Με την ευχή, συν Θεώ να προσπαθήσουν να βγουν από την πνευματική αυτή φυλακή και άλλοι αδελφοί.
Διότι άλλο ο αδελφός που χρήζει της προσευχής και βοήθειας μας και άλλο η παθογένεια.
~ Έγραφε ο + Konstantinos Konstantinidis
( τον Ιούλιο του 2022)
<<< Πριν χρόνια η γυναίκα μου " ασθένησε" ( το βάζω σε εισαγωγικά), επί τρία χρόνια κατάκοιτη αλύγιστη με πλήρη άνοια, οργανικά σε κατάρευση, οι γιατροί με είχαν προετοιμάσει για το τέλος, ήμουν μόνος μαζί της την περιποιωμουν, ώσπου έπεσε σε κώμα για τρεις μέρες και δεν ξέρω το γιατι δεν φώναξα.
Την τρίτη ημέρα όμως έγινε κάτι που με έκανε να καταλάβω ότι κάτι άλλο συνέβαινε, στάθηκα δίπλα της με ένα σταυρό στο μέτωπο και προσευχομουν με ένταση και λόγια που δεν ξέρω πως μου έρχονταν, 7 ώρες από πάνω της μέχρι τα μεσάνυχτα που έβγαλε ένα αναστεναγμό και εγώ εξουθενωμένος έπεσα στο διπλανό κρεβάτι.
Το πρωί ανοίγοντας τα μάτια μου, την βλέπω για πρώτη φορά να μου χαμογελάει να με φωνάζει να με φιλάει και να σηκώνεται μόνη της, αγκαλιά πήγαμε να φάει,το μυαλό ξυράφι, χωρίς να θυμάται όμως τι είχε περάσει αυτά τα 3 τρομακτικά χρόνια και ευτυχώς.
Την επομένη πήγαμε στο νοσοκομείο όπου η καθηγήτρια έμεινε με ανοικτό στόμα, μας αγκάλιασε φώναξε όλους τους επιμελητές και τους λέει,ελάτε να δείτε σεις που με κοροϊδεύαμε για την πίστη μου, αυτή την γυναίκα την είδα να πεθαίνει και τώρα μου έκανε το μεγαλύτερο δώρο, ατσαλωσε την πίστη μου, όλα τα όργανα και εξετάσεις τέλειες και αφού της εξήγησα τι ακριβώς συνέβη, κατάλαβε ότι δεν ήταν ασθένεια αλλά κάτι πιο τρομακτικό που εδώ δεν μπορώ να το πω.
Ξέρω όμως από που και ποιους προήλθε και πως ο Χριστός με έκανε όργανο του για να φύγει αυτό το κακό.
Ζήσαμε άλλα 10 χρόνια ύστερα από 60 χρόνια γάμου, την έχασα από φυσικά αίτια πρόσφατα.
Η καθηγήτρια ακόμα με παίρνει τηλέφωνο και μιλάμε για την τότε κατάσταση της γυναίκας μου και για τους υπεύθυνους που εγώ είχα καλά γνωρίσει υπεύθυνους και υπαίτιους βάσει σχεδίου για την δυστυχία εκατομμυρίων ανθρώπων.
Αυτό μόνο που μπορώ να προσθέσω τελειώνοντας είναι ότι εγώ ήμουν ο στόχος, λόγω του ότι γνώριζα πολλά και εγκατέλειψα παίρνοντας για δεύτερη φορά το Χρίσμα και έτσι μη μπορώντας χτύπησαν την γυναίκα μου.
Προσωπικά έχασα πάντα τα υλικά, πλούτησα όμως ψυχικά.
Ξέρω ότι πολλοί θα αμφισβητήσουν τα λεγόμενα μου, για αυτό δεν αποκαλύπτω παραπάνω.
Πρώην 33ος Ύπατος Ταξιάρχης και ο νοών νοειτω. >>>>
Στα σχόλια
Αυτοί που φεύγουν έχουν ανάγκη την μνημόνευση μας.
Από εμάς περιμένουν.
Προσθέστε και αυτήν την ψυχή στην Προσευχή σας, μαζί με τους ανθρώπους σας.
Πόσο θα χαρεί και μαζί και ο Χριστός μας.
Καλό Παράδεισο αδελφέ Κωνσταντίνε.
Ευχαριστούμε από καρδίας, για την ομολογία πίστεως και το βίωμα σου που μοιράστηκες.
Την προσευχή σας Υπέρ Κωνσταντίνου...
|επιμέλεια ανάρτησης: Spach Lefteris
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου