ΟΛΟΙ, ἀγαπητοί μου, ἀγαποῦμε τὴ δόξα.
Χαιρόμεθα ὅταν ὁ κόσμος μᾶς ἐπαινῇ,
λυπούμεθα ὅταν μᾶς κατηγορῇ.
Ὅλοι προσέχουμε τί θὰ πῇ ὁ κόσμος.
Ἀλλὰ τί εἶνε αὐτὸς ὁ κόσμος;
Ἔχει τόση ἀξία ἡ κρίσι τοῦ κόσμου;
Σ᾿ αὐτὰ τὰ ἐρωτήματα ἀπαντᾷ ὁ σημερινὸς ἀπόστολος.
Θὰ εἶμαι εὐτυχὴς
ἂν μπορέσω ἕνα λόγο τοῦ ἀποστόλου νὰ σᾶς τὸν ἐξηγήσω
ὥστε νὰ τὸν καταλάβετε.
Εἶνε ὁ λόγος
«…Ὡς περικαθάρματα τοῦ κόσμου ἐγενήθημεν, πάντων περίψημα ἕως ἄρτι» (Α΄ Κορ. 4,13).
Ὑποθέστε, ὅτι ζοῦμε στὴν ἐποχὴ τῶν ἀποστόλων, τὸ 50 μ.Χ..
Ἂν κάποιος ἀπὸ μᾶς περιώδευε τὰ κέντρα ποὺ ἐπισκέφθηκαν οἱ ἀπόστολοι
(Θεσσαλονίκη, Ἀθήνα, Κόρινθο, Ῥώμη)
καὶ τέντωνε τὸ αὐτί του ν᾿ ἀκούσῃ τί συζητοῦν οἱ ἄνθρωποι,
ποιούς ἐπαινεῖ ὁ κόσμος,
θὰ ἄκουγε διάφορα ὀνόματα τῆς ἐποχῆς,
πλουσίων,
στρατηγῶν,
φιλοσόφων,
ῥητόρων.
Πρὸ παντὸς ὅμως θὰ ἄκουγε νὰ λένε γιὰ τὸν αὐτοκράτορά τους.
Ὅπου παρουσιαζόταν, τὸν ἐπευφημοῦσαν.
Κι ὅταν ὁ αὐτοκράτωρ ἐκεῖνος ἐπισκέφθηκε τὴν Ἑλλάδα,
στὴν Κόρινθο οἱ πρόγονοί μας τοῦ στήσανε ἁψῖδα,
τοῦ στρώσανε τὸ δρόμο καὶ τὸν στεφάνωσαν μὲ 1.800 στεφάνια!
Μὰ ποιός τέλος πάντων ἦταν αὐτός;
Τόσο καλὸ ἔκανε στὸν κόσμο,
τόσο ἀγαποῦσε τὸ λαό;
Τί ἔκανε; Τί ἔκανε!
Ἦταν ἕνας ἀπὸ τοὺς πιὸ ἄγριους βασιλεῖς τοῦ κόσμου·
θηρίο ἐστεμμένο, τέρας μὲ στέμμα πάνω στὸ κεφάλι.
Ἦταν ὁ Νέρων.
Αὐτὸν στεφάνωνε ὁ κόσμος.
Τέτοια τιμὴ ἀπέδιδαν τότε στὸν αὐτοκράτορα
καὶ ἄλλους σπουδαίους καὶ ἰσχυρούς.
Θὰ μοῦ ἐπιτρέψετε ἀκόμη νὰ πῶ,
ὅτι τέτοια τιμὴ ἀπέδιδε καὶ στὶς πόρνες ποὺ ζοῦσαν στὶς πόλεις τους
καὶ μάζευαν τὸ χρυσάφι τῶν ἀνοήτων πλουσίων...
† ἐπίσκοπος Αὐγουστῖνος Καντιώτης
Ἀπομαγνητοφωνημένη ὁμιλία, ἡ ὁποία ἔγινε σὲ ἱ. ναὸ τοῦ Χαϊδαρίου – Ἀθηνῶν τὴν 11-8-1963. Καταγραφὴ καὶ σύντμησις 8-8-2004.
|συνέχισε εδώ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου