...ακόμα και σε ανθρώπους,
που κομπάζουν σα γύφτικα σκερπάνια
κι ας μην έχουν κάνει τίποτα για να τα αξίζουν...
Και βλέπεις πλέον ξεκάθαρα
πως σε κάποιες ιδιαίτερες στροφές της ζωής σου,
ο Θεός σε ενώνει με κάποιες ψυχούλες,
που Εκείνος τελικά διαλέγει για σένα,
διευρύνοντας έτσι τόσο όμορφα
και επιλεκτικά τη φαμίλια σου...
Πόσο πλούσιος πια...
Είναι να μην λες μετά
Και γίνεται μετά
να μην Τον ευγνωμονείς ακόμα περισσοτερο;
Όχι, πες...
|Από την αποψινή πρόβα
για την τεράστια αυριανή εκδήλωση στο Ποδηλατοδρόμιο,
που θα γεμίσει τη μέρα μας
(και τις ψυχές μας)
αύριο από το πρωί μέχρι και το μεσημέρι...
Αφήστε με να ζήσω, λέμε...
Είναι συγκινητικό να βλέπει κανείς πώς, μέσα από καθημερινές στιγμές, όπως μια πρόβα για μια εκδήλωση, μπορεί να αναδυθεί η παρουσία του Θεού και να ενωθούν ψυχές με έναν τρόπο που μόνο η θεία πρόνοια μπορεί να ενορχηστρώσει.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚι εκεί που δεν το περιμένεις, κάτι απλό γίνεται ιερό και σε γεμίζει χαρά, γαλήνη και μια γλυκιά βεβαιότητα πως δεν είμαστε μόνοι. Τέτοιες στιγμές, μικρές στα μάτια του κόσμου, είναι μεγάλες στα μάτια της καρδιάς.
Ευχαριστούμε!
Πόσο όμορφα το εκφράσατε...
ΔιαγραφήΈτσι ακριβώς!