--
Χτες οι εκκλησίες μας εόρτασαν τον Άγιο Πρωτομάρτυρα Στέφανο.
Σήμερα, διαβάζοντας ξανά το βιβλίο "Η Παναγία και οι Αλλόθρησκοι" του π. Δημητρίου Αθανασίου, έπεσα πάνω στην ιστορία αυτή, ενός άλλους Στέφανου.
Κάπου εκεί, στις εποχές της Άθεης Ρωσίας, της Άθεης που όμως γέννησε τόσους Άγιους μάρτυρες όπως τον Άγιο Λουκά τον Ιατρό και τόσους άλλους...
Είναι μεγάλη ιστορία μα αξίζει να τη διαβάσετε.
Έχει πολλά να σας διδάξει.
Όλους μας...
... Άρπαξε τον π. Ιωάννη από την λευκή γενειάδα του,
τον τράβηξε κοντά του
και μετά τον έσπρωξε με ορμή.
Ο κόσμος τα έχασε.
Οι γυναίκες άρχισαν να κλαίνε.
Ο π. Ιωάννης κυλίσθηκε στην γη.
Ο χρυσός σταυρός, που κρατούσε στο δεξί του χέρι, έπεσε χάμω.
Ο Καμένστσικωφ τον κλώτσησε με την μπότα του.
Και αστραπιαία,
πριν προλάβουν να συνέλθουν οι Κοζάκοι, σήκωσε το αστραφτερό καυκασιανό σπαθί
του και χτύπησε με όλη του την δύναμι την εικόνα της Θεοτόκου!
Το πλήθος πάγωσε από φρίκη για την πρωτοφανή ασέβεια...
Αμέσως όμως ακούσθηκαν ανακατεμένες φωνές, γεμάτες δέος:
- Αίμα, αίμα!...
- Κοιτάτε, κοιτάτε!...
- Θαύμα, θαύμα...
Ο Καμένστσικωφ κοίταξε άγρια γύρω του.
Δεν άργησε να καταλάβη τι φώναζαν και γιατί.
Η μητέρα του έπεσε στα γόνατα και τον άρπαξε από τα πόδια.
- Στέφανε, κοίτα την Δέσποινα...
Αμαρτία ανήκουστη...,
μπόρεσε μόνο να ψελλίση ανάμεσα στ' αναφυλλητά της.
Ο βέβηλος έριξε μια ματιά στην εικόνα.
Το χέρι που την χτύπησε κρεμάστηκε στον αέρα.
Το αίμα του πάγωσε...
Στεκόταν σαν κεραυνόπληκτος, με τα μάτια του καρφωμένα στην
εικόνα.
Στην δεξιά πλευρά της, στο σημείο που δέχθηκε το κτύπημα του
σπαθιού, το βαρύ πλαίσιο είχε σπάσει και έτρεχε σταγόνα-σταγόνα αίμα!
Από την «πληγή» το αίμα κυλούσε όλο και χαμηλότερα, βάφοντας
κόκκινο το ασημένιο φόρεμα της Υπεραγίας Θεοτόκου.
Αλλά δεν ήταν μόνο το αίμα.
- Δάκρυα, δάκρυα!...,
φώναξε ο Καμένστσικωφ με παράξενη, βραχνή φωνή.
Η συνέχεια στο
https://www.impantokratoros.gr/thauma-aima-panagia.el.aspx
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου