+ Εις το όνομα του Μιχάλη...

 

  Νιώθουμε ότι δεν έχουμε λόγια... 

Όλη αυτή η ενέργεια, η δύναμη με δράσεις τον τελευταίο 1.5 χρόνο έναν κύριο στόχο είχε, να μην υπάρξει άλλο παιδί μετά τον Άλκη... 

Ένα χιλιοειπωμένο «Ποτέ Ξανά».

Ενώ, όντως, έχουν γίνει πολλές πράξεις προς τη σωστή κατεύθυνση, φαίνεται ξεκάθαρα ότι δεν είναι αρκετό. Η λίστα καταγραφής με οπαδικά επεισόδια ιδίως τους τελευταίους μήνες, γίνεται ατελείωτη... 

Χθες βράδυ, ένας 29χρονος νεαρός, βρέθηκε στο «σωστό» μέρος για την ψυχή του, για τα ποδοσφαιρικά του όνειρα, για την αγαπημένη του ομάδα πριν από παιχνίδι γιορτής... Ακόμα και οι «αντίπαλοι» ποδοσφαιριστές της Ντιναμό Ζάγκρεμπ βγαίνανε φωτογραφίες με χαμόγελο και σεβασμό μπροστά στον εντυπωσιακό Αετό της Νέας Φιλαδέλφειας, και είχαν συζητήσεις με φίλαθλο της ΑΕΚ και μέλος της Δομής, αλλά ταυτόχρονα και στο «λάθος» μέρος για... 

Σχεδόν 150-200 Χούλιγκαν - οπαδούς σίγουρα δε θα τους πούμε, προσβάλλουν τον πραγματικό όρο – που ξεκίνησαν από την Κροατία, διένυσαν 1.400 χλμ, περνώντας τα σύνορα, διασχίζοντας όλη την Εθνική οδό, συναντήθηκαν με μερίδα Ελλήνων Χούλιγκαν, πήραν όλοι μαζί τον Ηλεκτρικό και φτάσανε έξω από το γήπεδο της Νέας Φιλαδέλφειας, να κάνουν τι;

Να δώσουν νόημα στη «ζωή» τους, στα απάνθρωπα ένστικτά τους, να νιώσουν ότι κάνουν κάτι σπουδαίο, για να ευχαριστήσουν αυτούς που τους κάνανε πλύση εγκεφάλου, που τους χειραγωγούν και εκμεταλλεύονται, ώστε να είναι γεμάτοι μίσος, φανατισμό για τι...; 

Για το άλλο ποδοσφαιρικό χρώμα... Ξεπερνώντας κάθε θεσμοθετημένο ή λογικής και σεβασμού «οπαδικό» όριο... 

Να ρωτήσουμε τι θα μπορούσε να γίνει για να αποτραπεί; Να ρωτήσουμε πως με απαγόρευση μετακίνησης οπαδών, ένα τέτοιο κομβόι έφτασε έξω από το γήπεδο; Μήπως να ρωτήσουμε για τα βίντεο τα διαδικτυακά που κυκλοφόρησαν ακόμα και πριν την έναρξη των επεισοδίων; Να ρωτήσουμε και για το περιεχόμενο στις σελίδες των Social Media με ονομασίες Hooligans που είναι ενεργές σαν να μην τρέχει τίποτα;

Καλύτερα να εστιάσουμε αρχικά στο να στηριχθούν οι οικείοι του Μιχάλη... Οι γονείς του, οι φίλοι του – γηπεδικοί και μη... Στους γονείς του Άλκη, που ήλπιζαν να είναι ο τελευταίος για να μην νιώσουν ότι έφυγε ακόμα πιο μάταια... 

Θα εστιάσουμε σε πολλά ακόμα, γιατί η ανάγκη είναι μεγάλη, το βήμα – βήμα προς αλλαγή της οπαδικής κουλτούρας παύει, πρέπει πλέον να μιλάμε μόνο για άλματα... 

Τα θερμά και ειλικρινή μας συλλυπητήρια στην οικογένεια του Μιχάλη και της Α.Ε.Κ...