"Εκείνο το οποίο θυμάμαι είναι η ακατάσχετος ορμή μου προς τον Θεό, και ο πόθος μου προς Αυτόν μέχρι θανάτου.
Αυτόν τον πόθο έβγαζα στις προσευχές μου με τέτοια αυτοσυγκέντρωση, που και αν κατέβαινε Φως ή Πυρ , η προσοχή μου δεν απεσπάτο από τον Θεό και όλη η ορμή μου στρεφόταν προς Αυτόν.
Και ιδού το Μεγάλο Σάββατο, το Φως με επισκέφθηκε μετά τη Θεία Μετάληψη και το αισθάνθηκα αυτό ως επαφή της Θείας αιωνιότητος με το πνεύμα μου.
Ιλαρόν πλήρες ειρήνης και αγάπης το Φως παρέμεινε μέσα μου τρείς ημέρες.
Διέλυσε το γνόφο της ανυπαρξίας ο οποίος υπήρχε εντός μου.
Ανέστη και εντός μου μαζί μου, ανέστη ο κόσμος όλος.
Οι λόγοι του Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου ήχησαν με συγκλονιστική δύναμη:
"Ανέστη Χριστός και νεκρός ουδείς επί μνήματος".
Καταπονημένος, υπό του θεάματος του γενικού θανάτου, ανέζησα εκείνη τη στιγμή:
"Αληθώς και η ψυχή μου ανέστη και κανένα δεν βλέπω πλέον νεκρό...
Εάν τέτοιος είναι ο Θεός, πρέπει το συντομώτερο να εγκαταλείψω τα πάντα και να αναζητήσω μόνο την ένωση μου με Εκείνον..."
~ Άγιος Σωφρόνιος 'Εσσεξ.
* Το σχετικό σχόλιο από τον Ευάγγελο Μωραϊτη:
"Όλοι οι άνθρωποι να γνωρίσουν Τον Σωτήρα Χριστό...
Δεν είναι ο στόχος μας να πιστεύουμε στην ύπαρξη Του.
Όχι, αυτό δεν θα μας αναγεννήσει...
Απλώς την έσχατη ημέρα θα μας Αναστήσει.
Εμείς όμως θέλουμε σήμερα μέσα σε αυτήν την τρικυμία της ζωής να Αναγεννηθούμε, να Ελευθερωθούμε, να Ζούμε Ελεύθεροι Τον Παράδεισο.
Αυτό είναι το μεγαλείο.
Σήμερα.
Ιδού ο τρόπος..."
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου