Λες και δεν σηκώθηκαν από την καρέκλα τους ποτέ...

 

          ~ γράφει η Katerina Stamatelatou

Εκείνη η άδεια η καρέκλα στο τραπέζι....
Εκείνο το παραπάνω σερβίτσιο....
Λες και μετράς κι εκείνους που έχουν φύγει....
Λες κι είναι εκεί, μαζί σου....
Λες και θα ανοίξει η πόρτα και θα μπουν όπως και πρώτα....
Λες και θα κάτσουν εκεί μαζί σου....
Λες και θα τσουγκρίσουν το ποτήρι....
Λες και θα τραγουδήσουν σαν και πριν....
Σαν να μην έφυγαν ποτέ....
Από τούτο το τραπέζι....
Γιατί από την καρδιά ποτέ δεν έφυγαν....
Ούτε θα φύγουν....
Κάποια τραπέζια έχουν πάντα ίδιο αριθμό 

καρέκλες και σερβίτσια όλα τα χρόνια....
Σε κάποια τραπέζια 

κάθεται η χαρά αντάμα με τη λύπη
Χαρμολύπη το λένε....θαρρώ....

Σας εύχομαι ολόψυχα 

στα τραπέζια σας 

και στις καρδιές σας 

να είναι πάντα γεμάτες όλες οι "καρέκλες"....

Εθελοντές Δότες Μυελού των Οστών Σητείας-ΜΑΧΟΥ!