"Εάν περιμένουμε πότε δεν θα πονάμε για να ζήσουμε, ας ανοίξουμε από τώρα ένα τάφο να μπούμε μέσα. Δεν υπάρχει αυτό...Και επειδή το περιμένουμε και το φαντασιωνόμαστε, γι΄αυτό και σπάμε τα μούτρα μας..."

"Δεν φεύγει ή έρχεται ο πόνος. Ο πόνος όπως και η χαρά είναι δομικό συστατικό της ζωής αυτής. 
Τουλάχιστον στην παρούσα φάση της ζωής μας...
Δεν θα εξαφανιστεί ΠΟΤΕ!!!!! 
Εμείς αλλάζουμε απέναντι του, και υπάρχουν πάρα πολλοί τρόποι. 
Εάν περιμένουμε πότε δεν θα πονάμε για να ζήσουμε, ας ανοιξουμε απο τώρα ενα τάφο να μπουμε μεσα. Δεν υπάρχει αυτο. Και επειδη το περιμένουμε και το φαντασιωνόμαστε γι αυτο και σπάμε τα μουτρα μας. 
Ξέρεις ανάπηροι άνθρωποι, άρρωστοι σοβαρά, πως λυτρώθηκαν; 
Οταν ειπαν, ΟΚ, ναι ειμαι άρρωστος. 
Εχω δυο επιλογές:
Ή καθομαι και κλαιω μια ζωη, ή ζω οπως μπορω, οτι μπορώ και για οσο μπορώ. 
Και τότε εκαναν πολλά περισσότερα απο αυτα που περίμεναν...

Αδέλφια δεν θα φύγει (ο πόνος...)
Απλά θα μάθουμε με τον καιρό να ζούμε μαζί του. 
Καταλάβετε οτι οσο θέλετε να φυγει, θα φουντώνει. 
Όσο λέτε "Γιατι" θα βγάζει ρίζες μέσα σας. Ακουστε με. 
Μην λετε φυγε. 
Θα λέτε, "οκ, δε σε φοβάμαι, πέρασε, κάθισε, τι θές να με διδάξεις; 
Τι ξέχασα απο μενα και θες να μου το πεις; Ποιο ειναι το μαθημα; 
Με τον καιρό θα σε μάθω και θα με μάθεις. Θεραπευμένος δεν ειναι αυτός που δεν εχει προβληματα αλλα εκείνος που εμαθε να ζει μαζι τους. 
Το λάθος είναι οτι θέλουμε να γίνουμε τελείως καλά και να μην πονάμε. 
Ναι ανθρώπινο, αλλα σε αυτη την ζωη δεν υπαρχει. 
Μην κοιτάς τι σου λείπει αλλα τι εχεις. 
Μην κοιτάς τι δεν μπορείς αλλα τι μπορείς. Μην βλέπεις το σκοτάδι αλλα το φως. 
Μα δεν μπορώ θα μου πεις. 
Ναι σήμερα. 
Θα έρθει η μέρα που θα μπορείς. 
Πίστεψε το..."

~ Επιλεγμένα σχόλια από π. Χαράλαμπος Λίβυος Παπαδόπουλος 
σε μια του ανάρτηση στο fb με πολλή "συζήτηση"...

"αμφ."