«Ο λαός είναι υπνωτισμένος, έχει χάσει τα νερά του.
Μία φοβερή δαιμονική δύναμη μπήκε σε δράση.
Βρίσκεται στον αέρα, διεισδύει παντού.
Παλιά κατοικούσε στα έλη και τα πυκνά δάση, επειδή οι άνθρωποι εκκλησιάζονταν, φορούσαν το σταυρό.
Τα σπίτια ήταν προστατευμένα από τις εικόνες, τα κανδήλια, τον αγιασμό.
Τα δαιμόνια πετούσαν από δίπλα και δεν μπαίνανε μέσα σ’ αυτά τα σπίτια.
Σήμερα όμως έχουν γίνει κατοικητήριο των δαιμόνων και οι ίδιοι οι άνθρωποι για την απιστία τους και την απομάκρυνσή τους από το Θεό».
Οσία Ματρώνα, η αόμματη της Ρωσίας
~ "αμφ." συμπληρωματικά:
Εντάξει, τα δαιμόνια την δουλειά τους κάνουνε.
Αλλά είμαστε όμως κι εμείς, αδερφέ μου...
[Μαρτυρία "συν αυτώ" φίλης, της Κ.Γ]
"Είμαστε, όμως κι εμείς, αδερφέ μου..",
ΑπάντησηΔιαγραφήεμείς είμαστε χειρότεροι. Χειρότεροι κι από διαβόλια. Εμεις, που υποτίθεται, πως τόχουμε. Εμείς, που είμαστε η κορωνίδα της Δημιουργίας, που προοριζόμαστε για τα μεγάλα. Τα άφθαρτα. Τα αιώνια. Εμείς, που το Καλό τόχουμε μέσα μας, γιατί μας δόθηκε από το ίδιο το Καλό, το Αγαθό το Αθάνατο.
.. και ενώ το λεωφορείο που μας ταξιδεύει όλους, αναπτύσσει ιλιγγιώδη ταχύτητα και ενώ αρχίζει να παρεκκλίνει της πορείας του, να προσκρούει με απίστευτη ταχύτητα στο κιγκλίδωμα του δρόμου, εμείς, καταριόμαστε τον τύπο που βολεύτηκε, εδώ και ώρα, στην πρώτη θέση, την άλλη που κάθεται θέση παράθυρο, τον παππού που δε θέλει κλιματιστικό στη διαδρομή, τον νεαρό που θέλει το κλιματιστικό, τη θείτσα που δε φοράει μάσκα, τον μπάρμπα που φοράει μάσκα, τον ανεμβολίαστο που τον βλέπουμε σαν μίασμα, τον εμβολιασμένο που τον βλέπουμε σαν προδότη των ιερών και των οσίων, τον μαθητή με τα σκουλαρίκια, μέχρι που το όχημά μας αρχίζει να εκτροχιάζεται. Κατευθύνεται, με μαθηματική ακρίβεια, στον πελώριο τοίχο του τεράστιου κτιρίου. Μόνο ένα θαύμα μάς σώζει για να μην συνθλιβούμε. Όλοι. Κι όμως, εξακουλουθούμε να καταριόμαστε τον οδηγό που βήχει.. χωρίς μάσκα ανεμβολίαστος και τον συνοδηγό που φταρνίζεται φορώντας μάσκα εμβολιασμένος..
Επειδή, όμως, τόχουμε, συνεχίζουμε να ελπίζουμε για το θαύμα. Τόχουμε, δεν τόχουμε;
"Τόχω", Δ. Μητροπάνος
"To΄χετε"...
ΔιαγραφήΕίναι αλήθεια!
Μπα..
ΑπάντησηΔιαγραφήΈχω στο ντουλάπι της κουζίνας μέλι θυμαρίσιο, μέλι ανθέων, του βουνού, άβραστο..
Έχω και στη βεράντα μια γλαστρίτσα με πικροδάφνη. Βγάζει πανέμορφα ροζ λουλουδάκια, είναι, όμως, φυτό τοξικό. Τα φύλλα της δεν κάνουν για ζωοτροφή, ούτε τα κλαδιά της κάνουν για το τζάκι. Έτσι, προστατεύεται από επιθέσεις.. ζώων.
Αυτή, λοιπόν, η πικροδάφνη, σε στιγμές αδυναμίας, μού τα χαλάει. Τη ζηλεύω και την καμαρώνω..
Χαχα, δεν το 'χω, μα σας ευχαριστώ!
Και στη δεύτερη επιχείρησή σας να μαςαποδείξετε πως "δεν το΄χετε",
Διαγραφήκατάφέρατε και πάλι το εντελώς αντίθετο:
Να μας πείσετε για μια ακόμα φορά...
ΥΓ:
Μήπως την επόμενη φορά σας να μην υπογράψετε ως "ανώνυμος";
Αν γίνεται...