- Κυρία, είχα ένα άγχος όλη την εβδομάδα.
- Τι άγχος, παιδί μου;
- Για τη Δευτέρα Παρουσία.
- Γιατί αγχώνεσαι, παιδάκι μου;
- Γιατί κυρία, θέλω να ζήσω τη ζωή μου.
Δε θέλω να πεθάνω.
Έτσι ξεκίνησε η συζήτηση εχθές μέσα στη Ομάδα του Σαββάτου.
Και σήμερα κατέθεσα την αγωνία του ομαδόπουλου
(και ίσως και πολλών άλλων ανθρώπων και ίσως και δικιά μου)
στο τραπέζι μπροστά στον Γέροντα.
Ήταν ένας Ηγούμενος, ένας μοναχός και ένας Αρχιμανδρίτης.
Φαντάζει ανέκδοτο αλλά δεν ήταν.
Ανέκδοτα ήταν αυτά που ακούσαμε σήμερα.
Όχι για γέλια όμως.
- Και τελικά τι είναι ο θάνατος, πάτερ;
- Ο θάνατος λένε είναι το τέλος.
Όχι.
Ο θάνατος είναι η
τελείωση.
Αυτή η απάντηση
ήρθε ως επίλογος
κάθε απορίας
αγωνίας
φόβου
άγχους του ΚΑΘΕ άνθρωπου
αμαρτωλού
χριστιανού
άθεου.
Ήταν ένας Ηγούμενος, ένας μοναχός και ένας Αρχιμανδρίτης.
Και εμείς ήμασταν εκεί
και όλοι μαζί
πορευόμαστε στα Μονοπάτια
Ειρήνης.
- Στην υγειά μας!
Καλό Παράδεισο.
από την Art |Παλιο-νεοπροσληΦθείσα...
Ασυναρτητο κειμςνο. Ξαναγραψτε το. Δεν βγαζει νοημα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε σας φυσιολογικά μπορεί να μην λέει τίποτα.
ΔιαγραφήΣε αρκετούς άλλους όμως,
που έτυχε και βρίσκονταν σε αυτές τις 2 συναντήσεις,
λέει πολλά...
Σας ευχαριστούμε για το σχόλιο!
Με συγχωρείτε, αλλά δίνετε μια αδιευκρίνιστη απάντηση σε μια φυσιολογική απορία κάθε αναγνώστη που διαβάζει το συγκεκριμένο κείμενο και δεν ήταν σ' αυτήν την συνάντηση. Άμα ήταν κείμενο για λίγους που βρέθηκαν εκεί (στην συνάντηση) γιατί τότε να το γράψετε στη σελίδα που το διαβάζουν όλοι;
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε όμη μου την αγάπη σας λέω πως το κείμενο για μας τους "άσχετους" ήταν χωρίς νόημα και χωρίς καμία ωφέλεια.
Κάθε ένας που βρέθηκε ή και βρίσκεται με τον Νού του συνέχεια σε τέτοιες συζητήσεις , έχει καταλάβει το κείμενο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ Αρχή σε κάθε τέτοια κείμενα γίνεται με το ψάξιμο του Χριστού από την ψυχή,
Εάν βάλετε τέτοια Αρχή τότε το κείμενο έχει πολλά νοήματα και ουδέποτε είναι χωρίς νόημα
kyrios