του Κυρίου του».

Ας μην κατηγορούμε την εποχή μας, γιατί μας δίνει λίγα, γιατί μας δυσκολεύει. 

Γιατί έτσι θα μοιάσουμε στον τρίτο δούλο: 

θα μας φταίει πάντα κάποιος άλλος, χωρίς να καταλαβαίνουμε πως κατά βάθος γινόμαστε θεομάχοι και κατηγορούμε τον ίδιο τον Θεό, τον άρχοντα που μας έδωσε με απόλυτη δικαιοσύνη μία μεγάλη περιουσία.

Ας εργαστούμε με βάση τα δεδομένα. 

Ας κάνουμε ό,τι καλύτερο μπορούμε. 

Ας διπλασιάσουμε το τάλαντο που λάβαμε, και ως πρόσωπα, και μέσα στην ιδιαίτερη εποχή που ζούμε. 

Και στο κάτω-κάτω, ακόμη κι αν δυσκολευτούμε στην εργασία μας, ο Κύριος είναι αυτός που θα αναζητήσει τον «τόκο» της Χάριτός Του. 

Αυτό είπε στον τρίτο δούλο: ας το έδινες στους τραπεζίτες και θα έκανα εγώ το λογαριασμό όταν γυρνούσα! 

Με άλλα λόγια; 

Εμπιστεύσου τον Θεό! 

Μίλα! 

Δόξασε τον Θεό! 

Δείξε τα καλά σου έργα. 

Σε αγνοεί ο κόσμος, οι συνθήκες, η εποχή, «το παγκόσμιο σκηνικό»; 

Ο Κύριος θα κάνει τον λογαριασμό. 

Εσύ εργάσου, γιατί έχεις Κύριο Δίκαιο και Ελεήμονα και Προνοητή...

~ Από την ενορία Αγίας Βαρβάρας Ιλίου