* Το α(μ)φιέρωμά μας στον αγιασμένο γέροντα Προκόπιο Μερτύρη... (21 Δεκεμβρίου 1929 - 14 Μαΐου 2016)

Ο Πατέρας μας γιορτάζει ...

Στις 14 Μαϊου 2016, ο γέρων Προκόπιος

αναχώρησε για τη Βασιλεία των Ουρανών!

Ήταν και είναι πάντα δίπλα μας....

Το ξέρουμε, το ζούμε!!!

Ο γέρων Προκόπιος δεν ήταν απλά ένας Άγιος γέροντας, ήταν ένας Στάρετς.

Η αγνότητά του, το θυσιαστικό του φρόνημα για το έργο του Θεού, σε συνδιασμό με τη χάρη που λαμβάνουν οι "δεδιωγμένοι ένεκεν δικαιοσύνης"

την οποία ειχε λαβει απο νωρις...

Τον ειχαν φορτώσει ξεχειλίζοντα χαρισματα

από τον Θεόν, για τη διακονία των παιδιών του.

Όταν παραδίδεσαι ολόκληρος στο Θεό....

Κατά το μέτρο σου, σου παραδίδεται ολόκληρος ο Θεός!!!

Και ήταν μεγάλο δοχείο της Χάριτος, πολύ μεγάλο!

Όταν τον πλησίαζες και έβλεπε δεκτικότητα θα σε ανέβαζε στον Ουρανό!!!

Αν δεν έβλεπε δεκτικότητα, όλα τα έκρυβε!!!

Δεν υπήρχε τίποτα το συμβατικό στην ποιμαντική του διακονία.

Για άλλο πήγαινες και σε άλλη διάσταση βρισκόσουν.

Είχαμε συμφιλιωθεί με την ιδέα ότι ,

διά του γέροντος, είχαμε ανά πάσα στιγμή

δίπλα μας τον Θεό να μας "μιλάει"....

Ο γέροντας είχε πολλές παθήσεις...

Με τις χούφτες έπαιρνε τα χάπια.

Όταν υπήρχε κάποια έξαρση, τότε η κάθοδος στην εκκλησία και στο εξομολογητήριο ήταν μαρτυρική.

Σε τέτοιες στιγμές όμως πόνου και κόπου,

που μαρτυρικά σήκωνε τον κανόνα του

και το έργο φιλαδελφείας...

'Οσοι είχαν εξοικειωθεί, ήξεραν ότι

ο γέροντας έχει "ανοικτή γραμμή"

με το Πανάγιο Πνεύμα.

Αβίαστα μέσα στον πόνο του η καιόμενη καρδιά του περιπόλευε τις ζωές των τέκνων του...

Ο γέροντας μοχθούσε να μάθει στα παιδιά του "Πως να αρέσουμε Θεώ"...

Η ζωή του ήταν η δόξα Του!

Στη μνήμη του, θα θυμηθούμε σήμερα μικρά περιστατικά, που έζησαν αδέρφια μας...

* Ο γέροντας είχε "τηλεόραση"...
Όλους μας παρακολουθούσε!
Υπάρχουν πολλά περιστατικά, 

που ακόμα
δεν έχουν ευλογία να γραφτούν.
Παραθέτω όμως μερικά...

Μου έλεγε αγαπημένος αδερφός...
Είχα βγει πρώτο ραντεβού με μια κοπέλα, 

που σκέφτηκα ότι θα μπορούσα και να παντρευτώ...
Χτυπάει το τηλέφωνο....
Στην άλλη γραμμή ο γέροντας!

"Παιδί μου, άσε την ψυχούλα αυτή...
Μην προχωρήσεις μαζί της...
Δεν θα μπορέσεις να την σήκωσεις...
Ούτε εκείνη εσένα...
και θα κουραστείτε..."

Του λέω...
- Γέροντα...

Μπορείς να κλείσεις λίγο την "τηλεόρασή σου";

Με πιέζεις τώρα.
- Καλά παιδί μου....καλά παιδί μου...
συγχώρεσέ με...

* Σε άλλον αδερφό πάλι
που πήγε να τον δει.
Πριν προλάβει να του μιλήσει, είπε:

"Η γυναίκα που βρήκες...
Αυτή είναι η γυναίκα, που κάνει για σένα!!!"

* Κοιμήθηκε η σύζυγος του μικρού αδερφού

του γέροντα.

Τον πλησιάζει ο αδερφός του και τον ρωτά...

-Τώρα γέροντα, μετά τη γυναίκα μου,

ποιος έχει σειρά;

Ο μεγάλος μας αδερφός;

Και ο γέροντας του απάντησε...

- Α, όχι...

Ο Ουρανός προετοιμάζει το Νίκο μας τώρα, αδερφέ.

Σημασία έχει όμως, να είμαστε προετοιμασμένοι αδερφέ!

Να πάμε στον Παράδεισο!!!

Βέβαια, τόσο ψηλά σαν την γυναίκα σου...

δεν είναι εύκολο να πάμε...

-Τι εννοείς; Που είναι η γυναίκα μου;

- Αααα, ο αδιαμαρτύρητος καρκίνος

της λογίστηκε μαρτύριο...

Είναι πολύ ψηλά!

- Ε, πριν φύγει, έβλεπα ότι είχε ειρήνη...

- Εσύ δεν είδες τίποτα...

Όταν κοιμήθηκε, ήρθε φωτεινή, λαμπερή και με βρήκε και τα λέγαμε στη Θεία Λειτουργία...

[ πηγή: Κωνσταντίνος Σύμπουρας]

~ "αμφ." ΥΓ:

Για όσους από εμάς δεν είχαμε την ευλογία να αντικρύσουμε ποτέ από κοντά τον Γέροντα Προκόπιο Μερτύρη, αλλά τον γνωρίσαμε απ΄όσα διαβάσαμε και ακούσαμε από εκείνους που τον αγάπησαν και στήριξαν τη ζωή τους στα "πνευματικά του μπράτσα"...

Δεν θέλει μεγάλη προσπάθεια για να καταλάβει κανείς, πόσο κοντά στο Θεό βρίσκεται η αγιασμένη ψυχή του.

Από την αγάπη σου και την ευχή σου με την οποία αγκαλιάζεις τα παιδιά σου, μοίρασε και σε μας τους "γνωστούς-αγνώστους", άγιε Γέροντα...