Ο Παναγιώτης ἐπισκέφθηκε μερικὲς φορὲς τὸ Άγιον Όρος.
Όταν ἦταν νέος τοῦ ἄρεσε νὰ κάνει μεγάλες
πορεῖες.
Μιὰ φορὰ ξεκίνησε ἀπὸ τὴν ᾿Αθήνα καὶ πῆγε μὲ τὰ
πόδια στὴν Οὐρανούπολη.
Ἐκεῖ ἔβαλε τὰ ροῦχα του στὴν πλάτη του καὶ πῆγε στὸ ῞Αγιον Ὄρος κολυμπώντας!
Στὸν μαστρο-Γιῶργο τὸν Πανταζῇ διηγήθηκε ἀργότερα ὁ Γέροντας πὼς σὲ ἡλικία 16 ἐτῶν πῆγε μαζὶ μὲ ἕναν φίλο του στὰ Καυσοκαλύβια τοῦ ῾Αγίου Ὄρους.
᾿Εκεῖ οἱ Πατέρες ἦταν συγκεντρωμένοι καὶ περίμεναν τὸν Μητροπολίτη Νεκτάριο Κεφαλᾶ, τὸν γνωστό μας ῞Αγιο Νεκτάριο, ποὺ θὰ τοὺς ἐπισκεπτόταν.
Ἕνας-ένας οἱ Πατέρες πήγαιναν μὲ εὐλάβεια καὶ ἔπαιρναν τὴν εὐχή του.
Μετὰ τοὺς Πατέρες ἀκολούθησαν καὶ οἱ προσκυνητές.
Μὲ τὴ σειρά του πῆγε καὶ ὁ Παναγιώτης νὰ πάρει τὴν εὐχὴ τοῦ ῾Αγίου.
῾Ο ῞Αγιος Νεκτάριος τὸν κράτησε ἀπὸ τὸ χέρι καὶ τοῦ εἶπε προφητικά:
«Εσύ, παιδί μου, θὰ γίνεις Πνευματικὸς καὶ θὰ σώσεις ψυχές.
Στὸν ἄνθρωπο ποὺ θὰ ἔρχεται καὶ θὰ λέει γιὰ πρώτη φορὰ τὴν ἁμαρτία του, ἀλλὰ δὲν ἤξερε πὼς αὐτὸ ποὺ ἔκανε ἦταν ἁμαρτία, νὰ εἶσαι ἐπιεικής καὶ νὰ μὴν τὸν ἀφήνεις νὰ φύγει.
῎Αν ὅμως ἔρθει καὶ συνεχίζει τὴν ἁμαρτία του, νὰ τοῦ φανεῖς
αὐστηρὸς καὶ νὰ τὸν ἐλέγξεις».
Ἡ πρόρρηση τοῦ ῾Αγίου Νεκταρίου πραγματοποιήθηκε, ὅταν ἦρθε τὸ πλήρωμα τοῦ χρόνου.
῾Ο Παναγιώτης ἔγινε ἀργότερα π. Σίμων, ποὺ πραγματικὰ ἔσωσε πολλὲς ψυχές.
Στὸ ῞Αγιον Ορος ὁ Παναγιώτης ἐπισκεπτόταν διάφορες Μονὲς καὶ ἰδιαίτερα τὰ ῾Αγιοβασιλειάτικα Κελλιὰ καὶ τὴν Κερασιά, ὅπου ἀσκήτευε καὶ ὁ Γεράσιμος Μενάγιας.
Εκείνη τὴν ἐποχὴ ζοῦσαν ἐκεῖ οἱ πιὸ αὐστηροὶ μοναχοὶ τοῦ ῾Αγίου Ὄρους.
Η περιοχὴ ἐκείνη εἶναι γνωστὴ ὡς ἡ «Ἔρημος τοῦ
῾Αγίου Ὄρους».
Αὐτὸ πρέπει νὰ ἔγινε κάπου ἀνάμεσα στὰ 1924 καὶ 1925 καὶ ἦταν ἡ ἐποχὴ ποὺ ἄλλαξε τὸ ἡμερολόγιο.
Ο Παναγιώτης ἐπισκέφθηκε ἐπίσης τὴ Σκήτη τοῦ ῾Αγίου Παντελεήμονος, ὅπου συνάντησε πολὺ καλοὺς Πατέρες.
Τὸν ἴδιο καιρὸ πῆγε καὶ στὴ Μονὴ Ὁσίου Γρηγορίου, ὅπου
Ηγούμενος ἦταν ὁ περίφημος ᾿Αθανάσιος, ποὺ ἦταν μεγάλη προσωπικότητα καὶ ποὺ
γι᾿ αὐτὸν κυκλοφόρησε καὶ βιβλίο.
Στὸν π. ᾿Αθανάσιο ἐξομολογήθηκε ὁ Παναγιώτης,
Ὁ π. ᾿Αθανάσιος τοῦ εἶχε τονίσει τότε
"Έχε ὑπόψη σου, παιδί μου, πὼς αὐτὸ ποὺ θὰ
πάρεις εἶναι ὁ ίδιος ο Θεός !!!"
Αυτό του έμεινε πάντα στην μνήμη του.
Επειδὴ ὁ Παναγιώτης δὲν εἶχε χρήματα γιὰ νὰ πληρώσει τὸ εἰσιτήριο ἐπιστροφής του στὴν ᾿Αθήνα, συμφώνησε μὲ κάποιον Γέροντα νὰ τοῦ τρυγήσει τὸ ἀμπέλι καὶ νὰ τοῦ δώσει τὰ ναῦλα του.
Έτσι καὶ ἔγινε...
|Βιβλιογραφία: ΖΩΣΙΜΆ ΜΟΝΆΧΟΥ. ΙΕΡΟΜΌΝΑΧΟΣ ΣΊΜΩΝ ΑΡΒΑΝΊΤΗΣ
1901 1988
Posted by PROSKINITIS
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου