* "Βαγορής ο λεύτερος" για τον Ευαγόρα Παλληκαρίδη... |της "συν αυτώ", Ιωάννας Α. Αγγελή

Το ποίημα "Βαγορής ο λεύτερος" (για τον Ευαγόρα Παλληκαρίδη) της Ιωάννας Α. Αγγελή.

Τιμήθηκε με Έπαινο από τον Ελληνικό Πολιτιστικό Όμιλο Κυπρίων στον 8ο Παγκόσμιο Λογοτεχνικό Διαγωνισμό,

στην τελετή απονομής που πραγματοποιήθηκε το Σάββατο 16 Ιουνίου 2018, στο Αμφιθέατρο του Πολεμικού Μουσείου...

Η αγχόνη. Εκεί όπου οδηγήθηκε ο Ευαγόρας Παλληκαρίδης τα μεσάνυχτα της 14ης Μαρτίου 1957. 
~ Βαγορής ο λεύτερος (για τον Ευαγόρα Παλληκαρίδη) Στην Τσάδα ’κει την έμορφη, γεννήθηκες αγόρι, στην Πάφο τη φιλόξενη, στη λεβεντομήτρα Κύπρο. Μικρό αγόρι λεύτερο, καμάρι της Ελλάδας, της μάνας ηλιογέννητος, της οικουμένης ύμνος. Γοργόφτερος ανέβηκες κι έσκισες τη σημαία (αγγλική) κι έδωκες στον ήλιο τη χαρά, στον ουρανό τη δόξα, να ομολογούν τη λευτεριά, να τραγουδούν για σένα, να πλέκουνε δαφνόφυλλα στεφάνια μυρωμένα. Των αθανάτων το κρασί, μας κέρασες να πιούμε, ύμνους μακρόσυρτους, αργούς, να ψέλνουμε στην πλάση, να κοινωνάμε λεύτεροι το θάρρος της ψυχής σου, να περπατάμε ευγνώμονες στους δρόμους της θωριάς σου. Έσπειρες λόγους σθεναρούς στου ορίζοντα τους κήπους, ανδρώθηκες κι έγινες ήρως σαν τον Γρηγόρη (Αυξεντίου). Μέσα στον βίο των τρανών, δεσπόζει η μορφή σου, ωσάν πρωτοπαλλήκαρο που στέκεται ολόρθο. Απ’ τις παρειές των φίλων σου, πήρες τα δάκρυά τους κι απ’ του δασκάλου τη φωνή, απίθωσες τον βόγγο. Να τα ’χεις δώρα ακριβά, στον θρόνο φυλαγμένα, να τα ’χεις χάδια αφρόπνοα, της μοναξιάς καρτέρια. Στ’ αλώνι το ηλιόφωτο, που δύεις κι ανατέλλεις, μύρισε, σε παρακαλώ, των ποιητών το στόμα. Να γίνει η ανάσα τους πνοή και στίχους να φλογίσει, να γράψουνε για σένα νε με πένα αντρειωμένη. Ν’ ακούσουν για τη χάρη σου, οι νέοι σ’ όλα τα μάκρη, να μάθουν ν’ αντιστέκονται στον ξεπεσμό του κόσμου. Να μη λυγίζουν το κορμί, τον νου τους να θεριεύουν, ν’ αρνούνται να υποτάσσονται σε όνειρα δοσμένα. Ακούς, ακριβέ μου Βαγορή, ακούς γενναίο αγόρι; Σ’ ευχαριστούμε, από καρδιάς, που ’δωκες τη ζωή σου και ζουν για πάντα λεύτερες οι άδηλες ψυχές μας και στέκει η Μεγαλόνησος περήφανη κι αιώνια. Ιωάννα Α. Αγγελή

~ Σχετική ανάρτησή μας (γραμμένη με την εξίσου γλαφυρή πένα της Υπ.):

Το μαχαίρι και οι μαχαιριές...

Την είδαμε να φιγουράρει σε πολλά ειδησεογραφικά site. 

Με το μαχαίρι ανά χείρας. 

Έτοιμη να κόψει τη τούρτα για τα 70 χρόνια από την άνοδό της στο θρόνο, την ώρα που η ορχήστρα έπαιζε το Congratulations, μια σύνθεση της Loretta Kay-Feld από το Ισραήλ, ειδικά για την περίσταση.

 «Αυτή η επέτειος αποτελεί και για μένα μια ευκαιρία να σκεφτώ» τόνισε η ίδια στο μήνυμα που απηύθυνε στους υπηκόους της, για τους οποίους είπε σε άλλο σημείο του μηνύματος ότι «η ζωή της θα είναι αφοσιωμένη στην υπηρεσία τους».

Ήταν Φλεβάρης του 1952, όταν με θλίψη ο βρετανικός λαός μάθαινε για τον απροσδόκητο θάνατο (ανακοπή κατά τη διάρκεια του ύπνου) του βασιλιά πατέρα της. Τότε ανέλαβε το θρόνο η Λίλιμπετ (έτσι τη φώναζαν χαϊδευτικά), η πρωτότοκη κόρη του.

Ξημερώνει η 7η Φεβρουαρίου 1952... 

|εδώ η συνέχεια